69.doc

Gdy cel jest wynikiem interakcji między członkami grupy:

• Przywódca charyzmatyczny to ten, który potrafi zwerbalizować w odpowiednim momencie indywidualne cele wszystkich członków grupy, które jednocześnie są celem zbioro\\vm Jest to związane jak najbardziej z polityką, czasami z jakimiś grupami religijnymi Czasem dzieje się tak w jakimś przedsiębiorstwie, gdzie wszyscy dostrzegają, ze dzieje się cos złego, ze jest nie dobrze i nagle pojawia się ktoś, kto wygłasza hasło, które staje się jednocześnie J'edn\ m celem dla wszystkich. Np. przywódca wygłasza hasło, które oddziaływuje na innych i jest akceptowane przez wszystkich, także przez przeciwników. Takim przywódcą charyzmatycznym był \v 89 r Wałęsa i obok szeregu innych, hasło tworzenia wolnych związków zawodowych. Ludzie mieli wówczas poczucie, ze coś trzeba zrobić, bo tak dalej być nie może. Jest to więc przywódca, który formułuje jakiś cel. hasło. który jest akceptowany przez wszystkich, nawet przez przeciwników. Okazało się, że w okręgu wyborczym Warszawa Śródmieście, do którego przydzielone były wszystkie placówki służb dyplomatycznych za granicą (wszyscy pracownicy byli wówczas członkami nomenklatury), większy procent dyplomatów głosował na „Solidarność" niż zwykli wyborcy - co ośmieszyło wówczas Jerzego Urbana, ponieważ sądzono, że właśnie w Śródmieściu Warszawy uzyska się największe poparcie dla strony rządowej.

• Kierownik może ułatwiać nasze interakcje, aby doprowadzić do sformułowania celu ważnego dla grupy -jest to kierownik demokratyczny. Taki kierownik pokazuje jakie są możliwości, pomaga, nakłania do dyskusji w celu podjęcia najlepszej decyzji. Wiedza o celu i o jego tworzeniu prowadzi nas do podstawowego rozróżnienia dwóch stylów kierowania, ale także stylów funkcjonowania w grupach. Style kierowania i funkcjonowania w grupach:

• autokratyczny - gdzie kierownik decyduje m. in. co jest celem, członkowie grupy nic nie mają do powiedzenia;

• demokratyczny - członkowie grupy decydują co jest celem grupowym;

Kierownik demokratyczny ułatwia grupie skonstruowanie własnego celu, zaś kierownik autokratyczny wie najlepiej.

W małej grupie mamy do czynienia z formą demokracji bezpośredniej, gdzie każdy może zabrać głos i w ten sposób dochodzi się do sformułowania wspólnego celu np. przez głosowanie metodą większościową. Jest to oczywiście tylko jedna z metod, bo jeżeli będą to duże społeczeństwa, jak nasze, wtedy mamy do czynienia z demokratycznym system kierowania i reprezentantami władzy. Posłowie i senatorowie są tego przykładem. Kiedy jest jakaś ważna sprawa, nad którą wyborcy mają głosować wówczas senatorowie i członkowie Izby Reprezentantów w USA są zarzucani bardzo dużą ilością listów od wyborców, które muszą brać pod uwagę. Czasami za pomocą wysyłania takich listów możliwa jest manipulacja.

Sposób oceniania ludzi:

4 Z punktu widzenia wkładu jaki dany członek wnosi w tworzenie celu grupy. Są ludzie, którzy niezwykle łatwo tworzą cele, czasami są to pomysły nierealistyczne. Tacy ludzie są ważni kiedy tworzy się cel. Ocenia się ich z punktu widzenia przydatności.

• Jaki jest wkład poszczególnych ludzi w osiąganiu celu. Są tacy, którzy mają największy wpływ w

to aby grupa osiągnęła cel, ale są i tacy, którzy przeszkadzaj ą w osiąganiu celu przez grupę. Rozróżnienie to jest ważne dla tych, którzy oceniają innych ludzi lub doradzają w tej kwestii innym. Wtedy warto zastanowić się, czy dany człowiek rzeczywiście przyczyniał się do osiągania celu, w jakim stopniu i jak to robił, tzn. czy jest to oparte na faktach, a nie na pomysłach.

Rozwiązywanie konfliktów wewnątrzgrupowych.

Zagadnienie to jest związane z nazwiskiem Muzafer Sherif (Turek pracujący w USA), który badał jak najskuteczniej można rozwiązywać konflikty między grupami.

Psych.społ. 13-14 strona2