Konwencja o prawie traktatów:
Określenie przedmiotu umowy
Umowa jednostronna
Miejsce i data podpisu umowy
Wstęp do umowy międzynarodowej:
Określenie przyczyn zawarcia umowy
Orenga – czyli określenie motywów zawarcia umowy
Wstęp może być bardzo długi
Może również się znaleźć narracja – czyli określenie motywów zawarcia umowy międzynarodowej i potwierdzenie ważności pełnomocnictw
W tej umowie nie ma ma inwokacji, lecz w innych może się znaleźć
Podziały umów międzynarodowych, ze względu na:
1. Liczba stron umowy międzynarodowej.
Umowa może być – dwustronna i wielostronna
Typ zawarcia umowy :
Prosty – wchodzą w życie w drodze podpisania lub wymiany dokumentu stanowiących tekst
Złożony – wymagają notyfikacji lub zatwierdzenia
Możliwość przystąpienia do umowy:
Otwarte
Półotwarte
Zamknięte
Ad a. każde państwo może do nich przystąpić w dowolnym momencie porozumienia traktatów.
Ad b. do takich umów można przystąpićale trzeba spełnić określone warunki np. traktat europejski.
Ad c. państwa zawierają umowy i nikt inny nie może do nich przystąpić
Podziałze względu na organy państwa, który zawiera umowy.
Państwowe (głowa państwa)
Rządowe (rząd, szef rządu)
Resortowe (minister)
Podział na umowy zawierane na czas określony i nieokreślony np. traktat do UE, układ warszawski.
Treść umowy.
Struktura umowy międzynarodowej składa się z 4 elementów:
Tytuł umowy (konwencje wiedeńskie o prawie traktatów):
- określenie przedmiotów umowy (to co na początku wykładu
2.
Część merytoryczna – dyspozycja umowy międzynarodowej
Dyspozycja – właściwa część umowy międzynarodowej. Może ona być bardziej lub mniej rozbudowana.
Dzieli się na:
Artykuły
Rozdziały
Uchwały
Tytuły
Księgi czyli tytuły i podtytuły
Często zaczyna się od definicji
Postanowienia końcowe:
Klauzula o podpisaniu umowy
Klauzula ratyfikacyjna
Klauzula dyspozytariuszu konwencji
Klauzula o możliwości przystąpienia do umowy
Klauzula o wejście w zycie umowy
Klauzula o czasie obowiązywania umowy
Klauzula prolongacyjna
Klauzula o językach umowy
Powyższe są najważniejsze może ich być więcej.
W bardziej rozbudowanych umowach może pojawić się :
- ? – wyszczególnienie ..?.. zawierających umowę
- We wstępie do umowy inwokacja – odwołanie do Boga, siły wyższej (we współczesnym prawie polskim nie jest stosowane)
- Uroczysta forma to koroboracja – wznowienie umowy
We współczesnych stosunkach znajduje się w postanowieniach końcowych. Obecnie stosowany jest 1 rodzaj korroboracji czyli wyciskanie pieczęci na dokumencie to symboliczne potwierdzenie że strony umowy (……………?)
Procedury Zawarcia Umowy Międzynarodowej.
Uwagi wstępne:
- Ustalanie zdolności traktatowej to możliwość zawarcia umowy i bycia jej stroną
- zdolność traktatowa zgodnie z tradycją posiada każde państwo (art. 6 konwencji nieokreslonej)
- czasem zdolność tą mają części składowe państwa
- organizacje międzynarodowe tworzone przez państwa tzw. Międzynarodowe organizacje
rzadowe.
Zakres zdolności traktatowej zależy od poniesionych mi. Kompetencji.
Procedura zawarcia umowy ma aspekt:
- zewnętrzny
- wewnętrzny
Te dwa aspekty są ze sobą powiązane.
WYZNACZENIE PEŁNOMOCNIKÓW.
Pełnomocnik – osoba posiadająca pełnomocnictwo udzielne przez państwo.
Pełnomocnictwo – oznacza dokument wystawiony przez kompetentną władzę państwową.
Zakres pełnomocnictwa może być różny. Z art. 7. Wynika że jest grupa osób które nie potrzebują pełnomocnictwa są to :
- głowy państw i szefów rządów i ministrów spraw zagranicznych, szefowie misji dyplomatycznych.
2. Negocjacje tekstów umowy:
- umowa dwustronna zawarta w drodze wymiany NOT.
- wymiany listów
Po wymianie listów następuje: nota werbalna
Pierwsza strona w celu zawarcia umowy kieruje do dwu stronny list lub note.
…? Umów wielostronnych:
W tym celu zwołuje się konferencje międzynarodowe. Dotycza one ……..? międzynarodowych. Stosuje się je także w ramach konwencji międzynarodowej
3.Przyjęcie tekstu traktatu tekst traktatu dwustronnego przyjmuje się jeśli ,obie strony na to zgodzą. Tekst traktatu wielostronnego na konferencji międzynarodowej przyjmuje się w drodze głosowania ¾ państw obecnych w głosujących. Państwa które nie głosują za tekstem traktat nie obowiązuje.
4. Parafowanie – etap fakultatywny może ale nie musi wystąpić. Oznacza złżenie pierwszych liter imienia i nazwiska na tekście.
Potwierdzenie ostatecznośći potwierdzenia tekstu i zapowiedz że zadnych zmian w tym tekście nie można uczynić. Obecnie parafowanie dokumentów zdarza się żadko.
5. podpisanie umowy albo wymiana dokumentów stanowiących traktat.
Podpisanie traktatów - to złożenie podpisu przez przedstawicieli stron i w trybie prostym umowa wchodzi w życie przez podpisanie. Zgoda państwa na zawarcie umowy.
Wyróżnia się reguły podpisania umowy międzynarodowych:
- umowy dwustronne – podpisanie są w drodze Reguł Altrenato każde z państw na swoim egzemplarzu widnieje jako pierwsze.
- umowy wielostronne – podpisuje się według reguły Alfabetu, albo według reguły Elemele.
Alfabetycznie - strony umowy wymienione są w porządku alfabetycznym
Elemele – (chodzi o język umowy)
Reguła elemela – pełnomocnik państwa może złożyć podpis w dowolnym miejscu pod tekstem umowy.
6. Ratyfikacja lub zatwierdzenie.
- tryb prosty
- tryb złożony
Istnieje domniemanie trybów prostego zawarcia umowy, jeżeli traktat sam nie postanowił inaczej wówczas wystarcza podpisanie umowy
Możliwa jest sytuacja , kiedy państwo podpisało umowę ale nie została ona ratyfikowana . Ratyfikacja umowy międzynarodowej, Ratyfikacja lub zatwierdzenie - to sposoby potwierdzenia ważności umowy międzynarodowej, ratyfikacja dokonuje głowa państwa , a zatwierdzenia dokonuje rząd.
Instytucja ratyfikacji – wywodzi się z czasów absolutyzmu
Ratyfikacja jest formą kontroli.
W Polsce wyróżnia się:
- tzw mała ratyfikacja
- tzw. Duża ratyfikacja
RATYFIKACJI DOKONUJE RREZYDENT
Mała ratyfikacja – głowa państwa samodzielnie ratyfikuje umowy międzynarodowe.
Duża ratyfikacja- na ratyfikację niektórych umów zgodę musi wyrazić Sejm i senat w drodze ustawy.
Z wnioskiem o umowę ratyfikacyjną występuje rząd.
Ustawa ratyfikacyjna składa się zazwyczaj z dwóch członów umowy ratyfikowane publikowane sa w dzienniku ustaw RP.
Podpisane umowy publikowane są w monitorze Polskim.
7. wymiana dokumentów ratyfikowanych, złożenie dokumentów do depozytariusza.
Depozytariusz – państwo, organizacja międzynarodowa lub organ administracyjny organizacji. Przechowuje orginał umowy, udziela w (…….?)
8. Rejestracja umów międzynarodowych.
Na podstawie art. 1-2 karty Narodów Zjednoczonych każda umowa musi być zarejestrowana w sekretariacie ONZ.
9. zastrzeżenia i sprzeciw wobec zastrzeżeń.
Zastrzeżenie – to jednostronne oświadczenie, jakiekolwiek ono byłoby ono sformułowane lub nazwane złożone przez państwo przy podpisaniu ratyfikacji, zatwierdzenia, przyjęcia lub przystąpienia do traktatu, mocą którego zmierza ona do wykluczenia (…….?) artykuł z traktatu który nie odpowiada danemu państwu.
Zgłoszenie zastrzeżeń nie jest zakazane przez traktat:
- gdy traktat ich nie zabrania
- mogą być składane tylko określone zastrzeżenia
- kiedy zastrzeżenie jest niezgodne z przedmiotem i celem traktatów.
Zastrzeżenie może być wyraźnie na pismie.
10. Sprzeciw wobec zastrzeżeń.
Sprzeciw:
- zwykły
- kwalifikowany
Sprzeciw zwykły – postanowienia nie wejdzie w życie pomiędzy państwem skład zastrzeżenia, a państwem wnoszącym sprzeciw np. sprzeciw belgijski, włoski
Sprzeciw kwalifikowany – cały akt prawny nie wejdzie w życie pomiędzy państwem składającym zastrzeżenia a państwem składającym sprzeciw.
11. stosowanie umów międzynarodowych – musi rozstrzygać w kilku umowach:
- czasowym
- terytorialnym
- podmiotowym
- przedmiotowym
Czasowe – dotyczy ram czasowych stosowania traktatów, konwencji od kiedy do kiedy umowa została zawarta.
Terytorialne – zakres terytorialny obowiązywania umowy wyjątkiem mogą być umowy zlokalizowane.
Podmiotowym – umowa wiąże tylko jej strony.
Wyjątkiem jest zawieranie umowy na korzyść państwa trzeciego i umowy nakładające obowiązki na państwo trzecie
jadziatrzop19