instrukcja_e1.doc

Instrukcja niniejsza dotyczy sygnalizacji na Polskich Kolejach Państwowych. Stosowanie sygnałów i wskaźników nie zawartych w instrukcji jest dopuszczalne tylko za każdorazowym zezwoleniem Zarządu PKP.
Niniejsze przepisy dotyczą w pełnym zakresie linii normalnotorowych i szerokotorowych magistralnych, pierwszorzędnych i drugorzędnych Na liniach znaczenia miejscowego mogą być stosowane odstępstwa za każdorazowym zezwoleniem Zarządu PKP. Na kolejach wąskotorowych obowiązuje odrębnie wydana instrukcja sygnalizacji.
Sygnalizacja na PKP, jeśli chodzi o semafory, jest sygnalizacją szybkości, a więc poszczególne sygnały na semaforach zezwalające na jazdę, niezależnie od tego, gdzie semafor się znajduje, podają maszyniście pociągu szybkość, z jaką może prowadzić pociąg (największa dozwolona czy zmniejszona).
Sygnały i wskaźniki służą do wzajemnego porozumiewania się personelu kolejowego w celu zapewnienia bezpieczeństwa oraz sprawnej organizacji ruchu pociągów i pracy manewrowej.
Sygnał jest to znak umowny lub zespół tych znaków, za pomocą których podaje się nakaz wykonania określonych czynności, związanych z ruchem pociągów, manewrami lub bezpieczeństwem mienia kolejowego, pracowników kolejowych i osób trzecich.
Wskaźnik jest to znak umowny, za pomocą którego podaje się nakazy lub polecenia nie objęte sygnałami, związane z ruchem pociągów, manewrami lub bezpieczeństwem mienia kolejowego, pracowników kolejowych i osób trzecich.
Sygnały dzieli się na wzrokowe i słuchowe. Sygnały wzrokowe dzieli się na kształtowe i świetlne, dzienne i nocne. Sygnały świetlne mają te same obrazy sygnałowe zarówno w dzień, jak i w nocy.
Nocne sygnały wzrokowe należy stosować także w dzień, w warunkach ograniczonej widoczności (mgła, opady atmosferyczne itp.). Odnosi się to przede wszystkim do semaforów, tarcz ostrzegawczych i sygnałów drogowych oraz do innych właściwych przyborów sygnałowych.
W razie dostrzeżenia lub usłyszenia dwóch różnych sygnałów należy zastosować się do tego sygnału, który bardziej zapewnia bezpieczeństwo.
Jeżeli ukazujący się sygnał (dzienny lub nocny) nie odpowiada ściśle obrazowi sygnałowemu ustalonemu w instrukcji, jest to sygnał wątpliwy (niepewny). Sygnał wątpliwy albo brak świateł na semaforze świetlnym, z uwzględnieniem przypadku opisanego w ust.11, oznaczają sygnał "Stój" (S1, Sr1).Każdy sygnał wątpliwy na innym sygnalizatorze należy także rozumieć w znaczeniu, które bardziej zapewnia bezpieczeństwo.
Jeżeli w porze ciemnej semafor kształtowy wskazuje nocny sygnał Sr1 "Stój", nocny sygnał wątpliwy lub jest nieoświetlony i jednocześnie sygnał dzienny zezwalający na jazdę, a przed semaforem tym nie ustawiono tarczy zatrzymania (sygnał D1), ważny jest sygnał dzienny.
Pracownik kolejowy powinien podczas pełnienia służby mieć przy sobie właściwe przybory sygnałowe, jeżeli to przewiduje instrukcja dla danego stanowiska pracy.
Każdy pracownik powinien umieć i obowiązany jest podawać sygnał zatrzymania pociągu lub manewrującego składu oraz sygnały "Alarm" i "Pożar", w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa ruchu, życia ludzkiego lub mienia.
Wszelkie warunki techniczne, instrukcje oraz zarządzenia odnoszące się do sygnalizacji, powinny ściśle odpowiadać postanowieniom niniejszej instrukcji.

Rozdział II

§2
Sygnały

Na PKP stosuje się:

§3 Sygnały na semaforach (Sr, S, Sz)

§4 Sygnały powtarzające (Sp)

§5 Sygnały na tarczach ostrzegawczych (O)

§6 Sygnały zamknięcia toru (Z)

§7 Sygnały dawane przy manewrach (M, Rm, Rt)

§8 Sygnały dawane przez dyżurnego ruchu (Rd)

§9 Sygnały drogowe (D)

§10 Sygnały na pociągu i taborze kolejowym (Pc i Tb)

§11 Sygnały dawane przez drużynę pociągową (Rp)

§12 Sygnały dawane przy próbie hamulców zespolo nych (Rh)

§13 Sygnały dawane w razie rozerwania pociągu (Rr)

§14 Sygnały alarmowe (A)

§3
Sygnały na semaforach (Sr, S, Sz)

Semafory kształtowe
Semafory świetlne
Sygnał zastępczy

Rozróżnia się semafory kształtowe i świetlne

I. Semafor kształtowy składa się ze słupa, na którym są umieszczone ruchome ramiona koloru białego z czerwoną obwódką oraz latarnie i przesłony z kolorowymi szkłami. W uzasadnionych przypadkach, w celu zapewnienia lepszej widzialności, kolory ramienia i obwódki mogą być odwrócone. Na maszcie semafora umieszcza się widoczną z przodu listwę z biało-czerwonymi pasami tak, by pas środkowy był czerwony. Przez nastawienie jednego lub dwóch ramion semafora w odpowiednie położenie lub też przez ukazanie się odpowiedniego światła na semaforze wydaje się nakaz zabraniający lub zezwalający na jazdę pociągu.

Sygnał Sr1
"Stój"

Dzienny

Ramię semafora ustawionego poziomo, na prawo od słupa semaforowego

Nocny

Czerwone światło na semaforze

Sygnał Sr2
"Wolna droga"

Dzienny

Ramię semafora wzniesione pod kątem 45 st. do poziomu, na prawo od słupa semaforowego

Nocny

Zielone światło na semaforze

Sygnał Sr2 zezwala na jazdę z największą dozwoloną szybkością dla pociągu na danym odcinku linii, wskazaną w służbowym rozkładzie jazdy.

Sygnał Sr3
"Wolna droga ze zmniejszoną szybkością"

Dzienny

Dwa ramiona semafora wzniesione pod kątem 45 st. do poziomu, na prawo od słupa semaforowego

Nocny

Dwa światła na semaforze w jednym pionie: dolne światło pomarańczowe a górne zielone

Sygnał Sr3 zezwala na jazdę z szybkością nie większą niż 40 km/h, począwszy od semafora do końca okręgu zwrotnicowego osłanianego tym semaforem.

Semafory kształtowe stosuje się na liniach bez blokady samoczynnej.

1) Na semaforach kształtowych używa się do dawania sygnałów dziennych ramion, a do dawania sygnałów nocnych - świateł na słupie semafora.

Zależnie od liczby ramion semafory mogą być jednoramienne i dwuramienne.

2) Do kontrolowania w nocy położenia ramion semafora i świecenia się latarń stosuje się światła wsteczne. Gdy semafor pokazuje sygnał Sr1 "Stój", górna latarnia pokazuje wstecz duże światło matowobiałe lub mleczne, a na semaforze dwuramiennym - oprócz tego - dolna latarnia małe światło matowobiałe lub mleczne. Gdy semafor pokazuje sygnał Sr2, górna latarnia pokazuje wstecz duże światło białe, a na semaforze dwuramiennym oprócz tego - dolna latarnia małe światło matowobiałe lub mleczne. Gdy semafor wskazuje sygnał Sr3 - obie latarnie pokazują wstecz duże światła białe. Wymienione światła wsteczne należy stosować na wszystkich semaforach kształtowych, jeśli zachodzi tego potrzeba

II. Semafor świetlny składa się z oprawy (głowicy) na słupie lub podstawie (semafor karzełkowy), w której umieszczono jedną lub więcej lamp z kolorowymi szkłami lub z oprawy zawieszonej obok lub nad torem (patrz jednak pkt 5a). Na semaforach świetlnych stosuje się światła koloru czerwonego, zielonego, pomarańczowego i białego. Światła koloru zielonego, pomarańczowego i białego mogą być ciągłe lub migające. Światło czerwone stosuje się tylko ciągłe. Obraz sygnałowy może być podawany jednym lub dwoma światłami jednocześnie. Obraz sygnałowy składający się tylko z jednego światła (oprócz czerwonego) może być podany światłem ciągłym lub migającym. Jeżeli obraz sygnałowy składa się z dwóch świateł, to dolne światło jest zawsze pomarańczowe ciągłe, górne zaś światło może być zielone lub pomarańczowe, ciągłe lub migające. Jako uzupełnienie dolnego światła pomarańczowego ciągłego może być stosowany poziomy pas świetlny koloru zielonego lub pomarańczowego. Pas ten ma znaczenie tylko łącznie z dolnym palącym się światłem pomarańczowym. Jeżeli obraz sygnałowy składa się z jednego światła zielonego ciągłego, to dopuszczalne jest przejechanie obok tego sygnału z największą dopuszczalną szybkością dla pociągu na danym odcinku linii, wskazaną w służbowym rozkładzie jazdy. Jedno światło pomarańczowe ciągłe oznacza, że następny semafor wskazuje sygnał "Stój". Jedno światło zielone migające lub pomarańczowe migające oznacza natomiast, że następny semafor należy minąć z szybkością mniejszą od największej dozwolonej. Jeżeli obraz sygnałowy składa się z dwóch świateł, to zezwala się na jazdę przy tym semaforze oraz przez okręg zwrotnicowy osłaniany tym semaforem z szybkością zmniejszoną do 100, 60 lub 40 km/h, o czym informuje światło dolne, zawsze pomarańczowe ciągłe, ewentualnie uzupełnione pasem świetlnym koloru zielonego lub pomarańczowego. Światło górne informuje, jaki sygnał wskazuje następny semafor. Obrazy sygnałowe, używane w sygnalizacji na Polskich Kolejach Państwowych, wskazują następujące szybkości:

· największą dozwoloną na danym odcinku linii wskazaną dla każdego pociągu w służbowym rozkładzie jazdy,

· 100 km/h, 60 km/h, 40 km/h

Sygnał S1

"Stój"

Czerwone
światło na semaforze

Sygnał S2

"Jazda z
największą dozwoloną szybkością"

Jedno zielone światło
ciągłe na semaforze

Sygnał S3

"Jazda z największą dozwoloną
szybkością, nie większą niż 160 km/h-
w przodzie są dwa odstępy blokowe
wolne- a przy następnym Semaforze
z szybkością nie przekraczającą 100 km/h"