ZYWOT CZLOWIEKA POCZCIWEGO I KROTKA ROZPRAWA MIKOLAJA REJA.pdf

(73 KB) Pobierz
www.maturazpolskiego.pl
„ŻYWOT CZŁOWIEKA POCZCIWEGO” I „KRÓTKA ROZPRAWA...” MIKOŁAJA REJA
Mikołaja Reja „Żywot człowieka poczciwego”
Mikołaj Rej (1505–1569)
ciekawa, renesansowa, bujna postać – człowiek wszechstronnie poznający uroki i dramaty życiowe
urodził się w Żurawnie, niedaleko Halicza, zmarł prawdopodobnie w Rejowcu
uczył się w Skalmierzu, Lwowie, w roku 1518 w Akademii Krakowskiej
samodzielnie uzupełniał luki w wykształceniu
od 1525 r. przebywał na dworze Tęczyńskich
w 1531 osiadł w Nagłowicach (przykład życia ziemiańskiego)
odznaczał się aktywnością w życiu publicznym:
był posłem, zaangażował się w reformację, przeszedł na kalwinizm
był pełen witalności literackiej – biegły w sztuce polemiki
pozostawił po sobie rozległą spuściznę literacką
jego biografię (nie zawsze zgodną z prawdą historyczną) opublikował Andrzej Trzecieski pt. „Żywot i sprawy
ślachcica polskiego Mikołaja Reja...”
utwór Trzecieskiego często uważa się za autobiografię
był pisarzem moralistą, bystrym obserwatorem życia, człowiekiem wyciągającym wnioski z własnych doświadczeń
nazywany jest ojcem polskiej literatury
„Niechaj narodowie wżdy postronni znają, / Iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają.”
utwory
„Krótka rozprawa...” (1543)
„Żywot Józefa” (misterium, 1547)
„Kupiec” (moralitet, 1549)
„Zwierzyniec” (zbiór fraszek, 1562)
komentarz do „Apokalipsy” (1565)
„Zwierciadło...” (wyd. 1567–1568) – w skład wchodzi 7 utworów, w tym „Żywot człowieka poczciwego”
„Postylla” (zbiór kazań – 1557)
„Żywot człowieka poczciwego”
umieszczony jako pierwsza część utworu „Zwierciadło, albo Kstalt, w którym każdy stan snadnie się może swym
sprawam jako we źwierciedle przypatrzyć”
utwór jest traktatem moralno-religijnym
trzy części obejmują:
młodość
dojrzałość (wiek średni)
starość
księgi złożone są z rozdziałów zwanych „kapitulum”, w których pojawiają się opisy:
stworzenia świata
powstania życia na ziemi
młodości, dojrzałości, starości
urody życia na wsi
najbardziej obszerną wiedzę, wynikającą z bacznej obserwacji społecznej, ma Rej o człowieku i jego życiu
autor rejestruje normalny, zgodny z naturą rytm ludzkiego życia od narodzin po zgon
od braku doświadczenia po zdobycie ważnych stanowisk publicznych
od ożenku po zajęcie pozycji głowy rodziny
planującego gospodarowanie na własnej ziemi, by w rezultacie na niej osiąść
obserwuje przyrodę, stwierdzając w zachwycie, jak mądrze została ona urządzona
na każdą z czterech pór roku przypadają inne czynności gospodarskie i inne uciechy
przytacza wiele scenek, opisów, dialogów, przysłów, napomnień, opinii, sądów, cytatów, które tworzą klimat ży-
wego oraz autentycznego bytowania poczciwego człeka
mamy do czynienia z prezentacją ideału człowieka – ziemianina żyjącego w radości, w zgodzie z odwiecznym ryt-
mem natury i wolą Boga
jego rozważania dotyczą także Boga (często naiwne dowody i dysputy)
dobrym chrześcijaninem jest, zdaniem autora, ten, kto rozumie swoją wiarę
1 z 4
„ŻYWOT CZŁOWIEKA POCZCIWEGO” I „KRÓTKA ROZPRAWA...” MIKOŁAJA REJA
język Reja bogaty jest w wiele środków artystycznych (dużo zdrobnień i zgrubień)
autor posługuje się również stylizacją biblijną
zróżnicowane i bogate słownictwo podkreśla radość Reja płynącą ze świadomości, że życie na wsi, posiadanie do-
bytku, zapewnienie rodzinie dostatku – jest Arkadią, a w niej znajduje się miejsce autora „Żywota...”
talent literacki pozwala mu stworzyć plastyczną i ostrą kreację świata
Utrwal terminy
egzempla – przykłady o charakterze dydaktycznym, odstraszającym lub budującym z życia wielkich postaci
figliki – gatunek literacki zbliżony do fraszek; zwięzłe, krótkie utwory liryczne o satyrycznym charakterze; ironicznie,
wręcz kpiarsko przedstawiające cechy charakteru, zachowanie, poglądy; ukazywały one środowiska dworskie bądź
szlacheckie, często kościelne
kantor – śpiewak kościelny; organista w zborze protestanckim; przewodnik chóru, dyrygent w kościele katolickim;
prowadzący modły w synagodze
moralitet – odmiana dramatu średniowiecznego, obejmuje utwory o charakterze dydaktycznym, filozoficznym; te-
atralna forma przypowieści, której bohaterami są postacie alegoryczne ukazujące różne problemy moralne, często to-
czy się walka o duszę ludzką, protagonistami są abstrakcyjne pojęcia: Dobro, Zło, Zawiść, Występek, Cnota, Wiara,
Pycha
noblesse oblige (franc.) – szlachectwo zobowiązuje
psychomachia – nazwa pochodzi od dzieła „Psychomachia” autorstwa Prudencjusza (IV w. n.e.); tematem jest walka
cnoty i grzechu o duszę ludzką
speculum (łac.) – zwierciadło, typ piśmiennictwa z XVI w. o charakterze dydaktycznym; zbiór różnych (konstrukcyj-
nie i merytorycznie) tekstów, który w całości miał ukazać pełnię problemu
W literaturze i sztukach pięknych
Władysław Stanisław Reymont „Chłopi” (powieść)
Antonio Vivaldi „Cztery pory roku” (utwór muzyczny)
„Krótka rozprawa...” – dialogi Mikołaja Reja o polskich problemach
„Krótka rozprawa między trzema osobami: Panem, Wójtem a Plebanem. Którzy i swe, i innych ludzi przygody wy-
czytają a takież i zbytki, i pożytki dzisiejszego świata”
została wydana w r. 1543
Rej użył pseudonimu Ambroży Korczbok Rożek
charakterystyka utworu
ostra satyra na rzeczywistość społeczno-polityczną w Polsce
dialog, który prowadzą reprezentanci trzech stanów
Pan – szlachta
Pleban – duchowieństwo, kościół
Wójt – chłopstwo
rozmówcy („powiedacze”) są wiarygodni w prezentowaniu własnych opinii i sądów, ponieważ znają, niejako od
środka, poruszane problemy
wprowadzone są znakomite scenki rodzajowe:
biesiada
odpust w kościele
polowanie na zająca
rozmowy staropolskich szlachcianek
posługując się satyrą, ironią, kpiną, karykaturą – autor świadomie demaskuje obłudę, prywatę, pozory religijności
wpływowych ludzi
dzięki jednorodności języka, plastyczności opisu, dokładnym portretom osób oraz realiom społecznym – otrzymu-
jemy nie tylko traktat polityczny, ale udramatyzowaną publicystykę
teatralizacja tekstu powoduje, że dana nam jest możliwość uczestniczenia w tej specyficznej formie prezentacji po-
glądów, polemice i odpieraniu zarzutów
czytelnik ma prawo oraz obowiązek wyciągać wnioski z opisywanych sytuacji
2 z 4
„ŻYWOT CZŁOWIEKA POCZCIWEGO” I „KRÓTKA ROZPRAWA...” MIKOŁAJA REJA
problematyka
duchowieństwo oskarżane o:
zaniedbywanie obowiązków duszpasterskich
zbyt świecki styl życia
pogoń za dobrami materialnymi
nadmierny wyzysk chłopów (daniny)
zanik ideału świętości
szlachta oskarżana o:
życie ponad stan
brak patriotycznego ducha
prywatę oraz anarchię
warcholstwo
prawne pieniactwo
niewypełnianie obowiązków sejmowych
niewolnicze traktowanie chłopów
przywiązanie do swych przywilejów, które szkodzą ojczyźnie
przekupstwo
chłopstwo ukazane jako stan:
uciskany przez obie klasy społeczne
ciągle zastraszany
najniżej umieszczony w drabinie społecznej, z którym nikt się nie liczy
pointą jest stwierdzenie Wójta:
„Ksiądz pana wini, pan księdza.
A nam prostym zewsząd nędza.”
Warto zapamiętać
„Wierę snąć z sejmu naszego
Nie słychamy nic dobrego,
Już to kiełka niedziel bają,
A w niczym się nie zgadzają.”
(Pleban)
„A ja piekielna chudzina,
Wylecę by dym z komina.
Bo trudniej wozem zatoczyć
Aniżeli tak pieszo skoczyć,
A snadniej z gniazda wróblowi
Niż skrzydlastemu orłowi.
Tak i ty, panie, mądrze gól,
Boć każdego gryzie swój mól,
A nikt nie zwie, kiedy piśnie,
Każdegoć z nas trzewik ciśnie.”
(Wójt)
„Wy, duchowni a panowie,
Co macie w workach i w głowie,
Strzeżcie zamków a kościołów,
By z nich nie było popiołów.
Bo w nich złota, śrzebra wiele,
Nac z 1 ważą nieprzyjaciele.”
(Pan)
Utrwal terminy
dialog – rozmowa, wymiana poglądów między dwoma osobami na określony temat; gatunek literacki złożony z od-
rębnych wypowiedzi, często dłuższych oracji
1 nacz – na co godzą.
3 z 4
„ŻYWOT CZŁOWIEKA POCZCIWEGO” I „KRÓTKA ROZPRAWA...” MIKOŁAJA REJA
poeta doctus – poeta uczony, wykształcony człowiek, twórca-erudyta, artysta w literackim rzemiośle
sacrum – świętość, sfera życia religijnego
W literaturze i sztukach pięknych
Adam Michnik, ks. prof. Józef Tischner, Jacek Żakowski, „Krótka rozprawa między...” (dialogi publicystyczne)
4 z 4
Zgłoś jeśli naruszono regulamin