Metody oznaczania liczebności mikroorganizmów.doc

Politechnika Śląska

Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki

Ochrona Środowiska

Semestr III

MIKROBIOLOGIA - SPRAWOZDANIE

Temat: Metody oznaczania liczebności mikroorganizmów w różnych warunkach środowiskowych

Gr. 4A

Sekcja II

Figas Elżbieta

Kozieł Maria

Mleczko Agnieszka

Zdeb Dominika

Mikroorganizmy występują w środowisku w różnych ilościach. W zależności od warunków, w miejscu ich występowania lub hodowli liczebność poszczególnych grup lub rodzajów bakterii czy grzybów będzie inna. Istnieją dwie grupy metod oznaczania mikroorganizmów w środowisku:

1.     Metody oznaczania bezpośredniego mikroorganizmów.

2.     Metody oznaczania pośredniego mikroorganizmów.

Temat doświadczenia: Oznaczanie mikroorganizmów glebowych metodami pośrednimi.

Cel doświadczenia: Celem doświadczenia są oszacowanie i porównanie liczebności mikroorganizmów glebowych w różnych próbkach gleby metodami pośrednimi.

Materiały:

1. Próbki różnych rodzajów gleb,

·        próbka gleby z sekcji I została pobrana z ogródka

·        próbka gleby z sekcji II została pobrana z parku Chopina w Gliwicach, warunki pogodowe: bezdeszczowe popołudnie, temperatura ok. 8o C

·        próbka gleby z sekcji III została pobrana z okolic stadniny i lotniska w Katowice – Muchowiec, warunki pogodowe: bezdeszczowy wieczór, temperatura ok. 0o C

·        próbka gleby z sekcji IV została pobrana z okolic parku w Lewinie

1.     Jałowa sól fizjologiczna (kolba 45 ml, probówki 9 ml).

2.     Podłoże płynne – bulion wzbogacony,

3.     Podłoże stałe – bulion agar, Czapek – Dox,

4.     Pipety, głaszczki, palnik gazowy, waga, pH – metr lub papierki lakmusowe, wagosuszarka, cieplarka bakteriologiczna.

Procedura:

1.     Zmierzono pH oraz wilgotność gleby.

2.     Odważono 5 g gleby, zawieszono sterylnie w 45 ml jałowej soli fizjologicznej, uzyskując w ten sposób rozcieńczenie 10-1; wytrząsano przez 10 minut w celu zawieszenia mikroorganizmów znajdujących się na cząstkach gleby w soli fizjologicznej, a następnie odstawiono zawiesinę do sedymentacji na 15 minut.

3.     Wykonano szereg rozcieńczeń zawiesiny bakteryjnej do 10-7. W tym celu z zawiesiny nad osadem glebowym pobrano sterylnie 1 ml płynu i umieszczono w probówce z 9 ml jałowej soli fizjologicznej (rozcieńczenie 10-2); procedurę powtarzano do uzyskania rozcieńczenia 10-7.

4.     Wysiano metodą płytek tartych (mazanych) 0,1 ml zawiesiny z rozcieńczeń  

10-4 – 10-7 na podłoża bulion agar (w celu oznaczenia liczebności bakterii) i Czapek -Dox (w celu oznaczenia liczebności grzybów).

5.     Wysiano 1 ml zawiesiny z rozcieńczeń 10-2-10-7 do probówek z bulionem wzbogaconym w celu oznaczenia miana bakterii glebowych.

6.     Płatki i probówki inkubowano w temperaturze pokojowej przez 7 dni.

7.     Po 7 dniach inkubacji policzyono wyrosłe kolonie bakterii/grzybów; policzono liczebność mikroorganizmów w glebie na 1 g, s, m, gleby, z uwzględnieniem rozcieńczenia;

Temat doświadczenia: Oznaczanie liczebności mikroorganizmów wodnych metodami pośrednimi

Cel doświadczenia: Celem doświadczenia są oszacowanie i porównanie liczebności mikroorganizmów wodnych w różnych próbkach wody metodami pośrednimi

Materiały:

1.     Próbki wody rożnego pochodzenia

·        próbka wody z sekcji I pobrano z Wisły

·        próbkę wody z sekcji II pobrano z Czarnej Przemszy, warunki pogodowe: bezdeszczowe popołudnie temperatura ok. 5o C

·        próbkę wody z sekcji III pobrano z  okolic stadniny i lotniska w Katowice – Muchowiec, warunki pogodowe: bezdeszczowy wieczór, temperatura ok. 0o C

·        próbkę wody z sekcji IV pobrano ze zbiornika na odpady w Katowicach przy śląskim Urzędzie Wojewódzkim

2. Jałowa sól fizjologiczna (kolba 45 ml, probówki 9 ml),

3.  Denaturat

4.  Podłoże płynne – bulion wzbogacony,

5.  Podłoże stałe – bulion agar,

6. Pipety, głaszczki, palnik gazowy, cieplarka bakteriologiczna.

Procedura:

1.     Wykonano szereg rozcieńczeń badanej próbki wody z rzeki do 10-7. W tym celu pobrano sterylnie 1 ml wody i umieszczono w probówce z 9 ml jałowej soli fizjologicznej (rozcieńczenie 10-1); procedurę powtarzano do uzyskania rozcieńczenia 10-7.

2.     Wysiano metodą płytek tartych (mazanych) 0,1 ml zawiesiny z rozcieńczeń  

10-4 – 10-7 na podłoża bulion agar (w celu oznaczenia liczebności bakterii).

3.     Wysiano 1 ml zawiesiny z rozcieńczeń 10-2-10-7 do probówek z bulionem wzbogaconym w celu oznaczenia miana bakterii.

4.     Płatki i probówki inkubowano w temperaturze pokojowej przez 7 dni.

5.     Po 7 dniach inkubacji policzono wyrosłe kolonie bakterii na podłożu bulion agar; przeliczono uzyskane wyniki na liczebność mikroorganizmów w 1 ml wody, przy przeliczeniu uwzględniono rozcieńczenie próbki;

Temat doświadczenia: Oznaczanie liczebności mikroorganizmów w powietrzu metodą sedymentacyjna wg Omeliańskiego.

Cel doświadczenia: Celem doświadczenia są oszacowanie i porównanie liczebności mikroorganizmów w powietrzu w różnych lokalizacjach metodą sedymentacyjną.

Materiały:

1.     Podłoża stałe – bulion agar, Czapek – Dox

2.     Cieplarka bakteriologiczna.

...