dr Norbert Gill
dyżury:
poniedziałek 12.00-13.00, środa 16.30-17.30
tel. 8292218
Podręczniki
Jacek Sobczak „Podstawy wiedzy o państwie i prawie”
Janusz Romul „Wstęp do nauki o państwie i prawie – zarys wykładów”
A.Redelbach „Wstęp do prawoznawstwa”
Konstytucja RP
Regulamin Sejmu i Senatu
Zagadnienia egzaminacyjne
PRAWO
1. wstęp do nauki o państwie i prawie
2. definicja prawa
3. norma prawna (budowa, schematy budowy normy prawnej)
4. przepisy prawne (budowa)
5. porównanie norm i przepisów prawnych
6. typy norm i przepisów prawnych
7. stosunki prawne
8. zasady prawa
9. drogi dochodzenia do prawdy
10. domniemania (skróty na drodze do prawdy)
11. systemy prawa
12. wykładnia prawa
13. działalność prawotwórcza
14. dyscypliny prawa
15. prawo oraz inne systemy normatywne regulujące zachowania człowieka (normy moralne, obyczajowe)
PAŃSTWO
1. definicja państwa
2. geneza państwa
3. funkcja państwa
4. forma państwa (forma rządu, struktura terytorialna, reżim, zmiana formy państwa)
5. społeczeństwo, naród, cywilizacja, patriotyzm
6. demokracja (koncepcje, typy)
7. władza (koncepcja, środki, teoria krążenia elit)
8. administracja
9. biurokracja (Max Weber)
10. partie i systemy partyjne
Wstęp do nauki o państwie i prawie to dyscyplina interdyscyplinarna – różne nauki oddają jej część swoich elementów m.in.:
historia państwa i prawa
teoria państwa i prawa
Wstęp do nauki o państwie i prawie
historia myśli politycznej
- teoria państwa i prawa – zajmuje się budowaniem pewnych abstrakcyjnych konstrukcji o charakterze idealnym;
- historia państwa i prawa – zajmuje się tymi instytucjami, które już nie obowiązują, wyciąga wnioski by uniknąć błędów w przyszłości;
- historia myśli politycznej – koncepcje historyczne i współczesne (współczesność to reakcja na rewolucję francuską)
- dogmatyka prawa (dot. prawa obowiązującego w danym momencie i w danym państwie) – prowadzi badania prawno-porównawcze.
Metody analizy w nauce o państwie i prawie:
wejście wyjście
SYSTEM
gdy system nam nie odpowiada to chcemy go rozbić
Termin prawo jest pojęciem wieloznacznym, wokół którego toczą się spory dotyczące fenomenu i funkcji jaki on wypełnia. Postawy zajmowane wobec zjawiska prawa dadzą się sprowadzić do dwóch podstawowych szkół:
Prawo jest zespołem norm postępowania, z tym jednak, że na straży przestrzegania norm prawnych stoi państwo ustanawiające te normy.
Norma prawna – jest regułą postępowania człowieka. Wyznacza ona powinny sposób zachowania człowieka, jakiego wymaga od niego ustawodawca.
Norma prawna jest szczególnym rodzajem normy postępowania. Norma postępowania to wypowiedź, która określonym osobom lub zespołom osób (adresatom normy) wskazuje jak powinny się zachowywać w określonych okolicznościach.
Przepis prawny – jest wyrażeniem językowym, zdaniokształtnym, spójnym i gramatycznym, zawartym w tekście aktu prawnego.
Relacje pomiędzy normą a przepisem prawnym:
norma = przepis – koncepcję tę należy odrzucić – norma to reguła, a przepis to wyrażenie językowe. Zdarza się, że słowa te używane są zamiennie, co nie jest właściwe – wynika to jedynie z maniery językowej.
przepis jako pojęcie wyłączne – w języku prawnym występuje jedynie pojęcie przepisu. Akty prawne sporządzane są w języku prawnym. Nie istnieje w nim pojęcie normy (takie pojęcie występuje jedynie w języku prawniczym, czyli tym którym posługują się prawnicy).
norma jako pojęcie wyłączne – teoria wyrosła na gruncie koncepcji praw natury (odrzucamy prawo państwowe gdy jest niezgodne z naszymi normami). Dzisiaj nie można zostawać wiernym tej koncepcji, gdyż państwo szanuje prawa natury (np. odbywanie zastępczej służby wojskowej) oraz stosuje sankcje.
norma prawna jest regułą, którą wysławiamy z treści przepisu
norma jako znaczenie przepisu – to uproszczenie wcześniej opisanego twierdzenia, że norma jest regułą wysłowioną z przepisów. Bardzo trudno jest wysłowić normę z jednego tylko przepisu.
Budowa normy prawnej
Norma prawna składa się z trzech części:
Hipoteza normy prawnej to ta jej część, która odpowiada na pytanie o zakres jej zastosowania. Innymi słowy z hipotezy normy prawnej dowiadujemy się w jakich okolicznościach znajduje ona zastosowanie i jakiego podmiotu dotyczy. Wskazuje jej adresata oraz okoliczności w jakich adresat ma zachować się w sposób wskazany w dyspozycji.
Elementy o charakterze podmiotowym:
Ê wiek
Ê stan majątkowy
Ê motyw działania
Ê stan zdrowia
Elementy o charakterze przedmiotowym:
Ê okoliczności zastosowania normy
Dyspozycja normy prawnej jest tą częścią normy prawnej, która mówi nam jaki jest powinny sposób postępowania, którego domaga się w prawodawstwo, jeżeli zajdą okoliczności wskazane w hipotezie i dotyczy to kręgu...
Lorrain