MSSF_5kownacka, czaja.doc

MSSF 5 „AKTYWA TRWAŁE PRZEZNACZONE DO SPRZEDAŻY I DZIAŁALNOŚĆ ZANIECHANA”

Ewa Czaja

Honorata Kownacka

Grupa 466

ZAKRES MSSF 5:

Standard dotyczy praktycznie wszystkich aktywów trwałych przeznaczonych do sprzedaży oraz grup do zbycia. Sprzedaż może obejmować zarówno aktywa jako pojedyncze jednostki, jak i grupy do zbycia, które mogą łączyć w sobie dowolne aktywa i zobowiązania jednostki, w tym aktywa obrotowe zobowiązania długo i krótkoterminowe. Nie można go jednak stosować do takich aktywów jak:

-          z tytułu odroczonego podatku dochodowego (MSR 12 „Podatek dochodowy”),

-          z tytułu świadczeń pracowniczych (MSR 19 „Świadczenia pracownicze”),

-          finansowych regulowanych przez MSR 39 „Instrumenty finansowe: ujmowanie i wycena,

-          trwałych objętych MSR 40 „Nieruchomości inwestycyjne”, wycenianych w wartości godziwej,

-          trwałych, wycenianych w wartości godziwej pomniejszonej o szacunkowe koszty związane ze sprzedażą, zgodnie z MSR 41 „Rolnictwo”,

-          praw wynikających z umów ubezpieczeniowych, zgodnie z definicją MSSF 4 „Umowy ubezpieczeniowe”.

DEFINICJA AKTYWÓW TRWAŁYCH PRZEZNACZONYCH DO SPRZEDAŻY I GRUPY DO ZBYCIA:

Składnik aktywów trwałych lub grupę do zbycia (grupa do zbycia to grupa aktywów przeznaczona do zbycia w drodze pojedynczej transakcji sprzedaży lub transakcji o innym charakterze wraz z bezpośrednio powiązanymi z tymi aktywami zobowiązaniami, które zostaną również przekazane w tej transakcji) klasyfikuje się  jako przeznaczony do sprzedaży, jeśli jego wartość bilansowa zostanie odzyskana przede wszystkim w drodze transakcji sprzedaży, a nie poprzez jego dalsze wykorzystanie. (par. 6)

Aktywa trwałe (lub grupę do zbycia) ujmuje się jako przeznaczone do sprzedaży gdy łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

a)      gdy składnik aktywów (lub grupa do zbycia) jest dostępny do natychmiastowej sprzedaży w jego bieżącym stanie z uwzględnieniem jedynie normalnych i zwyczajowo przyjętych warunków dla sprzedaży tego typu aktywów lub grup do zbycia, tzn. gdy jednostka może zrealizować sprzedaż bez realizacji dodatkowych warunków np. demontaż,

b)     jego sprzedaż jest wysoce prawdopodobna. (par. 7)

Sprzedaż jest wysoce prawdopodobna gdy:

·       przedstawiciele odpowiedniego poziomu kierownictwa są zdecydowani wypełnić plan sprzedaży składnika aktywów (lub grupy do zbycia),

·       wszczęto aktywny program znalezienia nabywcy i zakończenia planu sprzedaży, składnik aktywów (lub grupa do zbycia) jest aktywnie oferowany na sprzedaż po cenie, która jest racjonalna w odniesieniu do jego bieżącej wartości godziwej,

·       sprzedaż zostanie ujęta jako sprzedaż zakończona w czasie jednego roku od dnia klasyfikacji,  a działania potrzebne do zakończenia planu wskazują, że jest mało prawdopodobne, iż zostaną poczynione znaczące zmiany w planie albo że plan zostanie niezrealizowany. (par. 8)

W przypadku, gdy jednostka spełni kryteria po dniu bilansowym, to wówczas nie ujmuje tych aktywów jako przeznaczonych do sprzedaży. Jeżeli jednak kryteria te zostaną spełnione po dniu bilansowym, ale przed zatwierdzeniem sprawozdania finansowego, informacje takie należy ujawnić w informacji dodatkowej.

Wydłużenie okresu wymaganego na zakończenie sprzedaży - czyli powyżej 12 miesięcy - nie wyklucza klasyfikacji składnika aktywów (lub grupy do zbycia) jako przeznaczonego do sprzedaży, jeśli:

a)      opóźnienie zostało spowodowane przez zdarzenia lub okoliczności znajdujące się poza kontrolą jednostki;

b)     gdy istnieją wystarczające dowody, że jednostka jest zdecydowana wypełnić swój plan sprzedaży składnika aktywów (lub grupy do zbycia). (par. 9)

Opis kryteriów związanych z faktem przedłużania się sprzedaży można znaleźć w Załączniku B do MSSF 5.

Przykład 1)

Przedsiębiorstwo zajmujące się produkcją wyrobów gumowych na potrzeby motoryzacji pod koniec 200X r. postanowiło sprzedać jedną z maszyn produkcyjnych. Przedsiębiorstwo otrzymało zobowiązanie do zakupu. Jednak po pewnym czasie kontrahent nałożył na zbywcę dodatkowe warunki, a mianowicie maszyna ma być dostosowana do potrzeb nabywcy. Działania te wydłużą do ponad roku okres potrzebny do sfinalizowania transakcji. Zbywca rozpoczął prace mające dostosować środek trwały do potrzeb nabywcy i przypuszcza, iż czynniki opóźniające proces sprzedaży zostaną pozytywnie rozwiązane.
Czy wobec powyższych okoliczności składnik może być ujęty jako przeznaczony do sprzedaży?

Wobec powyższych okoliczności składnik może być ujęty jako przeznaczony do sprzedaży, ponieważ przedsiębiorstwo otrzymało zobowiązanie do zakupu. Mimo ponad rocznego okresu składnik może być ujęty jako aktywa przeznaczone do sprzedaży, ponieważ zdarzenia, które miały miejsce, były poza kontrolą jednostki zbywającej.

WYCENA

Jednostka powinna wyceniać składnik aktywów trwałych (lub grupę do zbycia) zaklasyfikowany jako przeznaczony do sprzedaży w kwocie niższej z dwóch kwot, a mianowicie:

·         wartości bilansowej lub

·         wartości godziwej pomniejszonej o koszty zbycia. (par. 15)

Przykład 2)

Na 31/12/200X jednostka posiadała budynek, który zakwalifikowała jako przeznaczony do sprzedaży. Jego wartość była następująca:

-          wartość netto (bilansowa) na moment przeklasyfikowania 600.000 zł,

-          wartość godziwa na moment przeklasyfikowania 590.000 zł,

-          przewidywane koszty sprzedaży 60.000 zł

Jaka będzie  wartość środka trwałego wykazana w bilansie?

Wartość bilansowa 600.000

Wartość godziwa 590.000 – 60.000 = 530.000

Wartość środka trwałego wykazana w bilansie wynosi 530.000 zł. (mniejsza z dwóch powyższych wartości )

Jeżeli wartość bilansowa na moment klasyfikacji przewyższa wartość godziwą pomniejszoną o koszty zbycia (sprzedaży), jednostka ujmuje odpis aktualizujący z tytułu utraty wartości, doprowadzając wartość bilansową do wartości godziwej pomniejszonej o koszty zbycia (sprzedaży). (par. 20 )
 

Od momentu klasyfikacji danego składnika aktywów trwałych jako przeznaczonych do sprzedaży jednostka nie amortyzuje składnika aktywów trwałych Koszty z tytułu odsetek oraz inne koszty przypisane do zobowiązań grupy do zbycia zaklasyfikowanej jako przeznaczona do sprzedaży, powinny być nadal ujmowane. (par. 25)

PREZENTACJA AKTYWÓW I ZOBOWIĄZAŃ PRZEZNACZONYCH DO SPRZEDAŻY W BILANSIE:

Aktywa i zobowiązania powinny być prezentowane niezależnie, tzn. nie można ich kompensować. W bilansie wykazuje się je jako:

-  Aktywa – jako (majątek obrotow)y oddzielne aktywa jednostki (w pozycji „Aktywa zakwalifikowane jako przeznaczone do sprzedaży oraz aktywa wchodzące w   skład grup do zbycia, które zostały zakwalifikowane jako przeznaczone do  sprzedaży”) (par. 38)

-  Zobowiązania – jako (zobowiązania krótkoterminowe) oddzielne zobowiązania jednostki (w pozycji „Zobowiązania wchodzące w skład grup przeznaczonych do sprzedaży, zakwalifikowane jako posiadane z przeznaczeniem do sprzedaży”) (par. 38)

UJMOWANIE DZIAŁALNOŚCI ZANIECHANEJ:

Działalność zaniechana jest to składnik aktywów jednostki gospodarczej, który albo został zbyty, albo zakwalifikowany jako przeznaczony do sprzedaży oraz:

-          stanowi odrębną, ważną dziedzinę działalności jednostki lub jej geograficzny obszar działalności,

-          jest częścią jednolitego skoordynowanego planu sprzedaży odrębnego pionu lub obszaru geograficznego, lub

-          jest jednostką zależną nabytą jedynie w celu odsprzedaży. (par. 32)

Standard wymaga, aby jednostka prezentowała wyniki swojej działalności zaniechanej odrębnie od działalności kontynuowanej. Jednostka prezentuje w sprawozdaniu z pełnego dochodu łączną kwotę zysku lub straty z tytułu działalności zaniechanej za dany okres oraz zysku lub straty z tytułu zbycia działalności zaniechanej (lub ponownej wyceny aktywów i zobowiązań działalności zaniechanej w chwili przeznaczenia do sprzedaży). Wobec tego sprawozdanie z pełnego dochodu dzieli się na dwie części – działalność kontynuowaną i działalność zaniechaną. (par. 33 )

Bibliografia (stanowią załączniki do emaila):

1.      ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 2236/2004 z dnia 29 grudnia 2004 r.  zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1725/2003 przyjmujące pewne międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do międzynarodowych standardów sprawozdawczości finansowej (IFRS) nr 1, 3–5, międzynarodowych standardów rachunkowości (MSR) nr 1, 10, 12, 14, 16-19, 22, 27, 28, 31-41 i interpretacji przez Komitet ds. Interpretacji Standardów (SIC) nr 9, 22, 28-32

2. ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 70/2009 z dnia 23 stycznia 2009 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1126/2008 przyjmujące określone międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady w odniesieniu do Zmian Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej (MSSF)

1