Mówimy wyraźnie
„Śpij misiu, śpij laleczko”.
Każde dziecko wybiera sobie pluszową zabawkę, nauczycielka trzyma misia. Mówi: popatrzcie, Misio jest strasznie zmęczony, chciałby zasnąć, ale nie może i cichutko płacze. ( Wymawia cicho ale wyraźnie głoskę u-u-u-u-u-u ). Czy wasze misie też nie mogą zasnąć i płaczą? Dzieci cicho wymawiają głoskę u-u-u-u-u-u. Może uśpimy je wszystkie razem, to szybciej zasną. Dzieci naśladują usypianie zabawki wymawiając głoskę a-a-a-a-a-a.
„Ćwiczenia logopedyczne”.
· Otwieranie szeroko buzi i udawanie ziewania. Dołączanie przeciągania się.
· Wyobrażanie sobie, że jest zimno, zmarzły nam ręce, musimy je rozgrzać – pocieranie dłońmi o siebie, a następnie chuchanie na nie.
· Bawienie się w śpiewaków, którzy ćwiczą przed występem – powtarzanie, przeciągając: aaa… eee… ooo… uuu… iii…
· Udawanie krówek, które żują trawę – poruszanie ściśniętymi ustami w różnych kierunkach.
· Udawanie połykania pożywienia przez krówki – naśladowanie przełykania.
· Leciutkie kręcenie głową w jedną, a potem w drugą stronę ( na boki ).
· Wyobrażanie sobie swoich urodzin i zdmuchiwanie świeczek na torcie ( długie dmuchanie ).
· Zamienianie języka w szczotkę i szorowanie zębów ( pocieranie językiem o górne i dolne zęby od strony wewnętrznej i zewnętrznej ).
· Udawanie spania i cichutkiego chrapania ( na wdechu i na wydechu ).
· Mówienie, jak nazywa się przedmiot pokazywany przez nauczyciela.
„Zabawy z lusterkiem”.
· Powitanie
Dzieci chodzą po Sali, stają jedno naprzeciw drugiego i witają się, klaszcząc w swoje dłonie. Każdy wita się z każdym.
· Zabawa Moja twarz.
Każde dziecko dostaje lusterko, w którym się przegląda. Dzieci opowiadają, jaki mają kolor oczu, jaki nos: duży czy mały, czy mają na twarzy jakieś znaki szczególne. Następnie powtarzają za nauczycielem ćwiczenia kontrolując je w lusterku: wysuwają i chowają język, oblizują usta raz w prawą, raz w lewą stronę, szorują językiem po górnych i dolnych zębach od wewnątrz i od środka, robią z policzków balonik i wypuszczają powietrze, wysuwają do przodu szczękę i cofają ją.
· Zabawa Usta pracują
Nadal trzymając lusterko przed twarzą, każde dziecko kontroluje układ ust podczas wymawiania samogłosek i powtarza za nauczycielem: a, e, o, u, i, y. ( Nauczyciel informuje dzieci, jak zmienia się układ ust podczas wymawiania poszczególnych głosek: Teraz buzia otwarta szeroko, bo mówimy a. Teraz rozciągamy usta, bo chcemy, żeby ładnie zabrzmiało e. Teraz robimy dzióbek, bo chcemy powiedzieć u ).
· Zabawa Żarówki.
Dzieci otwierają buzię, wdychają powietrze i podnoszą ręce do góry. Udają, że wkręcają żarówki ( ruchy dłoni ). Następnie opuszczają ręce i głośno wydychają powietrze.
„Ćwiczenia logopedyczne – Moja rodzinka”.
Wszystkie dzieci chodzą po sal i udają członków licznej rodziny, którzy właśnie się spotkali. Każdy wita się ( machanie dłonią ) z każdym i przesyła całusy ( ściśnięte, wysunięte usta, dzióbki ).
· Zapoznanie.
Dzieci siadają w kręgu i każde po kolei mówi, jak ma na imię ( na jednym wydechu ). Mówimy dzieciom, że mogą wymyślać, np.: Mam na imię Zenobia. Jestem ciocia Basia…
· Posiłek
Wszyscy udają, że jedzą obiad i deser: dmuchają na gorąca zupę fff…fff…fff…, jedzą kotlet ( okrężne ruchy żujące przy złączonych wargach, najpierw w prawą, a potem w lewą stronę ), liżą lody ( przy otwartej buzi, wysuwanie języka, zwijanie go do góry i chowanie do buzi ).
· Usypianie maluchów
Po posiłku pora położyć spać małe dzieci. Część dzieci ( udających maluchy ) kładzie się na podłodze ( dywanie, matach ), a pozostałe dzieci nucą kołysankę: Aaa, aaa, były sobie kotki dwa… Do śpiewu dołączają się leżące dzieci.
· Pożegnanie
Dzieci siedzą w kręgu z podniesionymi rękami i machają do siebie, miarowo oddychając.
„Ćwiczenia logopedyczne - Kolory”.
· Powitanie.
Dzieci biegają po Sali na palcach w rytm muzyki (podkład muzyczny).
· Wyciszenie
Dzieci siadają w kręgu, kołyszą się i wyciszają, powtarzając: ciii… ciii… ciii…
· Mieszanie farb
Dzieci otwierają buzie i poruszają językami od jednego kącika ust do drugiego. Języki udają pędzelki, które mieszają farbki.
· Wybieranie kolorów
Wszyscy głośno przypominają sobie, jakie znają kolory. Następnie każde z dzieci ma za zadanie wybrać sobie jakim będzie kolorem.
· Przedstawianie się kolorów
Dzieci pojedynczo, z pomocą nauczyciela, przedstawiają się, starając się wypowiedzieć tekst na jednym wydechu, np.: Jestem kolor żółty, taki jak słoneczko albo Jestem kolor zielony taki, jak trawka.
· Mieszanie kolorów
Dzieci wstają z miejsc i wolno spacerują w dowolnych kierunkach. Na sygnał nauczyciela tworzą krąg, trzymając się za ręce i schodząc się jak najciaśniej do środka. Potem rozchodzą się po sali.
„Ćwiczenia logopedyczne – Zabawy kotków”.
· Pobudka
Dzieci kładą się na podłodze (skulone), a następnie, na sygnał nauczyciela, budzą się: przeciągają, rozprostowują kończyny, robią kocie grzbiety, wstają.
· Śniadanie
Dzieci – kociaki siadają i zabierają się do jedzenia: udają, że piją mleko z miseczki (ruch języka do przodu i do tyłu), a potem oblizują się (okrężne ruchy językiem po wargach w prawą i lewą stronę, przy otwartych ustach).
· Kocia muzyka
Najedzone i zadowolone dzieci – kotki przeciągle miauczą i mruczą: miauu… miauu… mmmm…
· Zabawy kotków
Połowa dzieci z grupy pozostaje siedząc w kręgu, a druga połowa, udając kotki, spaceruje na czworakach w środku okręgu. Dzieci, które siedzą śpiewają: Wlazł kotek… Potem następuje zamiana ról.
· Układanie do snu.
Dzieci – kotki kładą się i słuchają bajki do snu O kocie w butach, czytanej przez nauczyciela.
„Ćwiczenia logopedyczne - Orkiestra”.
Dzieci chodzą i biegają na palcach po całej Sali w rytm muzyki (tamburyn). Gdy nauczyciel przestaje grać, podchodzą do siebie i witają się, dotykając prawymi łokciami (prawe ręce ugięte).
· Rozgrzewka.
Wszyscy siadają po turecku i udają, że są grupą muzyków na próbie. Przed graniem na swoich instrumentach rozluźniają buzie. Najpierw ruszają ściśniętymi ustami, tak jakby coś żuli, potem otwierają buzie i ruszają językiem we wszystkie strony (góra – dół, przód – tył). Na koniec nadmuchują policzki, po czym gwałtownie wypuszczają z nich powietrze,
· Wybór instrumentów.
Następuje podział na trzy grupy (np. na zasadzie wyliczanki) w celu ustalenia, na jakim instrumencie będzie grała dana grupa (trąbki, bębenki, trójkąty).
· Próba.
Dzieci wstają. Poszczególne grupki przedstawiają swoje brzmienie: trąbki śpiewają: tram – ta – ra – ram… (wdech) tram – ta – ra – ram (niektóre dzieci mogą jeszcze nie wymawiać r, tylko l – jest to norma; jeśli będą wymawiały r jak j, wtedy trzeba nauczyć je by wypowiadały l), bębenki: bum, bum, bum (wdech), bum, bum, bum… a trójkąty: dzyń, dzyń, dzyń (wdech), dzyń, dzyń, dzyń…
· Orkiestra.
Teraz wszystkie grupy łączą się we wspólnym występie, dyrygowane przez nauczyciela.
(należy kontrolować prawidłowe oddychanie).
Wszyscy siadają, kołyszą się na boki i powtarzają: ciii… ciii… ciii…
„Ćwiczenia logopedyczne - Urodziny”.
Wszystkie dzieci chodzą po sal i witają się ze sobą, przesyłając całusy ( cmokanie ściśniętymi i wysuniętymi ustami, dzióbki ) i szeroko się uśmiechając (wargi złączone, rozciągnięte na boki).
· Tort urodzinowy.
Dzieci siadają wokół złączonych stolików. Na zasadzie wyliczanki albo dat urodzin zostaje wybrane jedno spośród dzieci, które będzie solenizantem. Na początek musi ono zdmuchnąć świeczki na torcie. Wszyscy mu pomagają, wykonując wdech ustami i płynny, jak najdłuższy wydech. (By uwiarygodnić zabawę, dobrze jest, zachowując środki ostrożności, zapalić na środku stołu kilka świeczek).
· Sto lat
Następnie wszystkie dzieci śpiewają solenizantowi Sto lat…, wyklaskując rytm piosenki. (Zwracamy uwagę, by dzieci robiły wdechy w odpowiednich momentach).
· Zabawa taneczna.
Teraz kolej na tańce. Wszystkie dzieci wstają i ruszają się, tańczą w rytm muzyki (podkład muzyczny) wymyślając różne figury.
Dzieci chodzą po sali i prawymi dłońmi machają sobie na pożegnanie.
„Ćwiczenia logopedyczne – Jesteśmy aktorami”
Dzieci staja w rozsypce i powtarzają za nauczycielem różne ruchy (potrząsanie kończynami, wymachy kończyn, podskoki i marsz w miejscu) po to, by rozluźnić mięśnie.
· Pantomima.
Wszyscy siadają. Następnie dzieci rozluźniają mięśnie twarzy, naśladując nauczyciela robiącego różne miny, np.: Teraz udajemy, że nam jest wesoło ( rozciągnięte, ściśnięte usta), a teraz, że smutno (usta złożone w tak zwaną podkówkę). Teraz jesteśmy zdenerwowani (mocno ściśnięte wargi), a teraz nam gorąco (lekkie dmuchanie wysuniętą dolną wargą).
· Przygotowanie głosu.
Dzieci wstają i powtarzają za nauczycielem, śpiewając: ma, me, mo, mi, mu, na, ne, no, ni, nu…
· Miś z laleczką
Nauczyciel bierze do jednej ręki misia, a do drugiej lalkę i odgrywa krótkie przedstawienie – dialog między zabawkami. (Powtarza dwa razy).
· Scenki teatralne
Dzieci dobierają się parami (jedno gra misia, a drugie lalkę) i po kolei próbują odtworzyć scenkę przedstawioną przez nauczyciela, po swojemu ją zmieniając.
· Zejście ze sceny
Dzieci siadają i spokojnie oddychają: wdech nosem, wydech ustami.
„Ćwiczenia logopedyczne – Bob budowniczy”.
· Przygotowanie do pracy.
Dzieci, które są bobami budowniczymi, przygotowują się do pracy: stają w rozsypce, w rozkroku, wdychając powietrze, unoszą ręce bokiem do góry, wydychając wolno je opuszczają. Następnie pokazują jakimi są siłaczami, prezentując muskuły na ugiętych rękach.
· Kopanie fundamentów
Dzieci dalej stoją w rozkroku, w rozsypce i wykonują ruchy podobne do tych, jak przy kopaniu łopatą dołów (ze swojej prawej i lewej strony).
· Sprzęty budowlane
Dzieci siadają po turecku i słuchają opowiadania nauczyciela. Uzupełniają je, powtarzając wyrazy dźwiękonaśladowcze: Jednego dnia Bob budowniczy wiercił dziury wiertarką… - www… www… www…, następnego dnia jeździł koparką – dwww… dwww… dwww…, a kiedy indziej pracował młotem pneumatycznym – tttt… ddddd… tdtdtd…tdntdntdn… tltltl… (To ćwiczenie przygotowuje język do wymawiania głoski r).
· Budowle
Wszystkie dzieci, jak przystało na prawdziwych budowniczych, układają z klocków swoje własne budowle.
· Oglądanie budowli
Cała grupa po kolei ogląda prace i je podziwia.
„Ćwiczenia logopedyczne - Roboty”.
· Powitanie robotów
Dzieci udają roboty – poruszają się powoli, na wyprostowanych nogach, mają wyprężone ręce – chodzą po całej Sali, powoli podnoszą prawą rękę w geście pozdrowienia.
· Zapoznanie
Dzieci – roboty powoli siadają w kręgu i po kolei, sylabizując, przedstawiają się (na jednym wydechu): Jes – tem ro – bot nu – mer sto dwa…
· Taniec robotów
Dzieci wstają i dobierają się w pary (chłopcy z dziewczynkami). Roboty tańczą a takt muzyki (rytmiczny podkład muzyczny), pamiętając o wykonywaniu charakterystycznych ruchów.
· Wyścigi
Dzieci stają w dwóch rzędach. Przed nimi leżą woreczki. Chodem robotów, slalomem między woreczkami, pokonują zaznaczony dystans.
Dzieci siedzą w kręgu. skandując i wyklaskując tekst, każde po kolei żegna się z pozostałymi: Ro – bot nu – mer sto dwa żeg – na po – zos – ta – łe ro – bo – ty.
„Zabawy logopedyczne - Wiatr”.
· Zefirek
Dzieci biegają na palcach po sali, poruszając rękami w górę i na boki, i cichutko wołają; fffuuu…szuuuu…fffuuu…
· &#...
dzianina007