mistrz_etykiety.doc

CYKL ZAJĘĆ: „ ZOSTAŃ MISTRZEM ETYKIETY”

WSTĘP

Poprzez dobre maniery rozumiemy taki sposób zachowania się i traktowania innych, który akceptowany jest przez ogół społeczeństwa. Dobre maniery pozwolą nam godnie żyć, a co ważniejsze, dostrzegać wokół siebie innych ludzi i ich potrzeby. Stanie się tak, ponieważ dobre maniery zawsze wydobywają z człowieka tylko dobro.

W dzisiejszym świecie chcemy „żyć na luzie”, być wolni, żyć wygodnie, cieszyć się życiem i „używać życia”. Rodzi się zatem pytanie: po co nam do tego dobre maniery? To one decydują o tym, czy jesteśmy ludźmi, a może – czy stajemy się ludźmi, bo jak mówi znane powiedzenie: „człowiek to brzmi dumnie”, a jednak bardzo trudno być człowiekiem.

Niżej proponuję cykl zajęć.

CELE ZAJĘĆ:

OGÓLNY: zapoznanie ze współczesnymi zasadami dobrego wychowania w życiu prywatnym i zawodowym;

OPERACYJNY: po zajęciach :

·         Rozumiemy: jak ważne jest przestrzeganie pewnych norm współżycia między ludźmi;

·         Pamiętamy: wzorce postępowania w sytuacjach typowych;

·         Potrafimy: wskazać zachowania godne pochwały oraz te, które należałoby piętnować;

METODY PRACY na  zajęciach:

·         Podająca ( informowanie) – omówienie najważniejszych zasad savoir vivre’u;

·         Eksponująca – oglądanie zdjęć z przykładami prawidłowego zachowania, przeglądanie literatury, czasopism;

·         Praktyczna – prezentowanie scenek z życia wziętych i dyskusja nad prawidłowością zachowań w nich ukazanych.

POMOCE DYDAKTYCZNE:

·         Książki, czasopisma;

·         Plakaty;

·         Materiały do pracy w grupach.

METODY I FORMY PRACY:

·         Burza mózgów,

·         Praca z tekstem

·         Praca w grupach.

MATERIAŁY POMOCNE W PRZYGOTOWANIU ZAJĘĆ:

·         Lady Perfect: Sztuka życia, czyli encyklopedia dobrych manier, Warszawa 2000,

·         Kamyczek Jan: Savoir – vivre dla nastolatków, Warszawa 1974,

·         Pietkiewicz Edward: Savoir – vivre dzisiaj, Warszawa 1990,

PROPONOWANE TEMATY ZAJĘĆ:

1.     Savoir- vivre dla każdego.( zajecia wstępne)

2.     „ Zdejmij łokcie ze stołu..!!! Nie mlaskaj!!!, czyli o zachowaniu przy stole.

3.     Lekcja wychowania do życia w …autobusie.

4.     Teatralny savoir- vivre.

5.     Mistrz etykiety. Konkurs podsumowujący  na podstawie przygotowanych testów, scenek w ten sposób wyłoniony by  został mistrz etykiety
TEMAT: SAVOIR – VIVRE DLA KAŻDEGO.

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1. Rundka wstępna:  siedząc w kręgu kończymy wypowiedź; Dzisiaj jestem w nastroju….

2. Przedstawienie wszystkim tematu i celów zajęć.

3. Wprowadzenie do tematu.

Każdy z nas jest indywidualnością, ma inną osobowość, temperament. Często denerwują nas nakazy i zakazy, ograniczają normy i przepisy, usztywniają zasady i reguły. Ale spróbujmy bez nich żyć !! Wyobraźmy sobie choćby jeden dzień, w którym wszystko jest dozwolone i nic nie jest zabronione, każdy z nas może robić, co chce, jak chce i kiedy chce. Byłby to zapewne najgorszy dzień w dziejach ludzkości. Żyjąc wśród ludzi musimy przestrzegać praw i zwyczajów. Nie możemy też lekceważyć reguł dobrego wychowania, chociaż za łamanie ich nie grozi nam mandat, czy więzienie.

4. Burza mózgów: uczniowie odpowiadają na pytanie „Czemu służą dobre maniery, Dlaczego warto znać i stosować zasady kulturalnego zachowania się?”

Prowadzący zajęcia zapisuje na tablicy powody, które podają uczestnicy spotkania. Jeśli zagadnienie nie zostanie wyczerpane można skorzystać z następujących propozycji:

·         Formy towarzyskie są po to, abyśmy swym zachowaniem nie obrażali innych,

·         Na podstawie zachowania oceniamy innych i sami jesteśmy oceniani : „jak cię widzą tak cię piszą”.

·         Zachowanie się zgodnie z zasadami dobrego wychowania zjednuje sympatię i szacunek innych ludzi.

·         Naruszenie reguł obyczajowych może powodować ośmieszenie.

·         Im lepsze opanowanie zasad kulturalnego zachowania, tym lepsze samopoczucie, większe poczucie bezpieczeństwa i możliwość nawiązywania i utrzymywania kontaktów z innymi.

·         Jest to element naszej tradycji, kultury.

5. Pogadanka – określenie, co kryje się pod pojęciem „reguły obyczajowe”, wyjaśnienie najważniejszych terminów związanych z tematem zajęći.

REGUŁY OBYCZAJOWE OBEJMUJĄ:

·         Postępowanie w kontaktach międzyludzkich: pozdrawianie, tytułowanie, zachowanie się przy stole;

·         Przyjmowanie gości i interesantów;

·         Ubiór, czystość i higienę;

·         Zachowanie się w pracy, urzędzie, tramwaju, teatrze;

·         Umiejętność prowadzenia rozmowy;

·         Ruchy i odruchy;

Obejmują one również umiejętność opanowania niechęci i uprzedzeń, nie ujawnianie złego humoru oraz takie cechy jak: dyskrecja, umiejętność słuchania, punktualność, słowność, skromność i uprzejmość.

6. Uświadomienie uczestnikom spotkania, że naukę form towarzyskich rozpoczynamy od stosowania podstawowych, bardzo ważnych zasad obowiązujących we wszystkich kontaktach międzyludzkich. Zasady te to:

·         Uprzejmość

·         Punktualność

·         Uśmiech

·         Życzliwość

·         Dyskrecja

·         Prawdomówność

·         Uprzejmość.

Podział uczestrników na 7 grup ( np. poprzez wymienianie nazw dni tygodnia ). Przydzielenie każdej z grup fragmentu podręcznika dobrych manier z jedną z ww. reguł [ załącznik 1]. Następuje praca w grupach – opracowanie zagadnień : w jaki sposób przejawie się dana reguła i dlaczego jest tak ważna w kontaktach międzyludzkich? Prezentowanie odpowiedzi przez liderów grup.

7. Przedstawienie uczniom listy nieeleganckich (czasem niekontrolowanych) czynności, gestów, odruchów [ załącznik 2]. Zwrócenie uwagi na niestosowność tego typu zachowań i konieczność pracy nad wyeliminowaniem tych niekulturalnych odruchów.

8. Praca w grupach – opracowanie „ kodeksu dobrych manier” (na arkuszach szarego papieru). Prezentacja kodeksów przez liderów grup.

9. Podsumowanie zajęć: na zakończenie można przeczytać radę Jana Kamyczka:

„Generalna wskazówka, w razie gdy ktoś nie będzie wiedział , jak się zachować jest następująca: Z możliwych sposobów zachowania wybierz ten, w którym zagra życzliwość. Kto zachowa się życzliwie a z prostotą, ten zawsze dobrze się zachowa, nawet nie znając odpowiedniego przepisu lub gubiąc się w rozmaitych sprzecznych.

Zwykle ten sposób życzliwy wymaga większego wysiłku niż konkurencyjny, który przychodzi ci na myśl – można się tym kierować

TEMAT: „ZDEJMIJ ŁOKCIE ZE STOŁU…!!! NIE MLASKAJ…!!!, CZYLI O ZACHOWANIU PRZY STOLE.

1. Rundka wstępna : uczestnicy siedząc w kręgu uzupełniają zdania:

Najbardziej lubię jeść….

Gdybym mógł teraz coś zjeść…zjadłbym…

2. Podanie tematu i celu zajęći.

3. Wprowadzenie do tematu zajęć:

„Siedź prosto!!, Nie kołysz się na krześle!!!, Nie mów z pełnymi ustami…i tak dalej. Te upomnienia niejednemu z nas do dziś nieustannie tkwią w głowie począwszy od wczesnych lat dziecinnych, ale chyba warto sobie je przypomnieć, mimo iż brzmią strasznie oratorsko.

4. Prowadzący dzieli uczestników spotkania na grupy podając zadanie: opracujcie wspólnie zasady kulturalnego zachowania przy stole. Liderzy grup przedstawiają efekty pracy. Jeżeli pewne zagadnienia nie zostały uwzględnione prowadzący dopowiada.

·         Na krześle siedzimy spokojnie i prosto, nie suwamy nim tam i z powrotem;

·         Ręce trzymamy na stole, a nie pod stołem. Łokci nie opieramy na stole. Lewą rękę, gdy jest wolna kładziemy na krawędzi stołu ( w niektórych krajach , np. Azji, lewa ręka uznawana jest za nieczystą, dlatego nie kładzie się jej na stole, lecz na kolanach);

·         Nie bawimy się sztućcami. Nie bębnimy palcami o blat stołu;

·         Nogi trzymamy zwarte. Nie krzyżujemy ich pod stołem. Nie zakładamy jednej nogi na drugą. Stopy powinny spoczywać spokojnie.

·         Nie ściągamy butów pod stołem, nawet w sytuacji dużego dyskomfortu dla stóp;

Jak zadbać o estetykę zewnętrzną zachowania przy stole?

Zachowanie odpowiedniej kultury przy stole polega na nie sprawianiu brzydkiego, odpychającego widoku, niekorzystnie wpływającego na podstawowe zmysły człowieka – wzrok, słuch. To znaczy, że nie powinniśmy, no właśnie czego? Uczniowie podają przykłady – nauczyciel zapisuje, dodając swoje przykłady:

·         Mlaskać ;

·         Cmokać;

·         Nakładać zbyt dużych porcji na talerz;

·         Nabierać sporych kęsów na widelec;

·         Utrzymywać na swoim  talerzu nieładu;

A co z etykietą dotyczącą usadowienia gości, przystrojenia stołu? ( praca w grupach )

·         Na miejscach honorowych sadza się osoby najstarsze, jubilatów, solenizantów itp.

·         Panie należy sadzać między paniami;

·         Nie powinno natrętnie zachęcać gości do jedzenia;

·         Podając potrawy należy w pierwszej kolejności należy obsłużyć osoby starsze i honorowe, potem panie i resztę gości;

·         Stół nakrywa się białym obrusem lub kolorowym, dostosowanym wielkością do powierzchni stołu.;

·         Dekoracje stołu nie powinny przesłaniać widoku gościa z naprzeciwka;

·         Nie wolno nalegać , aby goście zostali, kiedy właśnie chcą wyjść;

·         Gospodarze zawsze siedzą naprzeciwko siebie, aby w ten sposób widzieć wszystkich gości, obserwować, w miarę możliwości porozumieć się ze sobą wzrokiem;

·         Gospodyni zaprasza do środka kobiety, gospodarz mężczyzn i wchodzi do jadalni ostatni;

·         Gospodyni kończy jedzenie ostatnia;

·         Przy stole nie używamy telefonu komórkowego

·         Naganne jest ssanie palców przy stole lub obgryzanie paznokci.

5. Podsumowaniem zajęć mogą być scenki do odegrania dla poszczególnych grup, zgodnie z tematyką zajęć.

6. Uczestnicy spotkania oceniają zajęcia: Dzisiaj nauczyłem się….., Dzisiejsze zajęcia podobały mi się ( bądź nie..) ponieważ…

TEMAT: LEKCJA WYCHOWANIA DO ŻYCIA W…AUTOBUSIE.

1.Podanie tematu i celów zajęć.

2. Wprowadzenie do tematu zajęć:

Środki komunikacji miejskiej to idealne pole na przygotowanie testu z dobrego wychowania. Ściśnięci na kilku metrach kwadratowych, narażeni na nagłe hamowanie, wyboje na jezdni czy pokaźnych rozmiarów bagaże sąsiadów, myślimy o tym jak zająć najlepsze siedzenie i nie zarazić się grypą od kaszlącego nieopodal pasażera. Przestrzegając kilku prostych zasad, możemy ułatwić i uprzyjemnić życie nie tylko sobie, ale i naszym współpasażerom.

Z czym kojarzy ci się podróż autobusem – burza mózgów.

Jakie znacie ogólne zasady zachowań w autobusie, tramwaju? (praca w grupach). Liderzy grup przedstawiają efekty pracy. W miarę możliwości nauczyciel dopowiada istotne informacje:

Logiczne i oczywiste jest, że najpierw wchodzą wysiadający, a dopiero na zwolnione przez nich miejsce lokują się wsiadający. Jeżeli przez pośpiech czy niecierpliwość ktoś złamie tę regułę, zaczynają się przepychanki i sypią nieprzyjemne słowa. Żeby zaoszczędzić miejsce w zatłoczonym autobusie, większe plecaki i torby kładźmy na ziemi, w ten sposób umożliwimy łatwiejsze przemieszczanie się innym i nie będziemy niepotrzebnie zabierać przestrzenie. Niedopuszczalne jest przepychanie się, trącając ludzi wielkim bagażem na plecach czy ręku. Warto pamiętać też po parasolach, składajmy je jeszcze na przystanku i trzymajmy czubkiem do ziemi, żeby nie zrobić komuś przypadkiem krzywdy. Prawo do siedzenia niby ma każdy, jednak dobre wychowanie nakazuje młodszym ustąpić miejsca starszym, czy chorym. Nie można nie zwracać uwagi na naklejkę, widniejącą nad niektórymi siedzeniami – te miejsca przeznaczone są dla osób niepełnosprawnych lub rodziców z małymi dziećmi. Do pomocy przy wniesieniu wózka powinien pospieszyć mężczyzna, który stoi najbliżej. Metro., tramwaj i autobus nie podlegają pewnej zasadzie, której podlega pociąg. Kiedy wsiadamy do przedziału, warto jest przywitać się ze współpasażerami. Niektórych zasad nie da się nagiąć, inne są jak najbardziej elastyczne i powinniśmy stosować je rozważnie, w zależności od sytuacji.

3. Praca w grupach : przedstawcie w formie plastycznej( komiks, plakat), poprawne i niekulturalne zachowania w środkach komunikacji miejskiej. Przedstawienie efektów pracy i przywieszenie prac. Omówienie wystawki i wybór najlepszej pracy.

4. Pożegnanie. Ocena zajęć przez uczestników spotkania:

OPRACOWAŁA: Agnieszka Kachniarz, dostosowała do potrzeb :Rózańska E

www.gim28.szczecin.pl/pliki/publikacje/mistrz_etykiety.doc -