Konstruowanie zajęć socjoterapeutycznych- mgr Monika Wolszczak.odt

(23 KB) Pobierz
Konstruowanie zajęć socjoterapeutycznych

Konstruowanie zajęć socjoterapeutycznych

Opracowała: mgr Monika Wolszczak

Zajęcia socjoterapeutyczne w Świetlicy Środowiskowo-Terapeutycznej prowadzone są w cyklach tematycznych wg programów autorskich dla dzieci opracowywanych przez pracowników. Do nich należą m.in. program „Wybór należy do ciebie”, „Moja decyzja”, „Poznać siebie, polubić siebie” oraz inne. W trakcie realizacji zajęć, grupy są zamknięte z określoną ilością członków, spotykają się regularnie w tym samym składzie, nastawione są na przepracowywanie konkretnych problemów. Prowadzone są również zajęcia wg programów autorskich powszechnie znanych, bądź dostępnych w literaturze fachowej  „Socjoterapii” pod red. Katarzyny Sawickiej dla grup otwartych pracujących długoterminowo (nieograniczone w  czasie, nastawione na udzielanie wsparcia i poczucia przynależności do wspólnoty).

Cele socjoterapeutyczne realizowane podczas zajęć grupowych to:

-cele edukacyjne są zależne od koncepcji i programu terapeutycznego mogą obejmować poznawanie przez grupę dzieci różnorodnych zagadnień, które pozwolą im sprawniej funkcjonować i radzić sobie z różnymi problemami. Do nich należą: uczenie się rozpoznawania emocji, poznawania mechanizmów uzależnień itp.

-cele rozwojowe ściśle korespondują z wiekiem uczestników. W wieku wczesnoszkolnym dominuje potrzeba aktywności ruchowej, zabawy. W wieku dorastania dominują potrzeby wyrażania siebie, intymności, niezależności.

-cele korekcyjne – zmiana sądów urazowych, zaburzonych zachowań. Chodzi tu o nabywanie umiejętności takich jak asertywność, podejmowanie decyzji, szukanie wsparcia i pomocy.

Jednym z głównych zadań stojących przed grupą w początkowym stadium jej pracy jest ustalenie do jakich  celów zmierza grupa jako całość, a do jakich poszczególne osoby.

Cele wspólne, które są realizowane przez wszystkich członków  grupy to:

-        budowanie  poczucia własnej wartości

-        akceptowanie swych rzeczywistych ograniczeń

-        zwiększanie samoświadomości i dzięki temu poszerzanie możliwości

      wyboru i działania

-        otwarte i bezpośrednie zachowanie wobec innych osób w grupowych sytuacjach „tu” i „teraz”

-        nauczenie się proszenia o to, czego się w danej chwili potrzebuje

-        nauczenie się udzielania konstruktywnych informacji zwrotnych

Oprócz celów ogólnych, są realizowane cele dla konkretnych grup.

Dla dzieci z rodzin z problemem alkoholowym, ważne jest przedstawienie konsekwencji uzależnienia, nadużywania alkoholu. Nauczenie stawiania czoła życiowym trudnościom i konstruktywnego radzenia sobie z napięciem. Dostarczenia wsparcia. Nauczenie się znajdowania oparcia w otoczeniu, mówienia „nie” w sytuacjach trudnych.

Cały cykl spotkań socjoterapeutycznych w prowadzonych programach ma swoją strukturę i formę.

I faza spotkania składa się z rytualnego powitania, podzielenia się aktualnym stanem emocjonalnym uczestników zajęć, przekazania informacji o rozpoczynających się zajęciach

II faza są to gry, zabawy, ćwiczenia które zawierają sytuacje psychokorekcyjne, edukacyjne i rozwojowe. Uczestnicząc w nich wychowankowie uczą się poprzez doświadczanie.

III faza to zbieranie informacji zwrotnych służące regulacji zachowań. Skłania ono do zastanowienia się, nazwania własnych spostrzeżeń i odczuć.

Oprócz zajęć prowadzonych w grupie na konkretny temat. Cele socjoterapeutyczne realizowane są poprzez inne formy zajęć:

o      zajęcia plastyczne - malowanie na szkle; lepienie masą solną, papierową innymi; psychorysunek

o      zajęcia teatralne (Grupa Twórczego Rozwoju)

o      lekcje muzealne ( prowadzone w Chełmskim Muzeum, przez plastyków – lepienie gliną)

o      wyprawy terenowe - ekologiczne

o      muzykowanie z dziećmi z Domu Dziecka , które nas odwiedzają

o      tańce integracyjne

o      gry stolikowe: strategiczne ,edukacyjne...

o       zajęcia kulinarne

Ewaluacja zajęć socjoterapeutycznych przebiega przeważnie w formie ustnej w trakcie rundek kończących, są też formy graficzne np. termometr uczuć, rysunek buźki na balonie, kartki od przyjaciela obserwującego  pozytywne zachowania wylosowanej osoby z grupy. Wypełniane są ankiety  ewaluacyjne opracowywane przez kadrę, lecz nie są one prawdziwym odzwierciedleniem uczuć i przekonań, wychowankowie proszą o podpowiedzi podczas wypełniania. Stosowane były arkusze ewaluacyjne COAT do programu „Wybór należy do Ciebie”, również okazały się za trudne, pytania trzeba było czytać i tłumaczyć. Forma ewaluacji powinna być dostosowana do możliwości i wieku uczestników programu.

Osoba prowadząca zajęcia socjoterapeutyczne przestrzega zasady dyskrecji obowiązującej w trakcie zajęć. Poprzez własne postępowanie i postawę  stwarza  takie normy jak otwartość, poważne traktowanie celów, akceptację innych  i chęć podejmowania ryzyka; wierzy  w to co robi, ufa terapeutycznej sile grupy. W sytuacjach konfliktowych między dziećmi- humorem i uśmiechem wygasza zarzewia konfliktów i napięć, nie boi się przeprowadzania konfrontacji, pobudza samodyscyplinę.

Przyczynia się do budowania klimatu serdeczności i bezpieczeństwa, co stanowi istotny warunek  realizacji zadań programowych. Posiada siłę wewnętrzną wynikającą z poczucia własnej wartości i odpowiedzialności. Potrafi przyznać się przed grupą do błędu czy niedoskonałości.   

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin