Wyszynski-Jedna jest Polska — wspolna Matka.pdf

(297 KB) Pobierz
Jedna jest Polska — wspólna Matka
Zapraszamy do
czytelni
Według
autorów
Według
dziedzin
Według
tematów
Wyszukaj
Stefan Kardynał Wyszyński
Jedna jest Polska — wspólna Matka
Polska żyje... Polska pracuje... Polska nie traci nadziei... Polska wierzy... Polska miłuje... Polska
idzie w przyszłość... Powtórzcie młodzieży harcerskiej słowa, które wypowiada Prymas —
harcerz. Powiedzcie naszej młodzieży, że Polska ogarnia ją ramionami Matki. Jedna jest Polska
— wspólna Matka! Jej ramiona — dla wszystkich dzieci. Jedno ma serce i wszyscy znajdują w
nim miejsce. Powiedzcie młodzieży harcerskiej, że ta Polska wyciąga do nich ramiona,
przyzywa ich i pociąga, aby nigdy nie zapomnieli o Ojczyźnie, aby wszędzie, gdziekolwiek
rzucą ich obowiązki i zadania życiowe, pamiętali, iż należą do wspólnej Ojczyzny.
Ta wspólna Polska, z której wyrośli, z krwi swoich praojców i ojców, idzie za nimi swoim
uważnym wzrokiem i nieustannie nad nimi czuwa. Podobnie harcerstwo wzywa nieustannie do
czujności: "Czuwaj". To "czuwaj" wypisane jest na znaku, który przypomina krzyż. Bo krzyż
jest zawsze znakiem czuwania, czujności, gotowości, ofiary i służby. W krzyżu jest cała
Ewangelia. Krzyż Chrystusa kreśli program życia, program Ewangelii Chrystusowej. A pod
krzyżem na Kalwarii wytrwale stała czuwająca Matka...
Powiedzcie młodzieży polskiej za granicą, że pod krzyżem polskim stoi i czuwa Matka
Chrystusowa. Przy Niej skupia się naród i Jej nieustannie przypomina: "Maryjo, Królowo Polski,
jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam". Niech wasze czuwanie będzie treścią swoją zgodne z
maryjnym czuwaniem całego narodu. Na waszych sztandarach jest Jej macierzyńskie oblicze.
Pamiętajcie, że to jest czuwająca Matka w czuwającej Ojczyźnie. Wzywa Ona wszystkich, całą
młodzież, aby z Nią razem czuwała."
Komańcza, 7 czerwca 1956, zapiski więzienne, Editations du Dialogue, Paris 1982, 241.
Jak wita was Ojczyzna?
Miłą wam jest ziemia ojczysta i wszystko co się w niej dzieje. A dzieje się w niej dużo, chociaż
nie bez trudności. Na pewno zachowaliście żywe wspomnienie przeszłości, z której wyszli wasi
ojcowie i dziadowie. Na pewno niejedna myśl błądzi w tej chwili po rodzinnych stronach.
Jak w całym świecie, tak i w Polsce zmienia się wiele, chociaż znacznie trudniej, wolniej, bo
musimy odrabiać ciężkie zniszczenia i straty wojenne. Ale czynimy to wytrwale, cierpliwie, na
pewno wolniej, bo jesteśmy narodem na dorobku i musimy cierpliwie przezwyciężać
przeszkody, które piętrzą się przed nami. Jest to jednak możliwe w duchu ewangelicznej,
chrześcijańskiej miłości.
117164365.047.png 117164365.048.png 117164365.049.png 117164365.050.png 117164365.001.png 117164365.002.png 117164365.003.png 117164365.004.png 117164365.005.png 117164365.006.png 117164365.007.png 117164365.008.png 117164365.009.png 117164365.010.png 117164365.011.png 117164365.012.png 117164365.013.png 117164365.014.png 117164365.015.png 117164365.016.png 117164365.017.png 117164365.018.png 117164365.019.png 117164365.020.png 117164365.021.png 117164365.022.png 117164365.023.png 117164365.024.png 117164365.025.png 117164365.026.png 117164365.027.png 117164365.028.png 117164365.029.png 117164365.030.png 117164365.031.png 117164365.032.png 117164365.033.png 117164365.034.png 117164365.035.png 117164365.036.png 117164365.037.png 117164365.038.png 117164365.039.png
 
Na pewno niejedna książka, zwłaszcza do modlitwy, odnawia w was brzmienie mowy i pieśni
ojczystej. Niech w tym będzie zawarte, drogie dzieci Boże, kształtujące wasze serca i sumienia
wspomnienie Ojczyzny, z której wyszliście i którą chcecie odwiedzić.
Na pewno, najmilsi, wspominacie własne świątynie parafialne, w których zostaliście ochrzczeni
wy i pokolenia, z których się wywodzicie. Na pewno najdroższe jest dla was wspomnienie
obrazu Panienki Jasnogórskiej, którą może nawiedzaliście, a do której i dziś sercem dążycie.
(...) Możecie pytać: jak wita was Ojczyzna? Cóż odpowiedzieć? Jest to przede wszystkim ta
sama Polska, która przez wieki trwa na darowanej jej przez Ojców — ziemi, pełnej doli i niedoli,
ale wierna Stwórcy i Ojcu narodów. Niełatwo trwać na tej ziemi ojczystej.
(...) Jest to ta sama Polska, chociaż z trudem żyjąca, ciężko pracująca — Polska waszych
pradziadów, dziadów, ojców i wasza. Ona nadal pozostaje waszą własnością, chociaż dzieje i
losy postawiły was w innych warunkach.
Jest to Polska chrześcijańska zawsze, wierna Kościołowi, a dziś zahartowana ciężkimi
zmaganiami o dochowanie wiary Bogu żywemu.
Neviges, 23 września 1978, Spotkania ... , 51-52
Fragmenty książki "Jedna jest Polska" — cegiełki na budowę Domu Pamięci Prymasa
Tysiąclecia
opr. MK/PO
wyślij znajomym
Kom entarze internautów:
Dodaj swój
komentarz
117164365.040.png 117164365.041.png 117164365.042.png 117164365.043.png 117164365.044.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin