Zarządzanie kadrami.doc

(247 KB) Pobierz
Zarządzanie kadrami

18

 

Prof. dr hab. J. Misztal

 

ZARZĄDZANIE KADRAMI

 

 

Organizacja - grupa ludzi współpracujących ze sobą w sposób skoordynowany i uporządkowany dla osiągnięcia pewnego zestawu celów (np. zysk, obrona narodowa, społ. zadowolona).

 

Istota zarządzania - zestaw działań skierowany na zasoby organizacji i wykonywany z zamiarem osiągnięcia celów organizacji w sposób sprawny i skuteczny.

 

zestaw działań (funkcja zarządzania)

-       planowanie i podejmowanie decyzji,

-       organizowanie,

-       przewodzenie (kierowanie ludźmi),

-       kontrolowanie.

zasoby organizacji

-       ludzkie,

-       finansowe,

-       rzeczowe,

-       informacje.

sposób sprawny - wykorzystanie zasobów mądrze i bez marnotrawstwa.

sposób skuteczny - uzyskanie powodzenia w działaniach.

 

Przewodzenie i kierowanie ludźmi:

Przewodzenie i kierowanie ludźmi - zespół procesów stosowanych w celu sprawienia, aby członkowie organizacji współpracowali ze sobą w interesie organizacji.

Procesy w kierowaniu:

-       motywowanie pracowników,

-       kierowanie działaniami ludzkimi,

-       wywieranie wpływu na innych,

-       zarządzanie procesami interpersonalnymi i grupowymi,

-       komunikowanie się w organizacji.

Kierowanie sobą:

Trzeba dobrze kierować sobą, aby móc robić to z innymi ludźmi skutecznie.

Co powinienem robić, aby skutecznie mówić do ludzi?

-       trzeba sprawić wrażenie człowieka pełnego entuzjazmu, być przekonywującym i mieć żywy język,

-       mieć styl swobodnej rozmowy,

-       intonacja głosu uzależniona od liczby słuchaczy i od tematu rozmowy.

Zasady mówienia:

-       kim jesteś - osobowość, wiedza na temat, doświadczenie, siła głosu, nie można być nieśmiałym, skromnym

-       jak mówisz - najlepszy sposób wykorzystania własnego głosu, przedstawienie siebie, materiału, rozmowę można ilustrować przykładami, należy się odprężyć, panowanie nad oddechem, kontakt wzrokowy, dobra postawa siedząca i stojąca.

-       co mówisz - wymaga stosowanego wyboru i uporządkowania materiału.

Przygotowanie wystąpienia, trzeba przed podjęciem pisania zadać sobie 5 pytań:

1.    co jest moim celem (dlaczego mówię),

2.    do kogo mówię, (trzeba jak najwięcej wiedzieć o słuchaczach, jaki poziom intelektualny reprezentują)

3.    gdzie będziesz mówić (wielkość, kształt i akustyka sali),

4.    o jakiej porze dnia będziesz mówić (pora dnia ma wpływ na układ twojego przemówienia),

5.    jak masz zorganizować przeznaczony dla siebie czas (45 minut to czas, w którym audytorium słucha tego, co się do niego mówi).

 

Jak przygotowuje wystąpienie w zależności od czasu?:

-       wstęp (4-8 minut),

-       wątek główny,

-       zakończenie.

2 tygodnie to najlepszy czas:

-       na dużym arkuszu piszę pojęcia, kluczowe wyrazy, nagłówki,

-       nie piszę całymi zdaniami (sprawdzam daty, liczby statystyczne),

-       pracuję od 15 do 20 minut przez 5,6 dni,

-       wycinam to co nie ma związku z tematem.

2 dni:

-       muszę zakończyć pracę w ciągu dnia, żeby nie popaść w panikę.

2 godziny:

-       nagłówki, notatki są najważniejsze (to nie jest koncert życzeń, to muszę być złote myśli, muszę nabrać dystansu, zrelaksować się).

Część główna:

-       czas 2, 3 h,

-       kluczowe pojęcia, wyrazy,

-       nie pisać całymi zdaniami,

-       sprawdzać daty, liczby, dane statystyczne,

-       wyciąć rzeczy nie związane z tematem,

-       ułożyć wg kolejności znaczenia – stosować zasadę greckiej retoryki – zaczynać od rzeczy ważnej i przechodzić do mniej ważnych rzeczy, dopiero na koniec przedstawić rzeczy najważniejsze (gwarantuje to zainteresowanie słuchaczy.

Wprowadzenie:

-       czas 4-8 min.,

-       nie korzystać z notatek, patrzeć na ludzi

-       2 części: wstęp ogólny, wprowadzenie do tematu,

-       przedstawić się, powiedzieć coś miłego wyrazić szacunek dla słuchaczy

Zakończenie:

-       podsumowanie wszystkich przedstawionych myśli; kończyć na sympatycznej minie; opowiedzieć na każde pytanie, które można zapisywać; przy wrogich pytaniach należy zachowywać spokój.

 

Kluczowe problemy (konspekt wzorcowy):

1.    wykorzystaj swoje możliwości.

-       panuj nad nerwami, eliminuj napięcia,

-       przekonuj własną osobowość,

-       stój / siedź we właściwej pozycji, utrzymuj wzrokowy kontakt ze słuchaczami.

2.    staranne przygotowanie,

-       zdanie sobie sprawy z celów,

-       poznaj audytorium,

-       wybieranie i uporządkowywanie materiałów,

-       ukształtowanie swojego wystąpienia,

-       mów wyraźnie i modeluj głos.

Składniki komunikowania się:

-       na słowa przypada 10%,

-       na głos przypada 35%,

-       na język ciała przypada 55%.

Umiejętność postępowania z ludźmi to zachowanie w bezpośrednich kontaktach, które pomaga w doprowadzeniu do pożytecznego skutku. Zachowanie to wszystko co mówisz i robisz, a jego znaczenie wynika z tego, że twoje zachowanie jest oczywiste dla każdego z kim się stykasz.

Problem zachowań wizualnych (pozawerbalnych) – obejmuje:

a.    wyraz twarzy,

b.    oczy,

c.    ruch rąk,

d.    ruchy nóg,

e.    postawa,

f.     przestrzeń, ukierunkowanie i odległość (jak siadasz w stosunku do drugiej osoby).

 

Elementy uzupełniające:

·      ubranie,

·      budowa ciała,

·      ogólny wygląd.

Ludzie na podstawie zachowań wizualnych wyrabiają sobie o nas zdanie. Odbywa się to podczas pierwszego spotkania. Pierwsze wrażenie jest bardzo trwałe i silne. Ludzie wyobrażenie o nas wyrabiają sobie na podstawie kilku kombinacji:

-       wyraz twarzy i ruch głowy,

-       gesty rąk i ramion,

-       reszty ciała.

 

Postrzeganie jako wyniosłego:

Twarz i głowa

-       wpatrywanie się w drugą osobę,

-       ironiczny uśmiech,

-       podniesienie brwi wskazujące na przesadne zdziwienie,

-       patrzenie z nad okularów.

Ręce i ramiona

-       wskazywanie palcem na drugą osobę,

-       walenie pięścią w stół,

-       pocieranie karku dłonią.

 

 

Ciało

-       stanie nad osobą, która siedzi,

-       chodzenie dookoła,

-       siedząc przechylasz się do tyłu z założonymi rękami za głowę.

Wrażenie uważnego

Twarz i głowa

-       gdy słuchasz drugiej osoby patrz na nią przez ¾ czasu,

-       pochyl głowę lekko w bok.

 

 

Ręce i ramiona

-       przyłóż dłoń do policzka,

-       powoli pogładź się po głowie lub uszczypnij się między oczami,

-       gdy nosisz okulary, zdejmij je i końce uchwytów lekko włóż do ust.

Ciało

-       gdy mówisz przechylaj się nieco do przodu,

-       gdy słuchasz pochylaj się nieco do tyłu,

-       nie poruszaj nogami.

 

Zachowania werbalne:

W bezpośrednim kontakcie możesz:

Ø   szukać pomysłów lub je przedstawiać,

Ø   rozbudowywać pomysły lub sprzeciwiać się,

Ø   popierać cudze zdanie lub wykazywać trudności,

Ø   szukać lub udzielać wyjaśnień i informacji.

Recepta na to, jak zachowywać się w stosunku do innych w sposób uczestniczący (lub bardziej dyrektywny, stawiając innym wyzwania).

Jak wpływać na zachowanie innych:

1.    szukanie pomysłów skutecznie pobudza (w 9 na 10 przypadków) drugą osobę do wysuwania propozycji; jest właściwe, gdy chcemy skorzystać z czyjegoś dorobku,

2.    wysuwanie pomysłów częściej wywołuje sprzeciw niż poparcie (czy wykazywanie trudności); w 4 na 10 przypadkach wykazywanie aktywności uzyskuje akceptację; skutecznym sposobem uzyskania poparcia jest rozbudowywanie cudzych pomysłów,

3.    w 7 na 10 przypadkach wyrażanie sprzeciwu wywołuje reakcję obronną; może pojawić się spirala sprzeciwu; popieranie cudzego zdania jest skutecznym sposobem zachęcania danej osoby do dalszej wypowiedzi (w 8 na 10 przypadkach skutecznie).

4.    wskazywanie trudności – zachowanie dość częste, lecz także ryzykowne, gdyż nie można przewidzieć zachowania danej osoby; szukanie wyjaśnień uzyskujemy w 9 na 10 przypadkach, ale możemy popaść w pętlę informacyjną (gdy ktoś ma dużą wiedzę i może opowiadać i opowiadać na dany temat).

Przywództwo – pewien proces, właściwości; jako proces polega na użyciu wpływu bez sięgania po środki przymusu z zamiarem kształtowania celów grupy, organizacji oraz motywowania zachowań nastawionych na osiąganie tych celów; jako właściwość jest zestawem cech przypisywanych jednostkom, które są postrzegane jako przywódcy.

Przywódcy to ludzie, którzy wpływają na zachowanie innych bez konieczności uciekania się do użycia siły; to osoby akceptowane tej w roli przez innych.

 

Co jest ważne dla przywódcy:

1.    musisz sobie zdawać sprawę z twoich celów, co masz zamiar osiągnąć,

2.    kim są twoi ludzie, jakie są ich umiejętności, jakie mają słabe i mocne strony,

3.    istotę zagadnienia dla ciebie jest w jaki sposób skojarzyć twoich ludzi i ich umiejętności z zadaniami i celami, które masz zrealizować.

Nie możesz być pobłażliwy dla ludzi przy realizacji wytyczonych zadań.

25 cech uznanych za najbardziej cenne na najwyższym szczeblu zarządzania, wg kolejności ich ważności, na podstawie ankiety przeprowadzonej w najskuteczniejszych firmach amerykańskich:

1.    umiejętność podejmowania decyzji,

2.    przywództwo,

3.    prawość,

4.    entuzjazm,

5.    wyobraźnia,

6.    chęć do ciężkiej pracy,

7.    umiejętności analityczne,

8.    zrozumienie dla innych,

9.    umiejętność dostrzeżenia okazji,

10.                        umiejętność sprostania nieprzyjaznym sytuacjom,

11.                        umiej...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin