Zabawy muzyczne na deszczowe dni.doc

SCENARIUSZ ZAJĘĆ DLA DZIECI 5,  6-LETNICH

„DESZCZOWE ZABAWY Z MUZYKĄ”

Środki dydaktyczne: Nagranie ”Taniec belgijski”, wiersz J. Kulmowa pt. „Kiedy pada”, kolorowe parasolki(wykonane z patyczków i celofanu), zagadki oraz ilustracje, duże kartki        z napisami: To wiatr, To piorun, To deszcz, nagranie piosenki: „Pada deszczyk”, nagranie odgłosów deszczu, burzy, muzyka do tańca: ”Deszczyk”(Klanza), piosenka pt.: „Jesienny deszczyk” M. Staniek, gazety, płachta folii, instrumenty muzyczne

Cele:

·         Dziecko wysłucha wiersza

·         Dziecko zatańczy z parasolką w rytm muzyki

·         Dziecko rozwiąże zagadkę słowną, dopasuje napis do ilustracji

·         Dziecko naśladuje odgłosy deszczu

Przebieg:

1.      Powitanie integrujące dzieci: „Taniec belgijski”.

2.      Wprowadzenie do zajęcia poprzez wysłuchanie wiersza J. Kulmowej

       pt. „Kiedy pada”.

A kiedy tak pada i pada,
ogromnie jestem rada
i kalosze wkładam bardzo duże
żeby włazić w największe kałuże
żeby mącić błoto rozpryśnięte
i być kaczką albo okrętem.
A niech spadnie ulewa,
niech roztańczą się drzewa
to pofrunę nad lasem, nad polem
pod czerwonym ulubionym parasolem.

3.      Rozmowa z dziećmi na temat wiersza:
-Jak jestem ubrana?
-Kiedy się tak ubieram?
-Jaki kolor ma mój ulubiony parasol?

4.      „Taniec parasoli” przy muzyce, (Josef Strauss, Polka op. 269)

5.      Słuchanie zagadek słownych, dobieranie wyrazów do ilustracji.

      Co to jest odgadnij!

Leci tylko na dół

Jest tylko na dworze

Suchy być nie może! /deszcz/

      Szumi, gwiżdże, czasem gna

Skąd i dokąd? Kto go zna ?

Dmucha, szarpie, czasem rwie

Po co? Za co? Kto go wie?   /wiatr/

Jasny zygzak na ciemnym niebie,

Może czasem przestraszyć ciebie! / piorun, błyskawica/

6.      „Odgłosy deszczu” (Papierowe czary, Cd 19)

Podczas zabawy dzieci wykonują następujące czynności:

Na podłodze kładziemy folię budowlaną, która będzie pełniła rolę mokrej ulicy. Podczas akompaniamentu ilustrującego padający deszcz dzieci wykonują następujące czynności:

- dźwięki ciche zagrane w rejestrze wiolinowym – dzieci siedząc delikatnie dotykają paluszkami stopy o folię naśladując chodzenie po mokrej ulicy

- dźwięki akcentowane – dzieci rytmicznie uderzają stopami o podłogę naśladując skoki przez kałużę

- dźwięki zagrane szybko – dzieci wstają i tupią w miejscu naśladując ucieczkę przed deszczem

        7. Zabawa: „Burza” (Muzyczna Akademia Przedszkolaka, cz.2)

Zabawa : „Burza” polega na ilustrowaniu pogody przy użyciu instrumentów perkusyjnych. Podział dzieci na trzy grupy.

Grupa I – trójkąt (deszcz)

Grupa II – grzechotka (wiatr)

Grupa III – talerze (Odgłosy deszczu)

Podczas słuchania podkładu muzycznego dzieci improwizują na swoich instrumentach perkusyjnych. Jeżeli melodia jest delikatna i spokojna wówczas gra grupa trójkątów. Podczas wzmocnienia dynamiki do gry włączają się dzieci z grupy grzechotek, a gdy muzyka będzie już naprawdę głośna wówczas rozpoczynają swoją grę talerze. W momencie kulminacyjnym Graja wszystkie dzieci. Gdy melodia będzie wyciszana wówczas dzieci przestają grać. Najpierw z gry wyłączają się talerze, grzechotki, a na końcu talerze.

8. „Z małej chmurki duży deszcz” - zabawa ruchowa.
N-lka dzieli dzieci na dwie grupy. Jedna staje na środku sali, trzymając oburącz brzegi płachty foliowej - jest to chmura, która opada i unosi się do góry. Pozostałe dzieci to deszcz, siedzą na podłodze mając chustę nad głowami. Gdy dzieci ukryte pod chustą słyszą melodię „Pada deszczyk” wybiegają i poruszają się dokoła trzymając folię. N-lka powtarza zabawę tak, aby dzieci mogły zamienić się rolami.

9. Zabawa z piosenką: „Jesienny deszczyk” (Muzyczna Akademia Przedszkolaka, cz.2)

W tekście piosenki znajdują się słowa naśladujące jesienne odgłosy. Dzieci improwizują na dowolnym instrumencie perkusyjnym lub przedmiocie, który wydaje odpowiedni głos.

„Jesienny deszczyk”

Pada deszczyk kap, kap, kap.

O parapet stuk, stuk, stuk.

W szybkę dzwoni dzyń, dzyń, dzyń

Żeby raźniej było mi.

Wieje wietrzyk fiu, fiu, fiu,.

Liście tańczą szu, szu, szu.

Wszystko tu wiruje,

Bo jesień czaruje.

Zwrotka pierwsza:

-Po słowach: Pada deszczyk – trzy delikatne uderzenia w bębenek

Po słowach: „O parapet” – 3 uderzenia w drewienka

Po słowach:  „szybkę dzwoni” – trzy uderzenia w trójkąt

Po słowach: „Żeby raźniej było mi” – cisza

Zwrotka druga:

Po słowach: „Wietrzyk wieje” – pocieranie woreczkami foliowymi lub gazetami

Po słowach: „liście tańczą” – gra na grzechotce

W trakcie słów: „Wszystko tu wiruje, bo Jesień czaruje” – wszystkie dzieci cichutko grają razem.

11. Taniec integracyjny z wykorzystaniem elementów metody B.Strauss „Deszczyk”. Dzieci śpiewają tekst oraz naśladują gesty n-lki odzwierciedlające charakter melodii:
-pada deszcz (ruch rąk i palców z góry na dół)
-wieje wiatr (jednoczesny ruch ramion i rąk na prawo i lewo)
-błyskawica (klaśnięcie w dłonie)
-grzmot (tupnięcie nogą)
-tęcza (jednoczesne rozłożenie rak i ramion od środka na boki).

                                                                                                                Barbara Zagórowska