Swift_Sue_Blizej_gwiazd.pdf

Sue Swift

Bliżej gwiazd

PROLOG

Dziesięć lat temu

Z narastającą wściekłością w sercu Rayhan Ibn Malik

nacisnął pedał gazu. Landrover wystrzelił do przodu,

wzbijając tumany teksańskiego kurzu i pozostawiając z tyłu

ranczo Double Eagle, a potem z ogromną prędkością

przejechał przez otwartą bramę rancza Ellisonów.

Od czasu gdy Rayhan kupił Double Eagle, nic nie

zmieniło się w C - Bar - C. Gromy nie biły, burza nie szalała,

jakby wszystko szło normalnym rytmem.

Jakby Rayhan nie został okrutnie oszukany. W żaden

sposób nie mógł dosięgnąć bogactwa, które, jak naiwnie

myślał, kupił od Charlesa Ellisona.

W C - Bar - C panował jak zawsze wzorowy spokój i

porządek. Na odległym horyzoncie widniały wieże wiertnicze,

stada bydła pasły się w zamkniętych koralach, a linia drzew

porastających brzegi krętego strumienia rozgraniczała oba

rancza.

Gdy Rayhan minął stajnie i skierował się w stronę domu,

serce zaczęło mu bić szybciej. Zaledwie kilka dni temu w

białym, otoczonym werandą domu, w wielkiej komitywie z

Charlesem Ellisonem podpisywał stosowne dokumenty,

popijając piwo.

Dławiło go poczucie goryczy. Ale, gwoli sprawiedliwości,

nie mógł obwiniać tylko Ellisona. Do katastrofy przyczyniła

się również jego słaba znajomość angielskiego i niezbyt

kompetentny prawnik.

Na żwirowym podjeździe Rayhan z impetem wcisnął

hamulec, aż kamyki strzeliły spod kół.

Ellison widać spodziewał się gościa, ponieważ czekał na

werandzie. Stał w cieniu, Rayhan nie mógł więc dojrzeć

wyrazu jego twarzy. Wysiadając z landrovera, mocno trzasnął

drzwiami i krzyknął:

- Oszukałeś mnie! - Nie zamierzał bawić się w

dyplomację.

Ellison uśmiechnął się. Wcale jednak nie z triumfem,

tylko jeszcze gorzej, bo protekcjonalnie.

- Na drugi raz, młody człowieku, będziesz czytał

uważniej, co podpisujesz. Udzieliłem ci taniej lekcji. Nigdy

więcej nie dasz się wykiwać.

Młody człowieku! Rayhan spłonął rumieńcem. Miał

dwadzieścia lat i nie lubił, gdy wytykano mu brak

doświadczenia.

- Na drugi raz? Na tej transakcji straciłem wszystkie

pieniądze!

Ellison wzruszył ramionami.

- Masz wspaniałe ranczo, a na dodatek piękne stado

herefordzkich krów.

- Krów? - parsknął Rayhan. - Ale ani kropli ropy, która aż

huczy pod ziemią! - Bez niej Rayhan nie zaimponuje swojej

rodzinie w Adnanie, nie udowodni ojcu, że zasługuje na

stanowisko w rządzie, którego tak pragnął. Będąc młodszym

synem króla, zaakceptował fakt, że nigdy nie sięgnie po

koronę, ale tęsknił za władzą, odpowiedzialnością i

szacunkiem, na które zasługiwał z racji szlachetnego

urodzenia i gruntownej edukacji.

- Nawet gdybym chciał, nie mógłbym sprzedać ci praw do

złóż, bo należą do niej. - Ellison gestem głowy wskazał małą

postać na trawniku przed domem.

Rayhan zrazu nie zauważył niepozornej dziewczynki w

poplamionych trawą różowych ogrodniczkach, która bawiła

się ze szczeniakiem. Blond włosy miała nierówno podzielone

na dwa niesforne warkoczyki. Trochę się zdziwił, ponieważ

jego siostry zawsze wyglądały nieskazitelnie, o co dbały

niańki i wychowawczynie.

- Ropa należy do tego dziecka? - Mimo zaskoczenia i

gniewu, starał się zrozumieć sytuację.

- Do mojej córki, Camille. - Mówiąc to, Ellison zszedł z

werandy, minął Rayhana i podszedł do dziewczynki. - Ta

ziemia należała do rodziny jej matki. Dlatego ranczo nazywa

się C - Bar - C, od nazwiska Crowells. Moja żona zapisała je

Cami. Oczywiście na razie ja nim zarządzam. Zgodnie z

testamentem mogę sprzedać ziemię, ale nie prawo do

wydobycia ropy. Gdy Cami dorośnie, wszystko będzie jej.

Rayhan wbił wzrok w jasnowłose dziecko. Dziewczynka

uniosła głowę i popatrzyła na niego szeroko otwartymi,

niebieskimi oczami.

Dzięki Bogu, że małe dziewczynki wyrastają na wrażliwe

kobiety, pomyślał Rayhan, przypominając sobie słowa starej

piosenki. Nagle uśmiechnął się. Ellison powiedział, że to

wszystko będzie należeć do niej.

Mylisz się, bracie. To wszystko będzie moje.

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Cami Ellison stała przed lustrem w łazience i

niespokojnymi ruchami czesała długie włosy. Ze złością

przyglądała się swemu odbiciu, jakby w ten sposób mogła

zniszczyć pryszcz na brodzie. Miała dziewiętnaście lat, a cerę

nadal jak nastolatka!

Odrzuciła szczotkę i potraktowała pryszcz korektorem, a

całą twarz kremem do opalania. Włosy zaplotła w warkocz,

związała fioletową gumką i z rozmachem otworzyła drzwi

szafy.

Spalał ją dziwny niepokój. Chciała, by coś się wreszcie

wydarzyło. Cokolwiek. Czuła się jak skazaniec szykujący się

do ucieczki. Doceniała miłość i troskę, jaką otaczał ją jej

owdowiały ojciec, ale po roku spędzonym w college'u życie

na ranczu wydawało jej się straszliwie monotonne.

Od czasu gdy wróciła z San Antonio ze świeżą porcją

ekonomicznej wiedzy, co dzień wdrażała się w zarządzanie

ranczem. Ale dzisiaj... dzisiaj musiała wyjść z domu. Jeśli

zaraz tego nie zrobi, zacznie walić głową w mur. Z pewnością

ostra konna przejażdżka pomoże jej zniwelować to okropne

napięcie.

Włożyła sportowy stanik i podkoszulek, wciągnęła

elastyczne dżinsy, wsunęła w nie różową koszulę i zacisnęła

wytłaczany, skórzany pasek. Na nogi wciągnęła podniszczone

kowbojskie buty, a z haka nad biurkiem zdjęła ukochanego

starego stetsona.

Cami kochała ojca i gosposię Robbie, ale na myśl, że

utartym zwyczajem miałaby znów wymieniać z nimi

uprzejmości nad poranną kawą i grzankami, chciało jej się

krzyczeć.

W stajni uspokoiła się nieco. Pozdrawiając starych

przyjaciół, przeszła wzdłuż boksów do Sugar, swej ulubienicy.

Klacz rasy palomino została jej wierzchowcem już dawno

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: