Animacja- pojawił się w literaturze francuskiej w latach 60 znaczenie jest dwojakie:
ożywiać coś, dawać życie czemuś- ożywiać kogoś, skłaniać do działania, pobudzać siły do działania. Animacje tarkuje się jako metodę działania, metodę pracy kulturalnej i społ.- wychowawczej. Owa metoda polega do stymulacji do aktywnego zachowania zbiorowości jak i grup do działania mającego na celu ulepszenie warunków życia.
Można traktować jako proces dzięki któremu następuje odkrywanie w sobie sił twórczych. FAZY ANIMACJI SPOŁ.- KULT. W SPOŁECZNOŚCIACH LOKALNYCH- Społ. Lokalne tzn. grupa ludzi zamieszkujących wieś, osiedla, małe miasto występuje tam taki i układ stosunków społecznych, wytwarza się wieź i poczucie identyfikacji .:
1. to czynności wstępne zwane również „proanimacja” . należy przeprowadzić diagnozę społeczną w wyniku której animatorzy uzyskują wiedzę na temat środowiska lokalnego i trędów rozwojowych.,
2. Czynności przygotowawcze- w postaci planowania treści , form , a przede wszystkim dokładne sprecyzowanie celów, podejmowanych działań animacyjnych. W tej fazie animator rozpatruje również możliwości przydzielenia poszczególnym członkom społeczności zadań do wykonania, jeżeli program zostanie zaakceptowany.,
3. informacyjno- stymulacyjna: w tej fazie powinna nastąpić akceptacja przez społ. lokalną programu animacji. Konieczne jest wiec przekazanie pełnej informacji o celach podejmowanych działań, o szansach powodzenia, o przewidywaniach, skutkach działań animacyjnych, o wysiłku jaki czeka każdego uczestnika programu animacyjnego.
4. czynności realizacyjne: realizacja projektu powinna przebiegać zgodnie z planem, czy zaangażowani są wszyscy członkowie społ. lokalnej, czasami musi wystąpić motywacja, a więc pobudzenie do działania.
5. Pomiar efektywności- na podstawie przyjętych w fazie planowej wskaźników dokonuje się porównania o ile sytuacja jest lepsza.
Skutki animacji:
1. Przyrost wiedzy: wiedza jest to zespół przyswajanych świadomie przez podmiot i przechowywanych w jego pamięci informacji. Aktywne uczestnictwo w działaniach animacyjnych powoduje poszerzenie pola informacyjnego czy też sfery poznawczej. Skutkiem aktywności i pośrednio także efektem działalności animacyjnej jest przyrost wiedzy i otoczenie jednostki informacji opisujących relacje „podmiot- orzeczenie”, informacji dotyczących własnej osoby, a także opisujących własne poczynania podmiotów.,
2. Rozwój umiejętności : umiejętność to sprawność w posługiwaniu się zdobytym doświadczeniem i wiedzą przy wykonywaniu określonych zadań. Aktywność kulturalna w zasadzie w każdej dziedzinie kultury opiera się na określonego rodzaju umiejętnościach.
3. Zmiana postawy: postawa to względnie stała i zgodna organizacja poznawcza, uczuciowo – motywacyjna i behawiorystyczna podmiotu, związana z okręconym przedmiotem lub klasą przedmiotów. Animator poprzez różne zabiegi wychowawcze może kształtować postawy uczestników działań animacyjnych wobec określonych dóbr i niematerialnych wartości kultury, idei społ. lub politycznych.
4. Zmiana hierarchii wartości: wartościami są przedmioty ludzkich potrzeb i dążeń. Każda jednostka mając bardzo zróżnicowane potrzeby składa je w postaci struktury hierarchicznej, uporządkowanej wobec kryterium godności. Zmiana hierarchii wartości może się dokonać pod wpływem aktywności wywołanej przez animatorów społ. –kulturalnych.
5. Zmiana wzorów kulturowych: wzory są to utrwalone w pamięci społ. zbiorowości sposobów realizacji wartości, powtarzane przez szeroki krąg osób w typowych sytuacjach. Są wzory otwarte i ukryte.
man1957