Gry i zabawy dydaktyczne dla dzieci w wieku przedszkolnym i o specjalnych potrzebach edukacyjnych.
1. Drabina sylabowa – dla dzieci 6 –letnich.
Liczba uczestników: 2 – 3 dzieci
Cele dydaktyczne:
Rozwijanie zdolności do wysiłku intelektualnego w atmosferze współzawodnictwa, doskonalenie umiejętności szybkiego liczenia.
Cele wychowawcze:
Kształtowanie odporności emocjonalnej oraz umiejętności oczekiwania na swoją kolej.
Środki dydaktyczne:
Kostka do gry, rysunek drabiny z ponumerowanymi szczeblami, zestawy sylab (odwrócone) i poukładane na szczeblach (jedna sylaba na jednym szczeblu).
Przebieg zabawy:
Dzieci rzucają kostką w kolejności zgodnej ze wskazówkami zegara. Dziecko, które rzuciło kostką wybiera sylabę z tym numerem szczebelka, którą wskazuje liczba oczek na kostce. Gracz odczytuje sylaby i tworzy z niej wyraz. Za każdy prawidłowo utworzony wyraz dziecko otrzymuje jeden punkt. Wygrywa gracz, który zdobędzie największą ilość punktów.
Można przygotować więcej zestawów sylab, do czasu zainteresowania grą.
Przykładowe zestawy:
ko-
bu-
ka-
sa-
wa-
cze-
2. Co schowałam? (dla dzieci 4 – letnich, lub o specjalnych potrzebach edukacyjnych)
Liczba uczestników: 2 – 4 dzieci
Rozbudzanie ciekawości, doskonalenie koordynacji słuchowo – wzrokowo – ruchowej, bogacenie słownictwa,stwarzanie możliwości manipulowania przedmiotami.
Cel wychowawczy:
Dostarczenie dziecku radości z własnego sukcesu.
Pojemniki z materiałami sypkimi do wyboru (kasza manna lub kukurydziana, ryż, fasola), różne przedmioty np.: piłeczka ping – pongowa, mały klocek, duży guzik, itp.
Dzieci siadają przy stoliku z przygotowanymi pojemnikami (przedmioty trzeba już wcześniej schować). Nauczyciel zachęca dzieci do wyszukiwania niespodzianek. Dzieci wyszukują i wyciągają schowane przedmioty. Następnie nazywają je, opisują ich wygląd mogą też wskazać, do czego służą.
Uwagi:
Na początku zabawy chowamy jedną niespodziankę a dla utrudnienia 2 – 3.
3. Moja książeczka (dla dzieci 3 – 4 – letnich, lub o specjalnych potrzebach edukacyjnych)
Obrazki o wybranej tematyce, kartki papieru lub blok rysunkowy, klej, paski papieru o jednakowych wymiarach.
Rozwijanie twórczego myślenia, spostrzegawczości oraz koordynacji wzrokowo – ruchowej. Bogacenie słownictwa czynnego dziecka.
Motywowanie do wykonywania zadań poprzez rozbudzanie ciekawości i zainteresowanie nową formą pracy.
Przygotowanie i przebieg zabawy:
Podczas poznawania wraz z dzieckiem określonej tematyki, zbieramy obrazki np.: ze zwierzętami, o zabawkach, czy innej tematyce, którą dziecko się interesuje. Obrazki wklejamy np.: do zeszytu bez linii, bloku rysunkowego, lub na osobne kartki, które potem łączymy. Stosujemy zasadę jeden obrazek na jednej stronie. Powstaje nasza książeczka z obrazkami. By utrudnić dziecku rozpoznanie obrazka, rozbudzić jego ciekawość, przygotowujemy paski papieru o jednakowych wymiarach i przyklejamy do grzbietu stron z obrazkiem. Dziecko stopniowo odsłania obrazek przez odkrycie jednego lub więcej pasków i nazywa ilustrację.
4. Kolorowe wieże (dla dzieci 3 – letnich lub ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi)
Liczba uczestników: czworo dzieci
Woreczki z materiału ściągane sznurkiem, karty, klocki – wszystkie te przedmioty przygotowujemy w kolorach: żółty, zielony, czerwony i niebieski.
Kształtowanie umiejętności rozpoznawania i nazywania kolorów: żółtego, zielonego, czerwonego i niebieskiego. Doskonalenie sprawności manualnej, próby klasyfikacji wg.: dwóch cech (kształt i kolor).
Budowanie pozytywnego obrazu samego siebie, kształtowanie umiejętności współpracy podczas budowania z klocków.
Dzieci siedzą przy stoliku, na którym są rozłożone karty w czterech kolorach. Uczestnicy losują po jednej karcie, nazywając wybrany kolor. Następnie nauczycielka prosi dzieci o wybranie klocków w wylosowanym kolorze. Dzieci poraz kolejny nazywają kolor i budują z tych klocków wieżę. Każde dziecko podczas budowania jest obdarzane uwagą a na koniec chwalone za budowlę. Nauczycielka prosi o posprzątanie klocków przez włożenie ich do worka z materiału w odpowiednim kolorze i zamknięcie worka przez ściągnięcie sznurka.
5. Pudełko z przegródkami (dla dzieci 3 – 4 letnich lub ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi)
Ocenienie „na oko” wielkości, próby klasyfikacji, umiejętność tworzenia zabawkowych serii.
Kształtowanie umiejętności oczekiwania na swoją kolej podczas oceniania sposobu wykonania zadania dziecka przez nauczyciela.
Pudełko tekturowe w którym wykonujemy przegródki. Wielkość przegródek powinna być dostosowana do wymiarów przedmiotów, które dziecko będzie do nich wkładać.
Klocki, kręgle, piłeczki, małe piłeczki, itp. w takich ilościach, ile jest przegródek w danym rzędzie pudełka.
Dzieci wkładają zabawki rzędami, tworząc zabawkowe serie. Dziecko ma za zadanie ocenić „na oko” wielkość przedmiotów i dopasować zabawki we właściwe miejsce.
W zabawie może uczestniczyć 2 – 5 dzieci. Dla każdego z nich przygotowujemy osobny zestaw.
1
thorba