ZABAWY.doc

ZABAWY

Zaproszenie na bal
Dzieci stoją w kręgu. Nauczycielka wchodzi do środka i mówi: „Zapraszam na bal, każdego, kto ma jest przebrany za kotka” itp. Następnie z wybranymi dziećmi zatacza koło w rytm muzyki. „Zaproszenie na bal” powinny otrzymać wszystkie dzieci. W dalszej części zabawy role nauczycielki może pełnić dziecko.

Powitajmy się!
Dzieci tworzą pary. Wszystkie pary witają się dotykiem (podanie ręki, głaskanie po głowie, twarzy, ramionach, plecach). Na hasło: „Powitajmy się” dzieci zmieniają partnerów. Nauczycielka może włączyć się do zabawy, wówczas jeden z uczestników zostaje bez pary i prowadzi ją dalej.
Kim jestem?
Wszyscy stoją w kręgu. Na początku zabawy dzieci przyglądają się sobie, starając się zapamiętać szczegóły stroju swoich kolegów i koleżanek. Następnie w rytm muzyki poruszają się jedno za drugim. Jeden z uczestników wchodzi do środka kręgu, gdzie nauczycielka zawiązuje mu oczy apaszką. Jego zadaniem jest na dotknięcie któregoś z pozostałych dzieci i odgadnięcie, kim ono jest. W momencie dotknięcia uczestnicy zabawy zatrzymują się, milknie muzyka. Gdy poszukujący prawidłowo odgadnie imię zatrzymanej osoby, wchodzi do kręgu. Nauczycielka wybiera inne dziecko, które będzie odgadywało lub zostaje nim to, które rozpoznał poprzedni odgadujący.

Taniec ze sznurkiem
Nauczycielka trzyma w ręku dwumetrowe sznurki w połowie ich długości. Dzieci tworzą pary i otrzymują dwa sznurki poplątane ze sobą. Chwytają końce sznurków w obie dłonie, a zadanie polega na rozplątaniu sznurków bez puszczania końcówek i poruszaniu się w rytm spokojnej muzyki.

Smoczy korowód
Dzieci ustawiają się jedno za drugim. Każde z nich kładzie prawą dłoń na ramieniu poprzednika lub obejmuje go w pasie, tworząc w ten sposób smoczy korowód. Na jego czele znajduje się „głowa smoka”, a na końcu „ogon smoka”. „Głowa” stara się schwycić „ogon”. Wszyscy pomagają „ogonowi” uciec przed „głową”. Smok umyka na boki, kręci się tak, by nie odłączyć się od „głowy”. Zabawę można przeprowadzić w rytm muzyki, wówczas dzieci poruszają się w tempie przez nią dyktowanym.

Śpiąca królewna i śpiący królewicz
Uczestników zabawy dzielimy na dwie grupy: dziewczynki to królewny, chłopcy to królewicze. Gdy gra muzyka, dzieci z każdej grupy poruszają się w charakterystyczny dla siebie sposób. Kiedy muzyka milknie, królewny zastygają w bezruchu, a królewicze starają się je ożywić. Nie wolno jednak nikogo dotykać ani ruszać. Królewicze wyprawiają różne dziwne harce, straszą, rozśmieszają, próbując w ten sposób ożywić królewny. Po kilku powtórzeniach ponownie pary tańczą w rytm muzyki, a później następuje zamiana ról.

Zgaduj – zgadula, w której ręce kula?
Dzieci siadają w kole, trzymając ręce za sobą. Podają sobie z ręki do ręki papierową kulę lub małą piłeczkę. W kole jest dziecko, które próbuje odgadnąć, kto w danej chwili ją trzyma. Dużo śmiechu i radości, kula czasem wypada, zdradzamy się miną, ruchem, śmiejemy się.



Taneczny korowód
Uczestnicy formują węża. Zaczyna osoba otwierająca korowód. Każde dziecko po kolei kreuje własny układ ruchów, który jest wspólnie tańczony przez kilkanaście sekund. Po ich upłynięciu prowadzący korowód przechodzi na jego koniec. W młodszych grupach rolę tę zamiast dzieci może spełniać nauczycielka.

Taniec z butelkami
Dzieci stoją w rozsypce, każde obok plastikowej butelki. Wszyscy poruszają się w rytm muzyki między butelkami, starając się żadnej nie przewrócić. Na przerwę w muzyce zatrzymują się przy najbliższej butelce. Gdy znów zabrzmi muzyka tańczą wokół niej. Poprzez klaśnięcie w dłonie nauczycielka daje sygnał do ponownego poruszania się po sali.

Taniec z gazetą
Dzieci zakładają na głowę rozłożoną jedną kartkę gazety i poruszają się zgodnie z rytmem muzyki. Jeśli tańczący zgubi gazetę musi stanąć w miejscu i nie poruszać się. Wybawić go może inne dziecko, zakładając mu gazetę na głowę. Nauczycielka może stać się wiaterkiem i celowo strącać dzieciom gazety lub poprosić o to jedno z nich.

Taniec z apaszką
Uczestnicy tworzą pary, każdy ma w ręku apaszkę. Pierwszy wykonuje dowolne ruchy ręką i całym ciałem w rytm muzyki. Zadaniem drugiego jest dokładne naśladowanie tych ruchów. Zamiast apaszek można wykorzystać paski bibuły. Można również taniec wykonać z całą grupą, a wówczas wszyscy naśladują ruchy wybranego dziecka lub nauczycielki.

Wesoły pociąg
Nauczycielka zaprasza dzieci do utworzenia grup według podanej przez nią cechy. Np. pierwsza grupa to dzieci, które mają strój z ogonkiem itp. w zależności od przebrania dzieci. Zebrane grupy tworzą pociągi, które poruszają się w rytm muzyki.

Taniec z kartkami
Uczestnicy dobierają się parami i tańczą w rytmie muzyki, trzymając kartkę papieru między wymienianymi przez nauczycielkę częściami ciała – dłońmi, brzuchami, łokciami itp.


KONKURSY

Ukryte skarby
Zadanie polega na odszukaniu w różnych miejscach sali ukrytych skarbów (cukierki). Zwycięża to dziecko, które odnajdzie ich najwięcej.

Kto złapie balon?
Uczestnicy chodzą wokół nadmuchanego balonika. Na sygnał nauczycielki − klaśnięcie w dłonie, dzieci starają się jak najszybciej złapać balon. Ten, kto go złapie, zostaje zwycięzcą. W tym przypadku lepiej i bezpieczniej będzie, gdy grupę dzieci podzielimy na mniejsze zespoły. Można również wyznaczyć krąg, poza którym będą się poruszać wszyscy uczestnicy.

Zgrabne ręce
W tym konkursie wrzuca się ziarenka na przykład grochu, fasoli lub ryżu do pojemnika lub butelki. Każdy uczestnik ma pojemnik i około 20 ziarenek. Kto pierwszy wrzuci do pojemnika wszystkie ziarenka, wygrywa. Za każdym razem wolno podnieść i wrzucić tylko jedno ziarenko.

Kto pierwszy?
Do konkursu potrzebne są piłeczki pingpongowe i łyżki. Dzieci można podzielić na drużyny lub pary. Każdy uczestnik przenosi piłkę na łyżce do wyznaczonego miejsca w jak najkrótszym czasie. Wygrywa to dziecko, które pierwsze do niego dotrze, nie gubiąc przy tym piłeczki. Dla utrudnienia można zastosować małą łyżeczkę.

Celowniczy
Dzieci dobierają się w pary. Jedno z nich z wyznaczonego miejsca stara się papierową kulą trafić w stopę lub wyciągniętą w bok dłoń. Po kilku rzutach następuje zmiana ról. Każde dziecko ma tę samą liczbę rzutów. Kto zdobędzie więcej punktów, wygrywa. Później dzieci mogą zmienić pary.

Taniec z balonami
Dzieci tańczą przy muzyce w parach. Każda para trzyma głowami jeden balon, którego nie mogą dotykać rękami. Pary tańczą tak długo dopóki balon nie spadnie na podłogę. Wygrywają ci, którzy najdłużej zdołają utrzymać go między głowami.

Rysujemy bałwanka
Do konkursu przygotowujemy sztalugi, kolorowe kartki i mazaki. Dzieci rysują bałwana z zawiązanymi oczami. Wygrywa ten uczestnik konkursu, którego bałwan jest najśmieszniejszy lub prawidłowo narysowany.

Konkurs z balonami
Dzieci dobierają się parami. Każda para ma przywiązany do nogi jednej osoby balon. Zadaniem par jest zbijanie balonów sąsiadom, jednocześnie chroniąc swój własny. Wygrywa para, która do końca melodii lub wyznaczonego przez nauczycielkę czasu zachowa cały balon.

Konkurs śmiesznych rysunków
Nauczycielka ustawia sztalugi, na których przypięte są obrazki przedstawiające bohaterów telewizyjnej dobranocki „Pszczółka Maja” (lub innej). Dzieci spostrzegają, że na każdym obrazku pszczółce brakuje skrzydełek. Zadaniem uczestników konkursu jest ich dorysowanie, ale trzeba to zrobić z zawiązanymi oczami. Razem z dziećmi wybieramy najśmieszniejszy rysunek, a wszystkich uczestników konkursu nagradzamy oklaskami. Kolejna grupa dzieci może dorysowywać Guciowi oczy.

Podaj dalej
Dzieci stoją w kręgu. Przy muzyce podają sobie dowolny przedmiot na przykład piłkę. Gdy muzyka milknie dziecko, które nie zdążyło przekazać jej dalej – daje fant lub odchodzi z zabawy. Wygrywa, ten kto pozostanie sam z piłką.

Kto złapie balon?
Na podłodze w różnych miejscach sali leżą balony, których jest mniej niż dzieci. Przy dźwiękach muzyki uczestnicy chodzą wokół balonów. Gdy muzyka milknie każde dziecko stara się jak najszybciej złapać jeden z balonów. Kto nie zdąży odchodzi i kibicuje pozostałym uczestnikom zabawy. Nauczycielka za każdym razem usuwa jeden balon lub kilka. Wygrywa dziecko, któremu za każdym razem udało się złapać balon.

Zaczarowany bal maluchów

Styczeń i luty w szkole kojarzone są nie tylko z nauką, ale także okresem karnawałowych imprez, będących znakomitą okazją do integrowania dzieci z różnych klas.

Pracując w nauczaniu zintegrowanym, w którym przerwy dostosowuje się do potrzeb dzieci nie ma zbyt wielu okazji do integrowania się. Poza tym w naszej szkole, pracujemy systemem zmianowym, w którym dzieci mijają się i niewiele z nich się zna.

Karnawałowe zabawy są jedną z niewielu okazji, podczas których mogą poznać się ze sobą.

Od wielu lat tradycją naszej szkoły są wspólne bale karnawałowe dla maluchów z klas 0-III. Prowadzone są przez nauczycielki w taki sposób, aby do imprezy wprowadzić wszystkie dzieci i zachęcić do wspólnej zabawy "zerówiaka" z trzecioklasistą i ucznia drugiej klasy z "pierwszakiem".

W trakcie balów przeprowadzane są zabawy mające na celu zapoznanie się dzieci oraz integrowanie grupy.

Służą temu: tańce, różnorodne konkursy, wspólny poczęstunek podczas imprezy oraz loteryjka z nagrodami.

Każdego roku bal odbywa się pod innym hasłem. Czasami jest to bal, do którego zapraszają "uczennice", innym razem "kapitanowie okrętów", jeszcze innym razem "wróżki".

Myśl przewodnia balu ma swoje odbicie w ogólnej scenografii, strojach nauczycielek, starannie dobranych pomysłach konkursowych oraz utworach muzycznych.

Wśród dzieci panuje dowolność strojów, dobre humory i wspaniała zabawa.

Jeden z karnawałów dzieci ze Zespołu Szkół w Cedrach Wielkich pożegnały "Zaczarowanym balem u wróżki"

Scenariusz "Zaczarowanego balu u wróżki".

1.Powitanie przez "wróżki".
Serdecznie witamy na "Zaczarowanym balu u wróżki" wszystkie uśmiechnięte, pięknie przebrane dzieci oraz rodziców i innych przybyłych gości.
Bawić się będziemy w wyczarowanej specjalnie na tą okazję balowej sali.
Dziś na nasze rozkazanie
Miły nastrój niech się stanie.
Uśmiech dzisiaj niech zagości
W oczach, sercach naszych gości.
Bawmy dzisiaj się wesoło,
Raz w koło (obrót), raz w koło (obrót).



2.Zabawa integracyjna na powitanie - taniec w kręgu.
Zapraszamy wszystkich do obrzędowego tańca na rozpoczęcie balu, do melodii, którą zaraz wyczarujemy. (Wróżki wykonają obrót i słychać muzykę. Dzieci ustawione w dużym kole pląsają i śpiewają.)
Chodźmy wszyscy tu do koła,
Zabawimy się wesoło.
Witamy się wszyscy wraz,
Na zabawę nadszedł czas.
Prawa ręka, lewa ręka (dzieci machają prawa i lewą ręką),
Prawa noga, lewa noga (dzieci machają prawą i lewą nogą),
Cały tułów oraz głowa (dzieci ruszają tułowiem i głową),
Witamy was (dzieci się kłaniają).

3.Zabawa na zapoznanie - "Podaj dłonie".
Gratulujemy wszystkim, którzy tak wspaniale odtańczyli i zaśpiewali taniec na powitanie. Teraz spróbujemy się zapoznać. Będziemy śpiewać i poruszać się w dwóch kołach, tak aby poznało się jak najwięcej dzieci. (Dzieci ustawione są w dwóch kołach: większe na zewnątrz, mniejsze w środku. Zewnętrzne koło po każdej zwrotce przesuwa się w prawą stronę, środkowe w lewą.)
Zaraz wyczarujemy melodię do kolejnej zabawy. ("Wróżki" obracają się dookoła i słychać melodię).
Podaj proszę swoje dłonie i uśmiechnij się (dzieci podają sobie w parach ręce).
Teraz powiedz swoje imię zapoznamy się (dzieci mówią swoje imiona).
(Po każdej zwrotce następuje prezentacja kolejnych osób).



4.Zabawa integrująca dzieci - taniec "Blisko, bliziutko".
Teraz kolej na taniec "Blisko, bliziutko". Dobierzcie się parami i słuchajcie naszych poleceń. W parach dotykajcie się tymi częściami ciała, których nazwę usłyszycie i tańczcie w rytm muzyki. Gdy muzyka umilknie słuchajcie uważnie, bo usłyszycie nazwy kolejnych części ciała. (Dzieci w parach tańczą w rytmie muzyki dotykając się wskazaną częścią ciała, np. blisko - bliziutko dłonie do dłoni, blisko - bliziutko czoło do czoła.)



5.Zabawa integrująca dzieci - taniec "Lusterka"
Zaraz wyczarujemy muzykę do kolejnego tańca - "Lusterka". Będziecie naśladować ruchy partnera, który zaprosi was do tańca, zupełnie tak jakbyście oglądali siebie w lustrze. (Dzieci ustawiają się w kilku kołach. Do środka koła wchodzi jedna osoba, która zaprasza partnera do tańca. Zaproszona osoba naśladuje go. Po chwili dziękują sobie za taniec i zapraszają kolejne osoby.)

6.Poczęstunek.

7.Loteryjka z nagrodami.

8.Konkurs na najpiękniejszy strój balu - "Parada przy muzyce".

9.Zabawy ruchowo-naśladowcze przy muzyce: lepienie bałwana, kulig, baloniki, padający śnieg, pajace,czary.

10.Pożegnanie przez "wróżki" uczestników balu.
Bawiliśmy się wesoło, ale pora się już pożegnać.
Pora żegnać gości już,
Gdy na dworze śnieg i mróz.
Gdy będziecie odjeżdżali,
Z wami będą nasze czary.

11.Taniec na pożegnanie - "Bujany walczyk"
Do pożegnalnego tańca ustawmy się w dużym kole. Pląsając w rytmie walczyka zaśpiewamy ostatnią piosenkę.
Wszystkim pięknie dziękujemy za wspólną zabawę.
Może znów się zobaczymy, razem zatańczymy.
Raz w prawo, raz w lewo i w przód, i w tył
Byś długo pamiętał żeś z nami był. (Dzieci pląsając w kole kilka razy śpiewają walczyk na pożegnanie)
Dziękujemy za wspólną zabawę. Do zobaczenia na kolejnym balu za rok.



Dzięki tym zabawom uczniowie z poszczególnych grup wiekowych, czuli się częścią nie tylko swojej klasy, ale całej "rodziny maluchów". Nawiązały się znajomości między dziećmi, a przy tym była to naprawdę wspaniała zabawa.

Scenariusz "Zaczarowanego balu u wróżki" napisałam w oparciu o warsztaty "Bale i imprezy okolicznościowe w szkole, przedszkolu i..." przeprowadzone przez Leszka Gęca z Polskiego Stowarzyszenia Pedagogów i Animatorów "KLANZA".