Dziecko od najwcześniejszych lat odczuwa potrzebę ruchu. Wyraża się to między innymi w jego dążeniu do tańca. Muzyka dodaje specjalnego wyrazu ruchom dziecka. Poruszając się zgodnie z nakazami muzyki uczeń odczuwa ją bardziej aktywnie, łatwiej rozumie jej charakter.
I WSTĘP Dziecko od najwcześniejszych lat odczuwa potrzebę ruchu. Wyraża się to między innymi w jego dążeniu do tańca. Muzyka dodaje specjalnego wyrazu ruchom dziecka. Poruszając się zgodnie z nakazami muzyki uczeń odczuwa ją bardziej aktywnie, łatwiej rozumie jej charakter. Taniec jest jednym ze sposobów przeżywania i przekazywania emocji, formą fizycznego i duchowego wyżycia, sposobem zabawy i odprężenia. Umożliwia on regenerację sił fizycznych i psychicznych, podniesienie sprawności ruchowej.II CELE PROGRAMUCELE OGÓLNE:
1. Wspomaganie harmonijnego rozwoju fizycznego uczniów.
2. Zaspokojenie naturalnej potrzeby ruchu.
3. Poznawanie tańców regionalnych, narodowych, towarzyskich..
CELE SZCZEGÓŁOWE:
III METODY REALIZACJI
1. Metoda syntetyczna- nauczanie całościowe zestawów mniejszych elementów, motywów i wreszcie większych zestawów muzyczno- ruchowych.
2. Metoda analityczna- nauczanie pewnych określonych całości muzyczno- ruchowych fragmentarycznie, częściami. Po opanowaniu fragmentów, łączenie ich w większe zestawy ruchowe.
3. Metoda kompleksowa (mieszana)- w nauczaniu większych zestawów muzyczno- ruchowych, dążenie do ich opanowania całościowego ze szczególnym uwzględnieniem mniejszych elementów. Podczas nauczania ruchów z muzyką nauczyciel przez wzorowy pokaz w zwolnionym tempie, powiązanym z wyliczaniem rytmu, w jakim ruch przebiega i dokładnym objaśnieniem słownym lub uwagami słownymi korygującymi ruch powinien przekazać uczniom wyobrażenie koncepcji ruchu.
IV FORMY REALIZACJI, TREŚCIZajęcia odbywają się w formie warsztatowej raz w tygodniu. Obecność na zajęciach jest nieobowiązkowa.Treści:
I. Zabawy ze śpiewem.
1. "Budujemy domy"- zabawa taneczna.
2. "Na krakowską nutę"- zabawa taneczna.
II. Tańce regionalne Polski.
1. Tańce śląskie:
1. "Stara baba".
2. "Litera".
2. Tańce regionalne oparte na kroku polkowym:
1. "Grożony".
2. "Miotlarz".
3. Tańce regionalne oparte na kroku walca:
1. "Nie chcę cię znać".
o Polskie tańce narodowe.
1. "Krakowiak".
2. "Polonez".
2. Tańce towarzyskie
1. "Walc angielski".
2. "Cha- cha- cha".
3. "Jive".
4. "Rumba".
4. Gimnastyka rekreacyjna- Aerobik.
1. Formy kształtujące sylwetkę- Callanetics.
2. Formy kształtujące wydolność fizyczną- Low Impact.
3. Formy relaksacyjne- Stretching, Yoga.
3. PROPOZYCJE WYBRANYCH SCENARIUSZY ZAJĘĆSCENARIUSZ NR 1 Temat zajęć: Nauka podstawowych kroków i figur tanecznych cha- cha- cha.Cele zajęć:Umiejętności- zatańczenie w parze kroku podstawowego cha- cha- cha.Wiadomości- ogólna charakterystyka tańca cha- cha- cha.Sprawność fizyczna- wyrabianie szybkiej orientacji przestrzennej.Postawy i motywacje- umiejętność współdziałania w parze tanecznej.Pomoce: magnetofon, kaseta magnetofonowa z nagraniem melodii.Przebieg zajęć:
1. Czynności organizacyjno- porządkowe.Przywitanie, przedstawienie celów zajęć i uzasadnienie potrzeby ich realizacji, kontrola stroju.
2. Ogólna charakterystyka tańca.Cha- cha- cha to popularny kubański taniec towarzyski ukształtowany przez różne nurty tradycji afro amerykańskiej. W Ameryce i Europie zyskał dużą popularność od 1955r. Jest tańcem bardzo rytmicznym w takcie parzystym, o wesołym charakterze.
3. Ustawienie podstawowe zamknięte.Chłopiec i dziewczynka stoją naprzeciw siebie. Chłopiec prawą ręką obejmuje dziewczynkę, trzymając dłoń poniżej jej lewej łopatki. Dziewczynka lewą dłoń kładzie na prawym boku partnera. Ręce wolne są złączone, ugięte w łokciach i umieszczone na wysokości głowy niższej osoby w parze.
4. Kroki taneczne.Krok podstawowy w przód.Na "raz"- krok lewą nogą w przód (z przedniej części stopy na całą stopę), wysunięcie lewego biodra w bok, w lewo,na "dwa"- przeniesienie ciężaru ciała w tył na prawą nogę, wysunięcie prawego biodra w bok, w prawo,na "trzy"- mały krok lewą nogą w bok, na "i"- dostawienie prawej nogi do lewej,na "cztery"- krok lewą nogą w bok, wysunięcie lewego biodra w bok, w lewo.Krok podstawowy w tył.Na "raz"- krok prawą nogą w tył (z przedniej części stopy na całą stopę), wysunięcie prawego biodra w bok, w prawo,na "dwa"- przeniesienie ciężaru ciała w przód na lewą nogę, wysunięcie lewego biodra w bok, w lewo,na "trzy"- mały krok prawą nogą w bok,na "i"- dostawienie lewej nogi do prawej,na "cztery"- krok prawą nogą w bok, wysunięcie prawego biodra w bok, w prawo.
5. Figury taneczne.Figura podstawowa- mieści się w dwóch taktach.Takt 1Chłopiec i dziewczynka stoją w objęciu zamkniętym. Chłopiec rozpoczyna figurę nogą lewą i wykonuje krok podstawowy w przód, dziewczynka krok podstawowy w tył.Takt 2Chłopiec wykonuje krok podstawowy w tył rozpoczynając go nogą prawą, dziewczynka wykonuje krok podstawowy w przód nogą lewą.
6. Podsumowanie zajęć.Przypomnienie celów zajęć i ocena ich realizacji.
SCENARIUSZ NR 2Temat zajęć: Nauka kroków poloneza.Cele zajęć: Umiejętności- zatańczenie podstawowych kroków poloneza.Wiadomości- ogólna charakterystyka tańca.Sprawność fizyczna- rozwijanie koordynacji ruchowej.Postawy i motywacje- kształtowanie właściwej postawy i kultury osobistej.Pomoce: magnetofon, kaseta z nagraniem.Przebieg zajęć:
7. Czynności organizacyjno- porządkowe.Przywitanie, sprawdzenie przygotowania ćwiczących, przedstawienie celów lekcji i uzasadnienie potrzeby ich realizacji.
8. Ogólna charakterystyka tańca.Polonez to taniec narodowy o uroczystym, dostojnym charakterze. Tańczony jest w parach, w takcie 3/4, w tempie umiarkowanym. Kroki i figury taneczne wykonywane są lekko, z gracją i dystynkcją. Należy je ćwiczyć początkowo przy głośnym odliczaniu nauczyciela, a później po ich dobrym opanowaniu z podkładem muzycznym.
9. Kroki taneczne.Krok podstawowy (składa się z trzech kroków). Na "i"- uginamy lekko i płynnie nogę w kolanie (dziewczynka lewą, chłopiec prawą) i wysuwamy w przód nogę przeciwną,na "raz"- stawiamy nogę w miejscu wysunięcia i przenosimy na nią ciężar ciała, jednocześnie prostujemy nogę w kolanie,na "dwa"- wykonujemy krok w przód (dziewczynki lewą, chłopcy prawą nogą),na "trzy"- wykonujemy krok w przód (dziewczynki prawą, chłopcy lewą nogą) itd.Krok drobiony, ozdobny (dla dziewcząt).Polega na posuwaniu się w określonym kierunku drobnymi krokami w rytmie ósemek. Dziewczynki- na palcach, płynnie i równo stawiają małe kroczki, nie akcentując miar taktu.Krok chodzony.Składa się z trzech równych kroków zmiennych (każdy krok wykonywany jest inną nogą).
10. Ukłony.Ukłon chłopca:na "raz"- wydłużony krok w przód lub w bok lewą nogą,na "dwa"- dostawienie prawej nogi do lewej z jednoczesnym pochyleniem barków i skłonem głowy,na "trzy"- wytrzymanie pozy.Ukłon dziewczynki:na "raz"- wydłużony krok w przód prawą nogą z przesunięciem ciężaru ciała w kierunku ruchu, ugięcie w kolanie nogi lewej,na "dwa"- ponowne przeniesienie ciężaru ciała, ale na lewą nogę, prawa zostaje w przodzie i opiera się palcami o podłogę. Pochylenie głowy w przód i lekkie rozłożenie obu stron spódniczki.na "trzy"- wytrzymanie pozy.
11. Trzymania w parze.Trzymanie ITańczący trzymają się rękami "wewnętrznymi" (chłopiec podtrzymuje dłoń dziewczynki). Unoszą w przód złączone ręce poniżej linii barków dziewczynki. Wolną, lewą rękę chłopiec unosi lekko w bok, odwracając dłoń na zewnątrz. Dziewczynka prawą ręką podtrzymuje brzeg spódniczki.Trzymanie IITańczący trzymają się lewymi rękami uniesionymi w przód do poziomu. Prawa ręka chłopca jest wysoko za plecami dziewczynki, prawa ręka partnerki podtrzymuje brzeg spódniczki.
12. Podsumowanie zajęć.
13. Przypomnienie celów zajęć i ocena ich realizacji.
VI PRZEWIDYWANE OSIĄGNIĘCIA UCZNIÓW
· rozumie piękno i harmonię utworów muzycznych,
· reaguje na przerwę w muzyce,
· reaguje na zmiany tempa,
· wykazuje szybką reakcję słuchowo- ruchową,
· reaguje na zmiany dynamiki,
· swobodnie porusza się w różnych kierunkach, jednocześnie obserwując przestrzeń wokół siebie,
· rozróżnia kierunki w przestrzeni,
· ma wyrobione poczucie metryczne,
· jest wrażliwe na różnicę wysokości oraz różnice barwy dźwięków,
· posiada umiejętność podporządkowania się dyscyplinie rytmicznej tańca,
· ma wykształconą prawidłową postawę,
· rytmicznie chodzi, sprawnie stąpa,
· posiada umiejętność odbicia się w różnych rodzajach skoków,
· swobodnie operuje ruchami rąk,
· odtwarza kroki i figury, które składają się na wybrany taniec.
EWALUACJA PROGRAMUANKIETAUczestniczyliście w dodatkowych zajęciach kółka tanecznego. Proszę o wypełnienie poniższej anonimowej ankiety. Dzięki niej wyrazicie swoją opinię na temat zajęć, w których braliście udział. Zaznacz właściwą odpowiedź lub wpisz w miejsce kropek swoje spostrzeżenia.
1. Czy chciałabyś uczestniczyć w tego typu zajęciach ponownie?a) takb) niec) obojętnie
2. Jak często chciałabyś uczestniczyć w takich dodatkowych zajęciach ?............................................................................... ............................................................................... ...............................................................................
3. Po zakończeniu zajęć uważasz, że Twoje umiejętności taneczne a) poprawiły sięb) pogorszyły sięd) są bez zmian
4. Po zakończeniu zajęć uważasz, że Twoje umiejętności współpracy w zespolea) poprawiły sięb) pogorszyły się c) są bez zmian
5. Wymień przynajmniej trzy tańce towarzyskie:............................................................................... ............................................................................... ...............................................................................
VIII ZAKOŃCZENIEProgram koła tanecznego przeznaczony jest dla uczniów klas IV-VI szkoły podstawowej, lubiących ćwiczyć przy muzyce.Jego celem jest usprawnianie motoryczności, rozwój i kształtowanie sprawności ruchowej, twórcze wypowiadanie się ucznia poprzez ruchy ciała.IX LITERATURA DO PROGRAMU
1. Cichalewska A., Kolarczyk E., Arlet A.: Aerobik. Podstawy teoretyczne i zasób ćwiczeń gimnastycznych, AWF Kraków 1997 (skrypt).
2. Gablankowski A.: Stretching w szkole, WSiP, Warszawa 1994.
3. Kwaśnicowa Z.: Tańce polskie. Zbiór pląsów, Tom I-II, Nasza Księgarnia, Warszawa 1937-1938.
4. Młodzikowska M., Tukiendorf Cz.: Formy muzyczno- ruchowe w szkolnym wychowaniu fizycznym, AWF Warszawa 1978 (skrypt).
5. Nożyńska Z.: Ćwiczenia muzyczno- ruchowe, SiT, Warszawa 1953.
6. Siemkowicz J.: Ćwiczenia muzyczno- ruchowe. Poradnik metodyczny, PZWS, Warszawa 1973.
thorba