1
Bronisławy, Idziego, Beatryczy, Wiktora
2
Wilhelma, Ingrydy, Juliana, Steafa
3
Grzegorza, Feby, Remakla, Izabelii, Szymona
4
Rozalii, Idy, Róży, Katarzyny, Liliany
5
Wiktoryna, Bertyna, Doroty, Teodora, Wawrzyńca
6
Magnusa, Fausta, Eleuteriusza, Beaty, Eugeniusza, Petroniusza
7
Melchiora Grodzieckiego, Marka, Stefana, Reginy
8
Narodzenie Najświętszej Maryi Panny
Serafiny, Tomasza, Marii, Adrianny, Klementyny
9
Anieli Salawy, Piotra Klawera, Sergiusza, Ścibora, Radosława
10
Pulcherii, Mikołaja, Mścisława, Mścibora, Łukasza
11
Prota i Hiacynta, Gabriela, Jacka, Dagny
12
Najświętszego Imienia Maryi, NMP Piekarskiej
Gwidona, Marii
13
Jana Chryzostoma, Awita, Eugenii, Aureliusza
14
Podwyższenia Krzyża Świętego
Alberta, Materna, Bernarda, Roksany, Rozanny
15
Najświętszej Maryi Panny Bolesnej
Katarzyny, Rolanda, Marii, Albina, Nikodema
16
Korneliusza, Cypriana, Ludmiły, Edyty, Kamilii
17
Roberta, Hildegardy, Justyny
18
Stanisława Kostki, Ryszardy, Ireny, Stefanii
19
Januarego, Teodora, Emilii, Konstancji
20
Andrzeja, Pawła, Jana Karola Corney,
Euzebii, Faustyny, Eustachego
21
Mateusza Apostoła i Ewangelisty
Jana, Hipolita
22
Maurycego, Jonasza, Ignacego, Tomasza
23
Linusa, Bernadety M. Jabłońskiej,
Pio – stygmatyka, Tekli
24
Gerarda, Kolumby, Pacyfika, Hermana, Teodora, Ruperta
25
Władysława, Kleofasa, Aurelii, Wodzisława
26
Kosmy, Damiana, Wawrzyńca, Teresy
27
Wincentego á Paulo, Wawrzyńca, Damiana,
Justyny, Amadeusza
28
Wacława, Tymona, Marka
29
Michała, Gabriela, Rafała – Archaniołów
Michaliny
30
Hieronima, Grzegorza, Felicji, Wery, Soni
1 września
BRONISŁAWA
słow. broni- - bronić i -slaw – sława.
Bł. Bronisława, dziewica (ok. 1200 - 1259). Urodziła się w Kamieniu na Śląsku. Krewna św. Jacka i bł. Czesława. Mając 16 lat wstąpiła do klasztoru norbertanek w Zwierzyńcu pod Krakowem. W życiu zakonnym doszła do wyżyn modlitwy mistycznej. Jej relikwie spoczywają w kościele norbertanek w Krakowie. Jest patronką diecezji opolskiej oraz dobrej sławy.
W ikonografii Błogosławiona przedstawiana jest w białym habicie, czasami klęczy przed Chrystusem trzymającym krzyż lub przed Trójcą Przenajświętszą. Jej atrybutem jest lilia.
św. Ammona dk m. (+ IV w.),
św. Beatryczy Silva Meneses dz. zk. (+ 1490),
śwśw. Donata, Feliksa, mm. (+ 304),
św. Egidiusza (+ VII/VIII),
bł. Ghebre-Michała kpł. m. w Abisynii (+ 1855),
św. Idziego op. (+ VII/VIII w.),
św. Lupusa bpa (+ 623),
śwśw. Repozyta, Satora, Witalisa, mm. (+ 304),
św. Sykstusa pierwszego bpa w Reims (+ III w.),
św. Wereny dz. (+ ok. 300 w.?),
św. Wiktoriusza bpa w Le Mans (+ ok. 490).
2 września
WILHELM
germ. ville- - chęć, wola i -hełm - opieka, pomoc.
Św. Wilhelm, biskup (+ ok. 1075). Pochodził prawdopodobnie z Anglii. Był biskupem w Roskilde (Dania), a także doradcą króla Swena. Przeszedł do historii jako gorliwy apostoł wśród Duńczyków.
św. Antonina m. (+ IV w.),
śwśw. Aleksandra Lanfant zk., Apolinarego Morel zk., Franciszka-Józefa bpa, Piotra-Ludwika de la Rochefoucauld bpa, Jakuba Bonnaud zk., Jana Franciszka Bourtez zk., Jana-Marii du Lau bpa, Seweryna Giraud zk., Wilhelma Delfaud zk., mm. podczas Rewolucji Francuskiej (+ 1792),
św. Elpidiusza bpa z Lyonu (+ V w.),
bł. Ingryd dz. zk. (+ 1282),
św. Nonnoza op. (+ VI w.),
bł. Salomona m. (+ 1792),
św. Zenona z Nikomedii m. (+ III w.?).
3 września
GRZEGORZ (zob. 2 stycznia)
Św. Grzegorz I Wielki, papież, doktor Kościoła (540 - 604). Na Wschodzie czczony jako Grzegorz Dialogos. Urodził się w rodzinie rzymskich patrycjuszów. Jego rodzice, św. Gordian i św. Sylwia, doznają chwały ołtarzy. Będąc prefektem miasta, nie mogąc pogodzić służby Bogu i światu, porzucił karierę i we własnym domu założył klasztor dla dwunastu towarzyszy (575) oraz sześć innych klasztorów w swoich dobrach na Sycylii. W cztery lata później papież Pelagiusz II udzielił mu święceń diakonatu i jako swego przedstawiciela wysłał do Konstantynopola (578 - 586). Wykazał duże umiejętności dyplomatyczne. Powróciwszy do Rzymu prowadził nadal życie zakonne. Po śmierci papieża został wybrany na stolicę Piętrową 3 września 590 r. Jego pontyfikat trwał 15 lat. Był to burzliwy okres wędrówki ludów. Grzegorz I pozyskał dla Kościoła Wizygotów w Hiszpanii, ariańskich Longobardów, Gallów oraz brytyjskich Anglosasów. Historia nazwała go “apostołem ludów barbarzyńskich”. On zaś określił siebie: “servus servorum Dei” - “sługa sług Bożych”. Grzegorz odnowił życie kościelne, zreformował i ujednolicił liturgię i śpiew kościelny. Od jego pontyfikatu pochodzi zwyczaj odprawiania 30 Mszy św. za zmarłych - zwanych “gregoriańskimi”. Pozostawił po sobie bogatą spuściznę literacką, która wywarła poważny wpływ na kształtowanie się myśli chrześcijańskiego Zachodu, zwłaszcza w zakresie duchowości i prawodawstwa. Należy do czterech wielkich doktorów Kościoła Zachodniego. Jest patronem m. in. uczniów, studentów, nauczycieli, chórów szkolnych, piosenkarzy, muzyków.
Gdy Rzym nawiedziła w 590 r. zaraza, Grzegorz zarządził pokutną procesję dla odwrócenia klęski. Podczas niej nad mauzoleum Hadriana zobaczył anioła chowającego wyciągnięty, skrwawiony miecz. Wizję tę zrozumiano jako koniec plagi. Utrwalono ją artystycznie. Do dnia dzisiejszego nad tym mauzoleum Hadriana, zwanym Zamkiem Świętego Anioła, dominuje ogromny posąg anioła ze wzniesionym mieczem.
W ikonografii św. Grzegorz Wielki przedstawiany jest jako mężczyzna w starszym wieku, w papieskim stroju liturgicznym, w tiarze. Czasami podczas pisania dzieła. Nad księgą lub nad jego głową unosi się Duch Święty w postaci gołębicy, inspirując Świętego. Jego atrybutami są: anioł, trzy krwawiące hostie, krzyż pontyfikalny, model kościoła, otwarta księga, parasol - jako oznaka papiestwa, zwinięty zwój.
św. Auksana bpa w Mediolanie (+ 559),
św. Bazylissy dz. m. (+ pocz. IV w.),
św. Feby (+ I w.),
bł. Gauli bpa w Brescii (+ 1244),
św. Mansweta bpa w Toul (+ IV w.),
św. Marinusa ps. (+ IV w.),
św. Remakla bpa (+ 675).
...
dorotakasia1