Apollinaire Guillaume-Loreley.pdf

Guillaume Apollinaire

Loreley

W Bacharach czarownica była jasnowłosa

Co wszystkim dookoła śmierć z miłości niosła

Kiedy biskup ją kazał przywlec przed swój sąd

Dla przyczyny piękności uniewinnił ją

O piękna Loreley w której oczach klejnoty jaśnieją

Jakim gusła zawdzięczasz swoje czarodziejom

Jestem zmęczona życiem i moje oczy są przeklęte

Tych którzy w nie spojrzeli biskupie śmierć chwyciła w pęta

Moje oczy to są ognie nie drogie kamienie

Rzućcie rzućcie to czarodziejstwo w prawdziwe płomienie

Sam płonę w twych płomieniach o piękna Loreley

Niechaj inny cię skaże Zaczarowałaś mię

Biskupie ty się śmiejesz Poleć mię Dziewicy

Pozwól mi umrzeć i niech Bóg cię łaską zaszczyca

Mój kochanek do krajów dalekich wyruszył

Już nic nie kocham Pozwól mi umrzeć

Moje serce tak boli będzie lepiej jak skonam

Jeśli na siebie spojrzę to na pewno skonam

Moje serce tak boli od kiedy nie wrócił

Moje serce tak boli od dnia gdy mnie porzucił

Biskup wezwał rycerzy trzech w kopie uzbrojonych

Prowadźcie do klasztoru kobietę szaloną

Idź Loro wariatko idź z okiem biegającym Loro

Będziesz mniszką na czarno i biało cię ubiorą

Potem się oddalili we czworo Po drodze

Lora ich błaga jak gwiazdy jej oczy migocą

Rycerze pozwólcie mi wspiąć się na tę skałę wysoką

Żeby mogło raz jeszcze mój piękny zamek ogarnąć oko

Żebym raz jeszcze mogła rzekę swym okiem przemierzyć

Potem pójdę do klasztoru dla wdów i dla dziewic

Wysoko wiatr jej włosy poszarpane wieje

Rycerze krzyczeli Loreley Loreley

Tam na Renie łódeczka zbliża się nieduża

Mój kochanek jest na niej przywołuje ujrzał

Mój kochanek nadchodzi już sercem nie władam

Przechyliła się z brzegu i do Renu wpada

Bo w wodzie zobaczyła piękną Loreley

Włosy koloru słońca jej oczy jak Ren

Maria

Tańczyłaś tu małą dzieweczką

I będziesz tańczyć jako babka

Dzwonić każesz wszystkim dzwoneczkom

Upada gwiazdka śnieżna łapka

Kiedyż więc powrócisz Mario

Te wszystkie maski są milczące

I muzyki tak brzmią daleko

Jak gdyby z nieba przychodzące

Tak kochać chcę lecz kochać chcę lekko

I słodycz w naszej jest rozłące

Owieczki chodzą w śniegu niby

Kłaczki ze srebra kłaczki z wełny

Żołnierze maszerują gdybym

Tak zmiennych uczuć nie był pełny

I nie znał swego serca gdybym

Wiedział gdzie błądzą twoje włosy

Zwełnione w morze co się pieni

Gdybym wiedział gdzie błądzą twe włosy

I ręce twe liście jesieni

Co także tłumią nasze głosy

Chodziłem wzdłuż Sekwany szarej

Antyczną książkę w ręku pieszczę

Rzeka z mą troską jest do pary

Upływa i wciąż płynie jeszcze

Kiedyż się skończy tydzień stary

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: