ANALIZA PRZEPŁYWÓW MIĘDZYGAŁĘZIOWYCH.doc

(70 KB) Pobierz
ANALIZA PRZEPŁYWÓW MIĘDZYGAŁĘZIOWYCH

ANALIZA PRZEPŁYWÓW MIĘDZYGAŁĘZIOWYCH

Podstawy teoretyczne

Analiza przepływów międzygałęziowych dotyczy funkcjonowania złożonych układów gospodarczych. Twórcą tej powszechnie znanej i stosowanej na świecie metody analizy ekonomicznej jest amerykański uczony, laureat nagrody Nobla w dziedzinie ekonomii w 1973 r., Wassily Leontief.

Tablica przepływów międzygałęziowych (TPM) zawiera statystyczny opis działalności produkcyjnej poszczególnych gałęzi rozpatrywanego układu w ustalonym okresie (zwykle w ciągu roku). Wszystkie wielkośi występujące W TPM są wyrażone w ujęciu wartościowym. Zastosowaną jednostkę pieniężną, na przykład 1zł, 1 mln zł, 1 mln $, oznaczamy w skrócie j.p. Każdej gałęzi odpowiada jeden wiersz i jedna kolumna TPM. Tablica 3.1.1 jest tablicą przepływów międzygałęziowych n-gałęziowego zamkniętego układu gospodarczego (nie uwzględnia się wymiany gospodarczej z zagranicą), a występują w niej następujące elementy, ,i,j=1,2,...,n:

Xi - wartość produktu globalnego i-tej gałęzi,
xij - wartość produktu wytworzonego w gałęzi i-tej, a zużytego w gałęzi j-tej, zwana przepływem międzygałęziowym z gałęzi i do j,
Yi - wartość produktu końcowego i-tej gałęzi,
Aj - wartość amortyzacji j-tej gałęzi,
x0j - płace j-tej gałęzi,
Zj - zysk j-tej gałęzi

Tablica 3.1.1. Tablica przepływów międzygałęziowych

.

Wiersz TPM o numerze i,  i=1,2,..,n, obrazuje podział produktu wytworzonego w i-tej gałęzi. Popyt pośredni (zużycie pośrednie) obliczamy jako sumę przepływów "wychodzących" z tej gałęzi, czyli

      i=1,2,...,n            (3.1.1)

Produkt globalny i-tej gałęzi Xi ,rozpatrywany w kontekście podziału jest sumą popytu pośredniego i popytu końcowego ( inaczej: zużycia końcowego lub produktu końcowego), czyli

            i=1,2,...,n                      (3.1.2)

Zależność  (3.1.2) nosi nazwę równania produktu wytworzonego w i-tej gałęzi. Na przykład podział produktu globalnego drugiej gałęzi jest przedstawiony następująco:

Każda kolumna TPM opisuje proces tworzenia produktu w określonej gałęzi. Wielkości opisane w j-tej kolumnie składają się na bilans kosztów produkcji i zysków tej gałęzi. Na przykład, z drugiej kolumny można odczytać następujące koszty i zysk drugiej gałęzi:

Przedstawiony schemat wiąże się z równaniem kosztów j-tej gałęzi

       j=1,2,...,n             (3.1.3)

Sumując wartości produktu globalnego wszystkich gałęzi wyrażone równaniami podziału (3.1.2), a następnie wyrażone równaniami kosztów (3.1.3) i porównując obie sumy, otrzymujemy równanie równowagi ogólnej

                                        (3.1.4)

Sumę x0j+Zj , j=1,1,...,n, nazywa się wartością dodaną lub produkcją czystą j-tej gałęzi. Z równania (3.1.4) wynika, że łączna wartość dodana całego układu gospodarczego zwiększona o jego amortyzację jest równa łącznej wartości  produktu końcowego tego układu.

Na podstawie TPM można scharakteryzować technologię procesu produkcyjnego każdej z gałęzi. Do tego celu służą współczynniki kosztów

    i,j=1,2,...,n                                                (3.1.5)

zapisywane w postaci macierzy struktury kosztów

                      (3.1.6)

Z definicji (3.1.5) wynika interpretacja współczynnika kosztów aij : w celu wytworzenia w j-tej gałęzi produktu o wartości 1 jp trzeba zużyć wyroby z i-tej gałęzi o wartości aij jp. Suma elementów j-tej kolumny macierzy A

        j=1,2,...,n                                          (3.1.7)

jest wartością współczynnika materiałochłonności j-tej gałęzi, ponieważ - zgodnie z interpretacją współczynników kosztów - oznacza wartość wyrobów ze wszystkich gałęzi, które trzeba zużyć w gałęzi j-tej , aby wytworzyć w tej gałęzi produkt o wartości 1 jp. Zauważmy ,że zgodnie ze wzorem (3.1.5) mamy

     oraz           zij=aijXj       i,j=1,2,...,n                                                (3.1.8)

więc na podstawie macierzy struktury kosztów można, znając przepływy xij , wyznaczyć wartość produkcji globalnej i podobnie, znając wartości produkcji globalnej, można wyznaczyć wartości przepływów.

Tablica przepływów międzygałęziowych daje także możliwość wyznaczenia innych wskaźników potrzebnych do oceny i porównania efektywności ekonomicznej poszczególnych gałęzi i całego układu. Jest to na przykład, zysk jednostkowy, jednostkowa wartość dodana poszczególnych gałęzi i całej gospodarki oraz jeden z najważniejszych wskaźników, mianowicie rentowność będąca stosunkiem zysku do kosztu. Rentowność j-tej gałęzi jest dana wzorem

         j=1,2,...,n                                        (3.1.9)

Na podstawie równań podziału (3.1.2) wprowadza się model przepływów międzygałęziowych, zwany modelem Leontiefa, opisujący występujące w rozpatrywanym układzie gospodarczym strukturalne zależności między produktem globalnym i produktem końcowym. Model ten ma postać równania macierzowego

(I-A)X=Y                                                                                                            (3.1.10)

lub przy założeniu  det(I-A)0,

(I-A)-1=X,                                                                                   ...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin