Kantyk Anny (1Sm2,1-10)
Magnificat (Łk 1,46-55)
Teksty ST paralelne z Łk 1,46-55
1 Raduje się me serce w Panu, moc moja wzrasta dzięki Panu, rozwarły się me usta na wrogów moich, gdyż cieszyć się mogę Twoją pomocą. 2 Nikt tak święty jak Pan, prócz Ciebie nie ma nikogo, nikt taką Skałą jak Bóg nasz. 3 Nie mówcie więcej słów pełnych pychy, z ust waszych niech nie wychodzą słowa wyniosłe, bo Pan jest Bogiem wszechwiedzącym: On waży uczynki. 4 Łuk mocarzy się łamie, a słabi przepasują się mocą, 5 za chleb najmują się syci, a głodni [już] odpoczywają, niepłodna rodzi siedmioro, a wielodzietna więdnie. 6 To Pan daje śmierć i życie, wtrąca do Szeolu i zeń wyprowadza. 7 Pan uboży i wzbogaca, poniża i wywyższa. 8 Z pyłu podnosi biedaka, z barłogu dźwiga nędzarza, by go wśród możnych posadzić, by dać mu tron zaszczytny. Do Pana należą filary ziemi: na nich świat położył. 9 On ochrania stopy pobożnych. Występni zginą w ciemnościach, bo nie [swoją] siłą człowiek zwycięża. 10 Pan wniwecz obraca opornych: przeciw nim grzmi na niebiosach. Pan osądza krańce ziemi, On daje potęgę królowi, wywyższa moc swego pomazańca».
46 Wielbi dusza moja Pana, 47 i raduje się duch mój w Bogu, moim Zbawcy.
Raduje się me serce w Panu, moc moja wzrasta dzięki Panu, (1Sm2,1)
48 Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej.
Jeżeli łaskawie wejrzysz na poniżenie służebnicy twojej (1Sm1,11)
Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia,
Na moje szczęście! Bo kobiety będą mnie zwały szczęśliwą. (Rdz30,13)
49 gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny. Święte jest Jego imię –
On dla was uczynił te rzeczy straszliwe (Pwt10,21) a imię Jego jest święte(Ps111,9)
50 a swoje miłosierdzie na pokolenia i pokolenia [zachowuje] dla tych, co się Go boją.
A łaskawość Pańska na wieki wobec Jego czcicieli, (Ps103,17)
51 On przejawia moc ramienia swego, rozprasza [ludzi] pyszniących się zamysłami serc swoich.
Ty podeptałeś Rahaba jak padlinę, rozproszyłeś Twych wrogów możnym Twym ramieniem. (Ps89,11)
52 Strąca władców z tronu, a wywyższa pokornych.
Pan wywrócił trony władców, a na ich miejscu posadził pokornych. (Syr10,14)
53 Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia.
bo nasycił tego, który jest zgłodniały, i łaknącego napełnił dobrami.(Ps107,9)Możni zubożeli i zaznali głodu (Ps34,11)
54 Ujął się za sługą swoim, Izraelem, pomny na miłosierdzie swoje –
Izraelu, mój sługo, Jakubie, (Iz41,8)Wspomniał na dobroć i na wierność swoją (Ps98,3)
55 jak przyobiecał naszym ojcom - na rzecz Abrahama i jego potomstwa na wieki».
co poprzysiągłeś przodkom naszym (Mi7,20)Dawidowi i jego potomstwu na wieki (2Sm22,51)
...
jirenka