Akademia Górniczo-Hutnicza

       im. Stanisława Staszica

30-059 Kraków, Al. Mickiewicza 30

M A P A   Z Ł O Ż O W A

I

O B L I C Z E N I E    Z A S O B Ó W

                                                             Kowalski Stanisław      

                                                             Wydział Górnictwa i Geoinżynierii

                                                             Studia Inżynierskie niestacjonarne

                                                             Rok   I, grupa 1

                                                             Rok akademicki  2008/09

Część opisowa

1. Opis tematu T – 21W

Otrzymałem temat T – 21W składający się z mapy powierzchni w skali 1 ¸ 10 000 z naniesionymi kolorem żółtym warstwicami powierzchni (od warstwicy +340 do +300 m n.p.m.), z zaznaczonymi śladami 3 otworów wiertniczych oznaczonymi kolejno numerami od 1 do 3 oraz naniesionym kierunkiem północnym.

Na temacie przedstawiono profile 3 otworów wiertniczych, na których wyróżniono dwa pokłady: pokład górny o grubości 2,6 m zaznaczony kolorem niebieskim oraz pokład dolny o grubości 1,9 m zaznaczony kolorem brązowym.

2. Wyznaczanie elementów zalegania pokładu dwoma metodami (podstawową i sprawdzającą)

a) ustalenie kot powierzchni otworów

Powyższy rys. dotyczy powierzchni terenu z tematu T-21W

              K1  = + 330 m npm

              K2  = + 322 m npm

              K3  = + 313,5 m npm

b) ustalenie głębokości poszczególnych otworów (ustalenie głębokości zalegania pokładu od powierzchni)

              Z1  =   11,8 m + 243,5 m + 2,6 m = 257,9 m                                                                           

              Z2  =   11,8 m + 347,4 m + 2,6 m = 361,8 m                                              

              Z3  =   11,8 m + 397,9 m + 2,6 m = 412,3 m     

c) ustalenie kot spągu pokładu w poszczególnych otworach

                  W1 = K1 - Z1 = 330 – 257,9 = + 72,1 m npm

              W2 = K2 - Z2 = 322 – 361,8 = - 39,8 m ppm

              W3 = K3 - Z3 = 313,5 – 412,3 = - 98,8 m ppm

Otwór 1 jest najpłytszy (Wp), otwór 2 jest średniej głębokości (Wśr), natomiast otwór 3 jest najgłębszy (Wg) względem poziomu odniesienia (morza).

d) ustalenie różnicy wysokości pomiędzy spągiem pokładu w poszczególnych otworach

              h1 = ½Wp - Wg½= ½+ 72,1 – (- 98,8)½= 170,9 m

              h2 = ½Wp - Wśr½= ½+ 72,1 – (- 39,8)½= 111,9 m

e) ustalenie odległości pomiędzy otworami (odczytanie z mapy): ustalenie odległości L1 pomiędzy otworem najpłytszym Wp i najgłębszym Wg oraz odległości L2 pomiędzy otworem najpłytszym Wp i średniej głębokości Wśr.

W skali 1 ¸ 10 000  1mm na mapie = 10 000 mm w terenie = 10 m

L1 na mapie = 66,5 mm,  L1 = 665 m

L2 na mapie = 69,0 mm,  L2 = 690 m

f) wyznaczenie elementów zalegania pokładu metodą podstawową i sprawdzającą

Jako metodę podstawową przyjmujemy metodę ctg , natomiast jako metodę sprawdzającą metodę Baumana lub tg.

Metoda ctg, obliczamy

Metoda tg, obliczamy

Metoda Baumana ma zastosowanie przy kącie nachylenia pokładu wynoszącym powyżej 6°, poniżej należy stosować metodę tg.

3. Sporządzenie mapy złożowej w podanym obszarze górniczym z uwzględnieniem tektoniki  (uskok)

a) w obszarze górniczym wykreślamy warstwice spągu pokładu w skali 1 ¸ 10 000  

    kolorem pokładu

b) mając przebieg uskoku i jego zrzut, wykreślamy warstwice w części zauskokowej