Grupa zarys.doc

(52 KB) Pobierz

GRUPA SPOŁECZNA

 

Grupa społeczna :

Ø       zbiór jednostek powiązanych ze sobą bezpośrednimi interakcjami  (współpraca, współzależność )

Ø       posiada jasno określone wspólne normy i wspólny cel

Ø       zaznacza się w niej czytelna struktura grupowa

Ø       łatwo odróżnia się od innych zbiorowisk

 

Grupa niespołeczna – minimum dwie osoby znajdujące się w tym samym miejscu i czasie, lecz nie współdziałające ze sobą

 

„Grupa w której dwie lub więcej osób współdziała ze sobą, oraz współzależy od siebie w tym sensie, że w  zaspokajaniu potrzeb i osiąganiu celów musi na sobie polegać” ( Aronson 1997)

 

Grupy nieformalne – funkcje

1.       Utrzymują i wzmacniają wspólne normy

2.       zapewniają członkom zaspokojenie potrzeb społecznych

3.       tworzą nieformalne kanały komunikacji (w organizacji)

4.       pomagają rozwiązywac problemy,

5.       mogą stanowić grupę odniesienia- grupa z która poszczególne osoby identyfikują się i porównują

 

Cel grupy:

Ø       określa stan rzeczy posiadających dla całej grupy wartość pozytywną

Ø       grupa podejmuje działania, aby osiągnąć cel

Ø       cel powinien być jasno sprecyzowany

§         to zwiększa prawdopodobieństwo jego realizacji

§         większa więź jednostki z grupą, chętniej wypełnia zadania

§         minimalizuje napięcia w grupie

 

Wobec celu obserwujemy dwa typy nastawień:

1.       Orientacja na zadania – ważny jest cel grupowy, a nie jednostkowy udział w osiągnięciu

2.       orientacja egocentryczna – ważny jest jednostkowy udział w jego osiągnięciu

 

NORMY GRUPOWE – przepisy ustalające, jak powinien , a jak nie powinien zachowywać się każdy członek grupy, jeśli chce uzyskać społeczną aprobatę, lub uniknąć dezaprobaty

 

FUNKCJE NORM GRUPOWYCH:

1.       Umożliwienie przetrwania grupy – ich treść zabezpiecza grupę przed zagrożeniem zewnętrznym i wewnętrznym („nikt nie dowie, o czym mówimy)

2.       umożliwiają osiągnięcie celu w grupach zawodowych -

3.       ujednolicenie przekonań , zachowań i poglądów

4.       wywieranie nacisku w kierunku zachowań zgodnych z normami

Przyswajanie norm grupowych :

Ze strony jednostki:

Ø       przez naśladownictwo- kopiowanie tych zachowań innych członków grupy, które przyniosą im nagrody

Ø       zapobieganie dysonansowi poznawczemu- redukowanie napięcia emocjonalnego przez dopasowanie się do zachowań innych

Ze strony grupy:

Ø       nagradzanie i karanie

 

 

Podział struktur grupowych ze względu na sposób powstawania :

Ø       struktury nadane przez organizację – formalne

Ø       struktury tworzące się spontanicznie – nieformalne

 

Typy struktur grupowych:

 

1.       Struktura władzy

 

Władza – specyficzna więź łącząca dwie osoby zajmujące określone pozycje

Związana jest z zamierzoną kontrolą czyjegoś zachowania.

 

Przywództwo jest wypadkową : sytuacji, cech osobowości i interreakcji międzyludzkich.

 

Podstawowe style kierowania:

 

Autokratyczny styl kierowania

Ø       lider sam ustala cele grupowe i rozdziela zadania

Ø       komunikuje się przez nakazy i zakazy

Ø       często sam ustala normy grupowe, których przestrzeganie skrupulatnie nadzoruje

Ø       nie wyjaśnia swego postępowania

Ø       częściej posługuje się nagrodami lub karami

 

Demokratyczny styl kierowania :

Ø       lider jest raczej organizatorem grupy, niż osobą odgórnie sprawującą władzę

Ø       nie przeszkadza inicjatywie i inwencji podwładnych

Ø       posługuje się propozycjami i sugestiami

Ø       grupa współuczestniczy w ustalaniu celów i zadań

 

Liberalny styl kierowania:

Ø       zupełna swoboda członków grupy w podejmowaniu decyzji indywidualnych czy zbiorowych

Ø       lider dostarcza jedynie materiałów do wykonania zadania, nie ingeruje w pracę zespołu

Ø       nie komentuje, nie ocenia pracy innych, udziela informacji jedynie zapytany

 

2.       Struktura socjometryczna

Ø       Wybór i uznanie kontaktów na podstawie uczuć sympatii lub atrakcyjności

Ø       graficznym sposobem przedstawienia jest socjogram

                                                                                                                                          

 

 

Wskaźniki struktury socjometrycznej grupy są m.in.:

Status wyborów danej osoby – X = Liczba wyborów otrzymanych przez x /N-1

wskaźnik spoistości grupy: Liczba wzajemnych wyborów w grupie/ liczbę wszystkich wzajemnych możliwych wyborów w grupie

 

3.       struktura awansu

Ø       osiąganie wyższych pozycji w grupie

Ø       szczególnie ważne w mniejszych organizacjach, składających się z szeregu mniejszych podgrup

Ø       nie zawsze awans jest możliwy

 

4.       struktura komunikowania się

Okrąg i łańcuch – większa efektywność przy zadaniach złożonych

Y i gwiazda – większa efektywność przy zadaniach prostych

Najczęściej komunikują się ze sobą osoby o podobnym prestiżu

 

 

 

 

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin