Krąg tematyczny: Kocham babcię, kocham dziadka, bycie z nimi to jest gratka
86. Przodkowie
Zapis w dzienniku:
I. „Koniki” – zabawa ruchowa. „Moi przodkowie” – oglądanie albumów ze zdjęciami rodzin dzieci, rozpoznawanie postaci, nazywanie ich. „Moja babcia..., Mój dziadek...” – przedstawienie imion babć i dziadków.
II. „Moja rodzina” – tworzenie schematów rodzinnych – drzew genealogicznych, zwrócenie uwagi na ukazanie pokoleniowości, stopnie pokrewieństwa itp. (z dużą pomocą nauczyciela).
III. „Jaworowi ludzie” – zabawy ruchowe z czasów dzieciństwa dziadków. „Czego brakuje?” – zabawa ćwicząca spostrzegawczość; odgadywanie nazwy brakującego przedmiotu.
Przewidywane osiągnięcia – co poznaję, co umiem, co czuję:
· naśladuję ruchy konika,
· rozpoznaję członków mojej rodziny na zdjęciach,
· przedstawiam moją rodzinę innym dzieciom,
· interesuję się historią mojej rodziny,
· dowiaduję się, czym jest drzewo genealogiczne, i wykonuję je,
· bawię się tak, jak dawniej moi rodzice i dziadkowie,
· doskonalę swoją spostrzegawczość.
Przebieg dnia:
I. Zajęcia poranne
· „Koniki” – zabawa bieżna według K. Wlaźnik. Na polecenie nauczyciela koniki wybiegają ze stajni, biegną kłusem – dzieci biegną szybko na palcach, idą stępa – powoli, z podnoszeniem wysoko kolan, galopem – z odbijaniem się kolejno jednej i drugiej nogi, po piaszczystej drodze - cichutko, po drewnianym moście - głośno. Na sygnał wracają do stajni.
K. Wlaźnik, Wychowanie fizyczne w przedszkolu. Przewodnik metodyczny dla nauczyciela, JUKA, Warszawa 1999, s. 64.
· „Moi przodkowie” – oglądanie albumów ze zdjęciami rodzin dzieci, rozpoznawanie postaci, nazywanie ich. Swobodne rozmowy dzieci o swoich bliskich.
Dzieci z pomocą nauczyciela ustalają, kto jest kim w rodzinie – kto czyim jest dzieckiem, rodzicami, bratem czy siostrą w trzech kolejnych pokoleniach. Np. babcia to mama mamy lub taty.
Nauczyciel wyjaśnia dzieciom pojęcia typu: wujek (brat mamy lub taty), ciotka (siostra mamy lub taty), cioteczne rodzeństwo (dzieci ciotki lub wujka) itp. Dzieci przedstawiają członków swoich rodzin na fotografiach z rodzinnych albumów ze wskazaniem na pokrewieństwo. Np. to moja ciocia, siostra mojego taty i moja babcia, mama mojego taty.
fotografie rodzinne
· „Moja babcia..., Mój dziadek...” – przedstawienie imion babć i dziadków. Utrwalanie imion swoich najbliższych. Dzieci siedzą w kole i po kolei mówią imię swojej babci lub dziadka, starając się przedstawić pełne pokrewieństwo. Nauczyciel pomaga dzieciom, zadając pomocnicze pytania:
– Babcia (imię) jest mamą taty czy mamy?
– Dziadek (imię) jest tatą mamy czy taty?
II. Zajęcia główne
· „Moja rodzina” – tworzenie schematów rodzinnych – drzew genealogicznych, zwrócenie uwagi na ukazanie pokoleniowości, stopnie pokrewieństwa itp. (z dużą pomocą nauczyciela lub jako zajęcia otwarte dla rodziców). Dziecko stara się przedstawić przynajmniej trzy pokolenia w swojej rodzinie.
Każde dziecko dostaje przygotowany przez nauczyciela szablon drzewa, na którym zaznaczone są miejsca na wklejenie przyniesionych wcześniej przez dzieci zdjęć. Dzieci farbami lub kredkami ozdabiają drzewo, następnie z pomocą nauczyciela umieszczają w odpowiednich miejscach zdjęcia swoich bliskich. Zdjęcia możemy również przykleić na wcześniej przegotowanych szablonach w kształcie liści, kwiatów, gwiazdek lub serc, a następnie umocować na drzewie (nauczyciel musi być przygotowany na to, że niektóre z dzieci będą miały zdjęcia prababci lub pradziadka).
szablon drzewa genealogicznego, fotografie rodzinne dzieci, kartony, papier kolorowy, farby, kredki, klej
III. Zajęcia popołudniowe
· „Jaworowi ludzie” – zabawy ruchowe z dzieciństwa dziadków.
Jawor, jawor
Jawor, jawor,
jaworowi ludzie,
co wy tu robicie?
Budujemy mosty
dla pana starosty.
Tysiąc koni przepuszczamy,
a jednego zatrzymamy.
Dwoje dzieci staje naprzeciwko siebie, podnoszą w górę ramiona i chwytają się za ręce. Pod ich uniesionymi rękoma przechodzą parami pozostali uczestnicy zabawy.
Przy słowach: ...a jednego zatrzymamy – dzieci opuszczają ręce, łapiąc jedną z par.
Złapane osoby tworzą nowy „most”.
CD Utwory… cz. 1 – „Jawor, jawor” (nr 26), W co się bawić z dziećmi? Piosenki i zabawy wspomagające rozwój dziecka, oprac. M. Bogdanowicz, Wydawnictwo Harmonia, Gdańsk 2005, s. 99.
· „Czego brakuje?” – zabawa ćwicząca spostrzegawczość; odgadywanie nazwy brakującego przedmiotu. Dzieci tworzą koło. W środku nauczyciel układa 5 różnych zabawek (lub więcej, w zależności od możliwości grupy). Dzieci przyglądają się zabawkom, następnie kładą się na plecach, a nauczyciel chowa jedną zabawkę. Na znak nauczyciela dzieci siadają i odgadują, czego brakuje.
drobne zabawki, małe klocki itp.
87. Z dziadkiem nigdy nie jest nudno
I. „Dziadek i wnuczek” – zabawa ruchowa. „Dziadek” – wysłuchanie wiersza Bożeny Piergi, poszukiwanie odpowiedzi na pytania: „Jaki jest mój dziadek?”, „Czy pasuje do opisu zawartego w wierszu?”.
II. „Portret dziadka” – rysowanie portretu dziadka na małej kartce pasującej do ramki na prezent (realizacja scenariusza ze „Wspomagania rozwoju umysłowego czterolatków i pięciolatków” Edyty Gruszczyk-Kolczyńskiej i Ewy Zielińskiej). „W ogródku pana Jordana” – zestaw ćwiczeń i zabaw gimnastycznych. „Dobrze mi u dziadków” – nauka piosenki.
III. „Od największej do najmniejszej” – układanie zabawek w kąciku lalek według wskazanej cechy. „Pomagamy dziadkowi” – zabawa naśladowcza.
· uważnie słucham poleceń nauczyciela,
· uważnie słucham wiersza,
· próbuję porównać mojego dziadka z postacią z wiersza,
· rysuję portret dziadka,
· dbam o szczegóły podczas rysowania portretu,
· ćwiczę sprawność i zwinność,
· poznaję słowa i melodię piosenki,
· układam przedmioty według cechy podanej przez nauczyciela,
· naśladuję określone czynności.
I....
crazy_amazon