Karp wyczarowany ze snu.pdf

Karpwyczarowanyzesnu

tłumaczenie: W.Kota«ski

SkładwykonanowprogramieL A T E X2 "

Tekstjestdost¦pnypodadresem mahajana.net

Wst¦p

„Karpwyczarowanyzesnu”jestcz¦±ci¡Ugetsu-monogatari(opowie±ci„Podeszczu

przyksi¦»ycu”)którychautoremjestUedaAkinari(1734–1809)»yj¡cywXVIII-wiecznej

Japonii.

Przesłanietegourokliwegoopowiadaniajestnietrudnedoodczytaniai»ywoodzwier-

ciedlabuddyjsk¡nauk¦oochronieiwspółczuciuwobecwszystkichodczuwaj¡cychistot,

doktóregogronabuddyzmzaliczanietylkoludzialetak»ezwierz¦ta,ryby,owady,drzewa

itd.

Dzi±,wdobiegdzieliczysi¦tylkoszybkizyskigdziemasowoeksploatujesi¦zwie-

rz¦ta,zabijaj¡cjewrze¹niachizn¦caj¡csi¦nadnimiwlaboratoriachpodpłaszczykiem

„naukowych”do±wiadcze«opowiadanietoniestraciłoniczeswejaktualno±ci.

IndyjskicesarzAsiokabudowałnietylkosieroci«ceorazszpitaledlaludzi,aletak-

»elecznicedlazwierz¡t.Chi«scyijapo«scybuddy±ciwykupywaliprzeznaczonenarze¹

zwierz¦tairyby,iwypuszczalije,zwracaj¡cimwolno±¢.

Czy»by±mymy,ludzieXXIwieku,mieliby¢gorsiodnich?

NyogenNowak

Karpwyczarowanyzesnu

Dawnotemu,wczasacheryEncho,wklasztorzeMiidera,»yłmnichimieniemKogi.

Zdobyłsław¦tym,»eztalentemmalowałobrazy.Alezazwyczajnieprzedstawiałnanich

anipostaciBuddy,anigórczyrzek,anikwiatów,aniwreszcieptaków.Gdytylkomiał

dzie«wolnyodobowi¡zkówklasztornych,wypływałłódk¡najezioro,dawałpieni¡dze

rybakomłowi¡cymrybywsieci,złapaneprzeznichrybywypuszczałzpowrotemdo

jeziora,apotemobserwuj¡cigraszkitychrybwwodziemalowałjeiwtymdoszedł

zbiegiemlatdodoskonało±ci.

Niekiedytakoddawałsi¦tejrobocie,a»zasypiał,awe±niewst¦powałwwodyjeziora

iigrałzrybami,wielkimiimałymi.Gdysi¦przebudził,malowałto,cowidział,obrazki

przytwierdzałdo±cianisamjenazywałkarpiamiwyczarowanymizesnu.Byliludzie,któ-

rzyrozumieliniezwykł¡warto±¢tychmalowidełijedenprzezdrugiegostaralisi¦wyprosi¢

jeuniego,alenatepro±bydawałimwył¡cznieobrazykwiatówczyptaków,albojakie±

widoczki,atylkoowychkarpistanowczoodmawiałitłumaczyłwszystkimw»artobliwym

tonie:

—Niemog¦przecie»dawa¢stworze«,którejakomnichhoduj¦,wam±wieckim,którzy

zabijacieto,co»ywe,arybyzjadacienasurowo.

Gło±nowi¦cbyłowcałymcesarstwieiotychobrazach,iotym»arciku.

PewnegorazuKogizapadłnajak¡±chorob¦,aposiedmiudniachzamkn¡łoczyiprze-

stałoddycha¢;krótkomówi¡c–zmarł.Zebralisi¦jegouczniowieiprzyjacieleu»alaj¡c

si¦ilamentuj¡c,aleokazałosi¦,»epier±zmarłegojestjeszczetroch¦ciepła.Ktowie–

mo»eo»yje–pomy±lano.Otoczyliwi¦cjegociałoiczuwalinadnim.Gdyupłyn¦łytrzy

dni,zacz¡łju»jakbytroch¦porusza¢r¦kamiinogamiinaglezgł¦bokimwestchnieniem

otworzyłoczy,podniósłsi¦jakzbudzonyzesnuizwracaj¡csi¦dozgromadzonychuczniów

powiedział:

—Oddaliłemsi¦nadługoduchemodsprawludzkich.Ciekawjestem,iletodniupły-

n¦ło!

—Utraciłe±,nauczycielu,oddech–odrzeklimuuczniowie–przedtrzemadniami.

Braciaklasztorniiosoby,którestalepozostaj¡znimiwbliskichkontaktach,zebralisi¦

wszyscytutaj,abyomówi¢sprawypogrzebu,a»tuspostrze»ono,»epier±twoja,mistrzu,

jestciepła.Niekładli±myci¦wi¦cdotrumny,aczuwali±mytak,jaknasteraztutaj

widzisz,przytwymło»u.Iotowtejchwilidopierowróciłe±do»ycia,wi¦ccieszymysi¦

ztegowszyscy.Dobrzesi¦stało,»e±myci¦niepochowali!

Koginaznakaprobatyskin¡łgłow¡.

—Niechktokolwiekzwas–rzekł–udasi¦dorezydencjiJegoWysoko±ciwicegu-

bernatoraTaira,któryjestnaszymprotektoremioznajmimu,conast¦puje:„Otomistrz

naszwdziwnychokoliczno±ciachpowróciłdo»ycia.Ty,panie,terazpijeszsakeikaza-

łe±przygotowa¢naprzek¡sk¦±wie»¡surow¡ryb¦woccie.Racznajaki±czasprzerwa¢

uczt¦izechciejprzyby¢doklasztoru.Usłyszysztuprzedziwn¡opowie±¢”.Tenktopójdzie

ztymposłannictwemniechpatrzynato,coonitamrobi¡:wszystkopowinnoby¢tak,

jakpowiedziałem.

Posłanyczłowiekdziwuj¡csi¦całejsprawieposzedłdomagnackiegodworzyszcza,

przekazał,comuprzykazano,aprzytymrozejrzałsi¦pilniedokoła.Zarównogospodarz

domu,wicegubrnator,jakijegomłodszybratJuro,wasaleidomownicy,siedzielitu

zebraniiraczylisi¦winemry»owym–a»dziwbrał,»ewszystkobyłotak,jakzapowiedział

tomistrz,którygotuprzysłał.Wicegubernatoridworacydowiedziawszysi¦owszystkim

wielcesi¦dziwili,zarazodło»ylipałeczki,którymisi¦galipozak¡sk¦iwszyscy–nie

wył¡czaj¡cJuroidomowników–pospieszylidoklasztoru.

Kogiuniósłszysi¦zwezgłowiawyraziłimsw¡wdzi¦czno±¢zaprzybyciemimotrudów

dalekiegomarszu,aodpowiadaj¡cmudostojnygo±¢przekazałmnichowiswepowinszo-

waniezokazjipowrotudo»ycia.ZkoleiKogiwyst¡piłzzapytaniem.

—Zechciejcie,panie,po±wiadczy¢to,coodemnieusłyszycie.Czyzamawiali±cieryb¦

urybaka,niejakiegoBunshi?

—Wsamejrzeczy–zdziwiłsi¦wicegubernator–byłotak,jakmówisz.Sk¡dotym

wiesz?

—Tenrybak–ci¡gn¡łdalejKogi–przyszedłnadwórwasz,panie,zkoszykiem;amiał

wnimryb¦niemniejsz¡ni»natrzystopy.Wy,panie,zeswymmłodszymbratemprzeby-

wali±ciewła±niewbawialniodpołudniowejstronyigrali±ciewgo.Jedenzdomowników

siedziałwpobli»uwas,panie,isyc¡cpodniebienieogromn¡brzoskwini¡±ledziłprzebieg

partii.Zadowoleniztego,»erybakdostarczyłwamtakpi¦kn¡sztuk¦dali±ciemujedn¡

zbrzoskwi«,którychbyłapełnapatera,apotempodali±ciemuczark¦inalali±ciemutrzy

razysake.Waszkrajczywyj¡łzpodniosł¡min¡ryb¦zkoszykaipoci¡wszyj¡naplasterki

przyprawiłoctem.Tusz¦,»e–jakdot¡d–wszystko,copowiedziałem,wpełnisi¦zgadza!

Wszyscy,coprzyszlizwicegubernatorem,słysz¡ct¦relacj¦byliwprostzdumieniioszo-

łomieni;znaleganiemte»dopytywalisi¦,jakimsposobemznaonteszczegółytakdokład-

nie.IwtedyKogiopowiedziałimcał¡histori¦.

—Zmogłamnieniedawnochorobaiznosiłemniewymownecierpienia.Niezdawałem

sobienawetsprawyztego,»eotoumarłem.Wyczerpanygor¡czk¡zapragn¡łemsi¦nie-

coorze¹wi¢.Wspieraj¡csi¦nakijuwyszedłemzabram¦domu.Zdawa¢bysi¦mogło,

»ezapomniałemzupełnieoswojejchorobie.Czułemsi¦jakptakwypuszczonyzklatki

wkrólestwochmur.Wlokłemsi¦długoprzezwzgórzaiosiedlaludzkie,a»wyszedłem

wreszcienabrzegwielkiejwody.Nawidokniebieskiejtonijezioraprzyszłominamy±l,

»eby–jaktobywałowmychsennychwidzeniach–zanurzy¢si¦dlazabawywwodzie.

Zrzuciłemwi¦codzie»,dałemnura,alemimo,»eodrazuwpadłemwmiejscegł¦bokie,

pływałemsobietuitamswobodnie;cho¢odnajmłodszychlatniewielemiałemwspólnego

zpływaniem,harcowałemwtedy,jakmisi¦»ywniepodobało.

Gdyterazotymmy±l¦,wydajemisi¦towszystkoniedorzecznymmarzeniemsennym.

Jednak»eczłowiekunosz¡cysi¦napowierzchniwodyniejesttakswobodnyjakryba.

Obudziłasi¦wemniezazdro±¢,»eotoniemog¦pl¡sa¢napodobie«stworyb.Abyłaopodal

mniejaka±wielkaryba,którarzekła:„Spełni¢twe»yczenie,mistrzu,tonictrudnego.

Prosz¦poczeka¢!”–widziałem,jaksi¦potychsłowachzapu±ciłagdzie±hen,nadno,apo

jakim±czasiewypłyn¦łanapowierzchni¦nios¡cnaswymgrzbieciejak¡±istot¦wkoronie

iceremonialnymubiorze,azat¡ryb¡ci¡gn¦łowielejeszczeinnychprzedstawicielirybiego

rodu.Osobnikwkoroniezwróciłsi¦domnietymisłowy:–„Otozarz¡dzeniebogamórz!

Czcigodnybratzgromadziłwdotychczasowymswym»yciuwielezasługdzi¦kitemu,»e

obdarzał»yciemstworzenia,któreczekała±mier¢.Terazbratnaszwst¡piłdowodyjeziora

ipragnieigra¢jakryby.Napewienczasu»yczamymustrojuzłotegokarpiaipozwalamy

za»ywa¢przyjemno±ciKrólestwaWody.Niechtylkoniedasi¦omami¢zapachemprzyn¦ty,

abyniestracił»yciagdyzawi±nienanitcew¦dki”.Potychsłowachposełsi¦oddaliłiznikł

mizoczu.

Znajwy»szymzdumieniemspojrzałemnasweciało:niewiadomokiedypokryłosi¦

onołusk¡inabrałozłotegopołysku–zmieniłemsi¦wjednegozkarpi.Niedziwowałemsi¦

jednaktemuwtymmomencie–machn¡łemogonem,poruszyłempłetwamiidalej»esi¦

kr¦ci¢ikołowa¢,ileduszazapragnie.Najpierwdałemsi¦unosi¢falom,któregnałwicher,

wiej¡cyzgóryNagara;potemoddawałemsi¦swawoliwprzybrze»nychwodachwielkiej

zatokiShiga,aleprzera»onynieustannymruchempieszych,którzyzdawalisi¦tuniemal

zanurza¢połyszatwwodzie,przeniosłemsi¦wcie«wysokiejgóryHira.Iju»miałem

zaw¦drowa¢a»nadnogł¦bokiejwtymmiejscuwody,gdywbrewmejwolizwabiłymnie

ognierybakówzKatada,przedktórymitrudnouj±¢rybie.Nocbyłaczarnajaksmoła,ale

ksi¦»yc,któryodbijałsi¦wzwierciadlejeziora,ja±niałnadszczytemgóryKagamirozwid-

niaj¡cniezliczonezakamarkiniezliczonychnadbrze»nychosiedli.Mo»nabyłopodziwia¢

wysepkiOkiiChikubu,anatejostatniejbarwionecynobremogrodzenie,któreodbijało

si¦wfalach...Gdysi¦tymzachwycałem,potaﬂijeziorazmarszczonejprzezwiatrzgó-

ryIbukiprzypłyn¦łapchanawiosłembarkazAsazumaizostałemprzezni¡zbudzony

zuroku,jakispadłnamniepo±ródgł¦binzarosłychalgami.Uciekałemteraztak»eprzed

rozcinaj¡cymiumiej¦tniewod¦»erdziamiprzewo¹nikówzYabase;przeganialimniete»

wielokro¢stra»nicymostuSeta.Gdydzie«byłgor¡cy,pływałempodpowierzchni¡wody,

gdyszalałwiatr,igrałemsobienadnietysi¡cs¡»niwgł¦bi.

Wtemzachciałomisi¦zgłoduco±zje±¢.Wposzukiwaniupo»ywieniapłyn¡łemtotu

totam,aleniczegonieznalazłem.Zaczynałoju»mnietom¦czy¢,gdynagletraﬁłemna

miejsce,gdzieBunshizapuszczałsw¡w¦dk¦.Przyn¦tapachniaławspaniale.Zachowałem

jednakjeszczewpami¦ciostrze»enierzecznegobóstwa.Powiedziałemwi¦csobie:–Jestem

przecie»uczniemBuddy!Cho¢przeztenczasnieudałomisi¦znale¹¢niczegodojedzenia,

niewypadaw»adnymrazie,»ebymłykałrybipokarm!–Iodpłyn¡łemstamt¡d.Pojakim±

czasiegłódsi¦wzmógł,acho¢nadalsi¦zastanawiałem,czytoprzystoi,niemogłemju»

wytrzyma¢.–Powiedzmy,»echwyc¦tenk¡sek,aleczy»jestemtakgłupi,»ebyodrazu

da¢si¦złapa¢?Znamysi¦zreszt¡ztymrybakiemoddawna,czego»wi¦cmógłbymsi¦

obawia¢?–Uspokoiwszysi¦wtensposóbpołkn¡łemwreszcieprzyn¦t¦.Bunshiszybkopo-

ci¡gn¡łzani¢iwyłowiłmnie.„Dlaczegotorobisz?”krzykn¡łem,aleonmiałniezmiennie

wyraztwarzytaki,jakbyniczegoniesłyszał.Przeci¡gn¡łmiterazsznurekprzezskrzela,

uwi¡załłódk¦po±ródsitowia,wsadziłmniedokoszykaizaniósłdowaszego,panie,domu.

Wy±ciesi¦,panie,zabawialiwła±niezeswoimbratemwpołudniowejkomnaciegr¡wgo.

Jedenzdomownikówsiedziałtu»obokwasizajadałowoc.Widz¡c»eBunshiprzyniósł

takwielk¡ryb¦,wszyscy±ciej¡wielcepodziwiali.Jasi¦wtymmomenciezwróciłemdo

wasinat¦»aj¡cgłoskrzyczałembezustanku:–„Czy±ciezapomnieliwszyscy,»ejestem

Kogi?Wypu±¢ciemnie!Pozwólciemiwróci¢doklasztoru!”–Alenanikimzwasnie

zrobiłotonajmniejszegowra»enia–klaskali±cietylkozuciechywdłonie.

Tenktóryjestwaszymkrajczym,zacisn¡łminajpierwmocnopalcamilewejr¦kioczy,

awpraw¡wzi¡wszydobrzewyostrzonynó»poło»yłmnienakuchennymstoleiju»miał

kroi¢,alejajeszczezdj¦tynieopisanymprzera»eniemnacałygłoskrzykn¡łemzpłaczem:–

„Czy»by±ciesi¦wa»yliskrzywdzi¢uczniaBuddy?Niezabijajciemnie!Niezabijajcie!”–

Alenikttegonieposłyszał.Poczułemwreszcieci¦ciei...zbudziłemsi¦zesnu.

Ludzie,którymtoopowiedział,bardzobylitymporuszeniibardzosi¦wszystkiemu

dziwili.

—Gdyprzypominamysobieto,oczymnam,mistrzu,prawisz,rzeczywi±ciewidzie-

li±mywtedywró»nychmomentach,»erybaporuszapyskiem,aległosuwcaleniebyło

słycha¢.Niedouwierzeniawprost,»e±mywidzielinawłasneoczytakiprzypadek.

Wicegubernatorpoleciłjednemuzeswegoorszakupobiecdodomuiresztkiprzyrz¡-

dzonejwoccierybywrzuci¢dojeziora.

Kogiwróciłterazzeswejchorobydozdrowiaiumarłznaczniepó¹niej,podoj±ciu

dos¦dziwegowieku.Gdyju»si¦spodziewałswegozgonu,powrzucałdojeziorawszystkie

obrazyzkarpiami,jakietylkokiedykolwieknamalował,amalowanerybyzeszłyzkartonu

ijedwabiuizacz¦łyigra¢wwodzie.Dlategojegoobrazyniezachowałysi¦dlapotomno±ci.

Jegoucze«,niejakiNarimitsu,przej¡łpoKogimtajemnic¦jegomistrzostwaizdobył

sław¦.Starepodanianotuj¡,»egdynamalowałonnadrzwiachwpałacuKan’inkoguta

bojowego,»ywykogutwidz¡ct¦podobizn¦rzuciłsi¦jakobynaobrazzpazurami.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: