POLSKIE SKRZYDŁA
Danuta Rinn
Jadą husarze do pracyZ połamanymi skrzydłami,Które jak garb ogromnySkrywają pod płaszczami...
A te skrzydła połamane,Deszczem, ogniem wysmagane,A te skrzydła jeszcze grają,Jeszcze polskie pieśni znają.A te skrzydła jak sztandaryNiepodległej starej wiary,Jeszcze mają blask, jeszcze mają blask.
A te skrzydła okrwawione,W tylu bitwach poranione,Choć zmalały, spopielały,Jeszcze siły nie straciły,Jeszcze są jak dawniej były,Jeszcze skrzydła dawnej chwałyMogą unieść nas!
Teczki w spoconych rękachTrzymają tak kurczowo,Jakby w nich były zwinięteSławne chorągwie bojowe.
Kołyszą się w pekaesach,Tramwajach, brudnych wagonach.Opada sen na husarięJak zakurzona zasłona...
Każdy, aby się żyło,Dosiada swojej biedy.Na gorsze się nie zmieniło.Byle się, bracie, nie dać!
Byle się dzień przewaliłI drzwi za sobą zatrzasnąć!Ze skrzydeł dzieciom ocalićMałego piórka jasność.
kasiapani