Wielkość różnicy potencjałów na złączu p-n jest rzędu 0.1 V i stanowi barierę nie do przebycia dla nośników prądu o temperaturze pokojowej. Warstwa zaporowa stanowi zatem bardzo duży opór nośników prądu. Na wartość oporności warstwy zaporowej decydujący wpływ ma zatem zewnętrzne pole elektryczne . Jeżeli przyłożone z zewnątrz pole elektryczne ma zwrot przeciwny do pola wewnętrznego E’ to oznacza to na złączu działać będzie wypadkowe pole elektryczne równe różnicy natężeń obu pól, lecz o zwrocie pola większego.

Można również operować pojęciami napięcia zewnętrznego i napięcia bariery . Taki kierunek polaryzacji złącza p-n jak przedstawia rysunek nazywamy polaryzacją w kierunku przewodzenia. Przy tym kierunku polaryzacji złącza zostaje naruszony rozkład koncentracji nośników większościowych w warstwie zaporowej i wzrasta ich dopływ do warstwy L. Zaburzenie koncentracji rozciąga się po obu stronach złącza na głębokość drogi dyfuzji, po której przebyciu zachodzi zjawisko rekombinacji nośników. Zmianom koncentracji nośników towarzyszą odpowiednie zmiany natężenia prądu. Natężenie prądu w przypadku napięcia zewnętrznego ( polaryzacja w kierunku przewodnictwa) rośnie wykładniczo ze wzrostem tego napięcia. Zależność natężenia prądu w funkcji napięcia dla na złączu przedstawia prawa strona wykresu.

Przyłożenie do złącza napięcia powoduje zmniejszenie wartości napięcia bariery , na skutek wzrostu jej pojemności, co prowadzi do zmniejszenia oporności tej warstwy dla nośników większościowych.

Polaryzacja złącza w kierunku zaporowym ma miejsce wtedy gdy, przyłożone z zewnątrz pole jest zgodne ze zwrotem pola wewnętrznego E’. Wypadkowe pole elektryczne na złączu będzie wtedy sumą natężeń obu pól, co jest równoważne z przyłożeniem do złącza p-n zewnętrznego napięcia . W tym przypadku następuje odsunięcie nośników większościowych od warstwy zaporowej, w wyniku czego zmniejsza się możliwość rekombinacji nośników większościowych. Przez złącze przepływa w takim przypadku tylko prąd uwarunkowany nośnikami mniejszościowymi.

Oporność warstwy zaporowej, w zależności od kierunku polaryzacji złącza p-n, zmienia się średnio ok. 1000 razy. Właściwość ta jest wykorzystywana podczas stosowania złącz p0n jako prostowników prądu zmiennego (przemiennego).

Aby wyznaczyć doświadczalnie zależność dla złącza p-n, należy stosować dwa układy połączeń. Konieczność ta wynika stąd, że natężenie prądu w kierunku przewodzenia jest kilka rzędów wielkości większe od natężenia prądu w kierunku zaporowym.