GIDDENS – teoria strukturacji
è Szuka złotego środka w polityce
è Szuka porozumienia u prawicy, lewicy, aktywistów, administracji
Odtwarzane fakty społeczne – z tego składa się rzeczywistość społeczna, aby coś zmienić trzeba uderzać w bardzo wiele miejsc
a) ŚWIADOMOŚĆ DYSKURSYWNA – to są te działania artykułowana, czyli mówimy o tym co zamierzamy robić
b) Świadomość praktyczna – odpowiada za działania rutynowe (według Giddensa jest ważniejsze), nie mówimy co będziemy robić
Większość działań w społeczeństwie to działania rutynowe.
c) Refleksyjne monitorowanie – krytyczna ocena tego co my i inni ludzie robią, steruje świadomością praktyczną. To, że są to działania rutynowe, Ne oznacza, że są niezmienne, bo np. niektóre zanikają.
d) Struktura – istnieje w ludziach, w ich działaniach, jest również obecna w śladach pamięci, czyli w tym co powstaje w refleksyjnym monitorowaniu.
Struktura składa się z:
- reguł, czyli wzorów zachowań. Dzielą się na:
§ Znaczenia – reguła nadaje znaczenie
§ Sankcje – ma charakter normatywny, bo mówi co będzie karą za nieodpowiednie zachowanie
- zasobów – ułatwienia, rozumiane jako możliwość ich użycia, czyli nie sam przedmiot, ale możliwość wykorzystania go (zasoby alokacyjne), oraz przewaga nad innymi ludźmi (zasoby autorytetów).
Struktura może nas ograniczać. WŁADZA I ZNACZENIE – zawiera je każde działanie.
e) Dualność struktury – reprodukowanie, struktura to budulec jak i to co budujemy, także dostarcza środków jednocześnie będąc ich wynikiem. Strukturę przez cały czas budujemy, odtwarzamy.
Systemy społeczne – pojęcie konkretne, obserwowalne, logiczne, ciągłe
Struktura i strukturacja – pojęcie abstrakcyjne
f) Strukturacja – struktura + akcja, jej przetwarzanie opisane wyżej
g) Instytucje – takie praktyki, które w ramach całości społecznej mają największy zasięg czasoprzestrzenny.
3 typy:
- polityczne
- gospodarcze
- prawne – odpowiedzialne za legitymizacje
Giddens walczy z funkcjonalizmem i strukturalizmem, czyli imperializm podmiotu (jednostka może wszystko)
Giddens opisuje osobowość i polemizuje z Freudem
Giddens wyróżnia 3 strukturalne wymiary systemów społecznych:
- ZNACZENIA \
- DOMINACJE - można je oddzielić tylko analitycznie (np. ideologie)
- LEGITYMIZACJE /
Przykład porządków systemowych – ideologie
Giddens ma duży poziom akceptacji dla swobody jednostek – pogląd liberalny.
Władzę uważa za coś dynamicznego (raz się jej ma więcej, a raz mniej) władza nie jest twarda, czyli nie jest tak, że się ją ma lub nie. Władza jest mniejsza lub większa, a więc można mieć większy lub mniejszy wpływ.
Struktura nie jest zewnętrzna wobec jednostek, jest ona wewnętrznie zakorzeniona. Struktura nie jest obiektywna, co nie oznacza, że jesteśmy całkowicie wolni, bo moją na nas wpływ działania innych, które internalizujemy. Każdy z nas odtwarza regułę nieco inaczej, w inny sposób interpretuje i postępuje.
Czy struktura nakłada na nas ograniczenia?
- tak nakłada bo składa się z reguł i sankcji
- ale z drugiej strony pozwala na działania, bo mamy zasoby
I to jest ta dualność struktury, czyli równocześnie ogranicza jak i daje szansę działania (współdziałania z innymi).
Każdy jest doświadczonym socjologiem, bo gromadzi w procesie refleksyjnego monitorowania wiedzę, świadomość praktyczną. Całe życie uczymy się
Procesualność życia społecznego – społeczeństwo jest dynamiczne i rozproszone, a więc struktura nie jest tylko ograniczającą siatką. Każdy myślący i interpretujący doprowadza co zmiany. Nie jest możliwe społeczeństwo bez zmiany.
goffu