monarchista-10.pdf

MONARCHISTA

PISMO PRZE Ł OMOWE

NR 10 A.D. 2011

Polski plakat wyborczy z okresu II Rzeczpospolitej

SPIS TREŚCI:

Krzysztof Binkiewicz Teoria ewolucji a Kontrrewolucja ................III

Krzysztof Sobczuk Tumult warszawski A.D. 2010 ..........................IV

Dariusz Ratajczak Konflikt w Irlandii Północnej .............................VI

Piotr Marek Fall Gelb. Kampania francuska 1940 ..........................IX

Adam Wielomski Poujadyzm ........................................................XVII

REdAKCJA:

Krzysztof Binkiewicz

śulieta Jasińska

Karol Jasiński

Piotr Marek

Krzysztof Sobczuk

KONTAKT:

kzmlublin@gmail.com

www.facebook.com/monarchista

Teoria ewolucji a Kontrrewolucja

Teoria ewolucji okazała się błędna. Z wielu stron padają twarde, naukowe

dowody na jej nieprawdziwość. Mimo to, nadal jest ona szeroko propagowana i z

uporem podtrzymywana. MoŜna odnieść wraŜenie, Ŝe rozpaczliwie poszukuje się

uzasadnień do z góry załoŜonej tezy. Co więcej, głosy podwaŜające teorię ewolucji są

wyśmiewane w mediach i traktowane jako występowanie „ciemnoty” przeciw nauce.

Poddawanie w wątpliwość tej teorii często wywołuje uśmiech politowania i nie jest

nawet powaŜnie rozwaŜane wobec rzekomo „oczywistych, naukowych dowodów” na

zachodzącą ewolucję.

Dlaczego Rewolucji miałoby tak zaleŜeć na podtrzymywaniu i wzmacnianiu

powszechnego przekonania o słuszność teorii ewolucji? PoniewaŜ za pomocą tej

teorii moŜna w wiadomy sposób próbować odpowiedzieć na wiele – nękających ludzi

od wieków – pytań. Filozofowie – i nie tylko oni – pytali siebie i innych: Skąd

pochodzę? Kim jestem? Dokąd zmierzam? Zastanawiano się zawsze, jak powstał

świat, skąd wziął się człowiek. Świat zadziwiał ludzi, zachwycał, fascynował.

Zadziwiał jako coś tajemniczego, ale jego poznawanie i zdumiewające odkrycia

naukowe potrafiły fascynować jeszcze bardziej. Zastanawianie się nad światem i nad

Ŝyciem prowadziło do rozwaŜań nad sensem Ŝycia, nad moralnością, nad Bogiem.

Teoria ewolucji podpowiada „wygodne” rozwiązanie: świat powstał z przypadku.

Człowiek pochodzi od małpy, małpa od innego zwierzęcia, a ostatecznie wszystko

bezwolnie ewoluowało w wyniku przypadkowych reakcji. Nareszcie niepotrzebny

staje się Stwórca. O wszystkim zadecydował przypadek, nie ma wyŜszej Przyczyny,

a więc nie ma teŜ określonego „z góry” Celu. Teoria ewolucji wydaje się być

najprostszym i najskuteczniejszym środkiem na szerzenie ateizmu.

W czasach oświecenia bardzo popularny był deizm. Mógł on słuŜyć jako wygodna

„ucieczka” od wielu kłopotliwych pytań, ale zawsze pozostawały wątpliwości: skoro

jednak Bóg istnieje, to skąd pewność, Ŝe nie ingeruje, Ŝe nie stawia jakichś

wymagań? Skoro Bóg istnieje, to czy istnieje Ŝycie po śmierci? Itd. Teoria ewolucji

jest skuteczniejsza – nie jest potrzebny Ŝaden Stwórca. Cały ten niezwykły świat i

wszelkie istoty powstały w wyniku „bezmyślnych” procesów biologicznych. Czy

teoria ewolucji moŜe nie stać w sprzeczności z religią katolicką? Nawet jeśli jest to

moŜliwe (to odrębny temat), nie zmienia to faktu, Ŝe dla przeciętnego człowieka

sprzeczność wydaje się oczywista. Skoro człowiek pochodzi od małpy, nieprawdą

jest stworzenie człowieka. A to pierwsze jest „naukowo udowodnione”. Hasła walki z

Kościołem, szkodliwe prądy myślowe, lansowane przez Rewolucję, mogą być

potencjalnie łatwiej odpierane, poniewaŜ są często traktowane przez ludzi jako

III

zwykłe „poglądy”, z którymi moŜna się zgadzać lub nie. A jak dyskutować z

„twardą, naukową wiedzą”?

Jakie byłyby skutki powszechnej wiedzy o fałszywości teorii ewolucji i braku wiary

w to, Ŝe wyŜej rozwinięte istoty powstały od niŜej rozwiniętych? Zaczęto by na

masową skalę zadawać sobie pytanie: skoro nie ewolucja, to skąd się wzięliśmy? Z

jeszcze większą siłą mogłyby powrócić wymieniane wcześniej „egzystencjalne”

pytania. Zintensyfikowałoby się myślenie o sensie istnienia i o rzeczach

ostatecznych, być moŜe teŜ kwestionowanie budowanego obecnie (nie)porządku.

Dlatego właśnie krytyka teorii ewolucji jest tak silnie blokowana.

To właśnie Rewolucja lubi powoływać się przy wielu okazjach na rzekomo

obiektywne „opinie specjalistów” czy „wiarygodne wyniki badań naukowych”

(szczególnie w dziedzinie nauk przyrodniczych) i przeciwstawiać je rzekomym

„zabobonom” i „zacofaniu” katolików, konserwatystów. Dlatego propagowanie

naukowych dowodów na fałszywość teorii ewolucji to podwójny cios dla Rewolucji.

Jak mamy zostać oskarŜeni o „zacofanie”, skoro powołujemy się na fizykę, biologię,

chemię, matematykę? Wydaje się, Ŝe ten potencjał nie jest naleŜycie

wykorzystywany. Tymczasem osiągnięcia naukowców w obaleniu teorii ewolucji

mogą stworzyć znaczny wyłom w budowanym przez Rewolucję gmachu. I to wyłom

niemal u samych podstaw, bo ta teoria nie jest bieŜącą, drugorzędną kwestią, którą

akurat podjęła ostatnio lewica. Ewolucja zdaje się naleŜeć do rdzenia propagowanej

obecnie wizji świata, nawet jeśli nikt tego explicite nie przyznaje.

Czy oznacza to, Ŝe powinniśmy porzucić tematy filozoficzne, teologiczne, etyczne,

polityczne czy społeczne na rzecz fizyki czy biologii? Oczywiście nie. Zajęcie się

tematem teorii ewolucji nie powinno zastąpić, tylko dołączyć do pozostałych

podejmowanych tematów. Wykazywanie fałszywości tej teorii to nie tylko zwykła

walka o naukową prawdę, ale teŜ środek do walki z Rewolucją – a roztropność kaŜe

nam korzystać z wszelkich godziwych i pomocnych środków do walki ze złem.

Krzysztof Binkiewicz

________________________________________________________________________________

Tumult warszawski A.D 2010

Wypadek z kwietnia 2010 roku był niewątpliwie jednym z najbardziej

zaskakujących w XX wiecznej historii Polski. Nigdy w jednym zdarzeniu nie zginęło

tylu waŜnych dla instytucji państwowych osób. Spowodowało to poruszenie w całym

kraju – liczne były spontaniczne zgromadzenia manifestujące poparcie dla zmarłego

prezydenta lub miejsca modlitwy. Najbardziej znanym z nich był krzyŜ umieszczony

przez harcerzy na Krakowskim Przedmieściu. Na serię zdarzeń, które wydarzyły się

pod Pałacem Namiestnikowskim od tamtej chwili warto spojrzeć nieco pod innym

kątem i poczuć w sobie duszę historykaanalityka. Ta intelektualna zabawa pozwala

podejść do tych wydarzeń nie na tle wyborów do parlamentu, ale historii i Ŝycia jako

takiego. Nie ma sensu zagłębiać się w publicystyczną bieŜączkę, która nie dość, Ŝe

rzadko prawdziwa to na dodatek szybko się dezaktualizuje. Jak za przykładowo 200

lat historyk badający ten okres mógłby nazwać to co się stało? Biorąc pod uwagę

strony uczestniczące i charakter wypadków moŜna by to było nazwać Tumultem

Warszawskim.

Tumult z historii najczęściej kojarzy się z ulicznymi wystąpieniami na tle

religijnym, w którym dochodziło do walk ulicznych plebsu w połączeniu z licznymi

profanacjami przedmiotów kultu religijnego. Dla przeciętnego Polaka, który średnio

orientuje się w temacie wydaje się oczywiste, Ŝe owe warunki zostały spełnione.

Publiczne profanacje, bijatyki i pyskówki słowne stały się nieodłącznym elementem

krajobrazu Krakowskiego Przedmieścia. NaleŜy dodać, Ŝe przecieŜ w całym zajściu

nie chodziło przecieŜ od samego początku o obronę religii, chociaŜ tumult

warszawski był niewątpliwie objawem wojny wydanej przez lewicę Kościołowi.

Tumult jak to tumult nie był serią zaplanowanych działań obydwu uczestniczących

stron, lecz chęcią ciągłej odpowiedzi na ataki drugiej strony. Nie było waŜne kto

zaczął i dlaczego wszystko działo się zbyt szybko. Główną podstawą tych

zamieszek były antagonizmy dwóch grup społecznych, które uwaŜały się za

reprezentatywne dla pewnych racji. Co odróŜnia jednak tumult warszawski od tego

co choćby działo się kilkaset lat wcześniej na Ziemiach Polskich? OtóŜ tumulty w

czasach monarchii jako objawy całkowitej samowoli plebsu najczęściej kończyły się

interwencją lokalnych, a nawet centralnych władz. Było to zarówno wkroczenie do

akcji milicji, wojska jak i wyroki śmierci na organizatorach protestów. W

demoliberalnej Polsce XXI wieku sytuacja tumultu była podsycana przez główne

stronnictwa polityczne w tym przez władze. Ludzka tragedia stała się podstawą do

rozpoczęcia trumiennej wojny. Nagły i mocno dyskusyjny pochówek wzbudził

antagonizmy wśród Polaków uznających Wawel za narodowe dobro niezaleŜnie od

tego czy są katolikami czy nie. Dodatkowym zapalnikiem był sam krzyŜ na

Krakowskim Przedmieściu, który został uŜyty do stworzenia wyimaginowanej

twierdzy pośrodku jednej z najbardziej ruchliwych ulic miasta. Nawet z perspektywy

historykaanalityka cięŜko jest jednak uznać, Ŝe krzyŜ był rzeczywiście tym czego

broniła strona zwolenników tragicznie zmarłego prezydenta. Symbolika KrzyŜa jako

tego, który jest symbolem „oswajającym” miejsce dla chrześcijan (miejsca w którym

zwycięŜył Bóg) została wykorzystana instrumentalnie. Trudno o taki stan rzeczy

obwiniać harcerstwo. Natomiast faktem jest, Ŝe za podburzanie plebsu oprócz

polityków odpowiedzialne są wszelkie inne opiniotwórcze ośrodki – media, osoby

pełniące waŜne funkcje publiczne i publicyści. Banalizacja chrześcijańskiej

symboliki stała się faktem. Polski Kościół wypowiadał się w całej sprawie

niejednoznacznie i nie stanowczo. Co natomiast do drugiej strony upadła ona jeszcze

niŜej. Nie chodziło jej przecieŜ o równe traktowanie wyznań czy o sprawiedliwość.

Były to antyreligijne, pełne nienawiści wystąpienia, kosmate zarówno w treści jak i w

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: