Tyskie_Vademecum_Piwa_PL_2007.pdf

Tyskie

vademecum

piwa

Michael Jackson

Piw towarzyszy

wielu ważnym

momentom

w naszym życiu

Piwo pija się na całym świecie. Chętnie sięgają po nie artyści, gwiazdy

kina i estrady, politycy a nawet głowy państw - także te koronowane. Obok

najbardziej popularnego w Polsce piwa jasnego istnieje całe bogactwo jego

odmian i gatunków, które pija się w różnych zakątkach świata. W wielu

krajach z zamawianiem i piciem piwa wiążą się niezwykłe rytuały, a piwna

tradycja pełna jest mitów i legend.

Tyskie to jedno z najbardziej znanych polskich piw w Europie. Jego smak

cenią sobie mieszkańcy takich „piwnych" krajów jak Anglia, Belgia, Niemcy

czy Irlandia, a międzynarodowi eksperci przyznają mu nagrody. Tyskie

stanowi nieodłączny element wielkiej i fascynującej międzynarodowej

kultury piwnej, dlatego pragniemy przybliżyć polskim piwoszom zwyczaje

związane z piciem piwa także w innych krajach.

Przewodnikiem w podróży po piwnej Europie jest sam Michael Jackson,

określany przez The Wall Street Journal „największym światowym

krytykiem piwa". Ta książka, czytana w tempie niespiesznie sączonego

piwa, uczyni Cię jego koneserem zanim zdołasz się zorientować.

Piwo na przestrzeni

dziejów

Dlaczego pierwotni

ludzie przestali

być koczownikami

i zamiast tułać się

z miejsca na miejsce

zaczęli formować

osiadłe zorganizowane

wspólnoty? Czy

przypadkiem nie

dlatego, że wynaleźli

piwo?

Jak powstało

pierwsze piwo?

Polowanie na dzikie zwierzęta było niebezpieczne,

zaś dostępność jagód i owoców ograniczały pory ich

dojrzewania. Można je było przechowywać, jednak

dość szybko się psuły. W ten sposób, „niechcący",

ze sfermentowanych owoców powstało wino, chociaż

z pewnością nie należało ono do najlepszych. Z uwagi

na niewielką zawartość białka nie było zbyt pożywne.

Inne potencjalne źródło pokarmu stanowiły dzikie trawy,

przypominające nasze dzisiejsze zboża. Ich ziarna były

jednak zwykle zbyt twarde, by je jeść z przyjemnością,

również ich konsystencja mogła zmieniać się pod

wpływem pogody.

Na nizinie położonej między Eufratem i Tygrysem

gwałtowne powodzie występowały na przemian

z okresami palącego słońca, przez co zboże stawało

się chrupkie, rozmakało i uzyskiwało ciastowatą

konsystencję. Kiedy ludzie poznali proces obróbki

ziarna i mogli go regulować, powstały produkt

przypominał najprawdopodobniej dzisiejszą owsiankę

lub polentę. Po wysuszeniu otrzymywano coś w rodzaju

„pierwotnego" chleba. Jednak w ciepłym klimacie

Mezopotamii bardziej prawdopodobna była przemiana

ziarna w piwo z udziałem niewidzialnych, dzikich

drożdży obecnych w powietrzu.

Napój, który tworzył

cywilizację

Podobne odkrycia miały miejsce również w innych

częściach regionu, który dziś nazywamy Bliskim

Wschodem. Jednak to Sumerowie byli pierwszymi,

którzy opisali receptury posługując się pismem

obrazkowym. Przedstawiały one sceny, które do dziś

spotykamy w niektórych częściach Afryki, gdzie

„tradycyjne piwo" warzone z prosa podawane jest

w skorupie tykwy. Sumerowie dla uzyskania goryczki

dodawali do napoju różne zioła, np. rozmaryn.

W Grecji i Rzymie, chociaż wino cieszyło się największą

popularnością, chętnie spożywano także piwo. Do

najżarliwszych jego propagatorów należał ponoć sam

Cezar, który poznał smak tego napoju podczas jednej

z wypraw przeciw barbarzyńcom. Postępem w produkcji

piwa w owych czasach było zastosowanie zamiast chleba

prażonego ziarna, czyli słodu.

Jeśli warzenie piwa z prosa rozprzestrzeniło się na

południe, to czy powędrowało także na wschód do

Japonii, gdzie produkowano sake? Jako sfermentowany

napój z ryżu, sake bywa niesłusznie nazywane winem

ryżowym, gdyż jego proces wytwarzania bardziej

zbliżony jest do produkcji piwa, choć trudno uznać

je za piwo w pełnym tego słowa znaczeniu. Ostatnie

archeologiczne odkrycia pozwoliły wysunąć hipotezę,

że Japończycy warzyli sake nawet wcześniej niż

mieszkańcy Mezopotamii piwo.

Inną prawdopodobną drogą rozprzestrzeniania się

umiejętności warzenia jest szlak północny z żytem jako

głównym zbożem. Należy tu zaliczyć rosyjski kwas

chlebowy, a także kilka innych tradycyjnych napojów

z okolic Morza Bałtyckiego, w tym fińską specjalność

sahti - słodkie, mocne piwo tradycyjnie warzone

w domach przez żony farmerów, podawane w kilku

pubach w Lahti i Savonlinnie.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: