ŚLUBOWANIA BODHISATTWY
ZEBRANE Z RÓŻNYCH NAUK UDZIELONYCH PRZEZ
CZCIGODNEGO NGAWANG GESHE DHARGEY
w Dharmasala, w Indiach
Tłumaczenie wstępne niezredagowane
Rozróżniamy dwa rodzaje ślubowań Bodhiczitty:
- te, które rozwijają pragnienie osiągnięcia oświecenia dla pożytku wszystkich odczuwających istot i
- te, które mówią o postępowaniu Bodhisattwy.
Zobowiązania tych pierwszych dotyczą omijania tego, co prowadzi do pomniejszenia się Bodhiczitty w tym życiu i zabezpieczenia się przed jej utratą we wszystkich przyszłych żywotach.
Ten cel może być osiągnięty poprzez:
1. Pamiętanie o pożytkach płynących z rozwijania Bodhiczitty.
2. Trzykrotne powtarzanie ślubowań Bodhiczitty rano i wieczorem.
3. Pokonywanie powstających negatywnych postaw, budzących niechęć do pracy dla dobra istot o złej woli.
4. Gromadzenie zasług, aby pomnożyć Bodhiczittę.
Drugi cel/tzn. jak można zabezpieczyć się przed utraceniem Bodhiczitty we wszystkich przyszłych żywotach/, można osiągnąć przez całkowite zaniechanie czterech działań prowadzących do czarnych karmicznych skutków.
Są to:
1. Świadome oszukiwanie Rdzennego Lamy poprzez kłamstwo.
2. Zniechęcanie innych do wykonywania cnotliwych czynów, jak również powodowanie, by żałowali /czynów/ już dokonanych.
3. Bycie zagniewanym na Bodhisattwów, obrażanie ich, używanie wulgarnych słów.
4. Zarozumiałe i nieuczciwe traktowanie innych odczuwających istot i działanie wobec nich z jakąkolwiek inną motywacją niż czysta, bezinteresowna chęć pomocy.
i /zostaje on osiągnięty/ przez pielęgnowanie czterech czynów, prowadzących do białych karmicznych skutków - przeciwieństwo czterech wyżej wymienionych /. Są to:
1. Zaprzestanie świadomego kłamania.
2. Bezstronne pomaganie wszystkim odczuwającym istotom i zachęcanie ich do wykonywania cnotliwych działań.
3. Traktowanie wszystkich odczuwających istot jak Guru-Buddę.
4. Rozwijanie szczerej miłości do wszystkich odczuwających istot i rozwijanie prawdomówności.
Zobowiązania /motywowane pragnieniem Bodhiczitty/ mówiące o postępowaniu Bodhisattwy, ujęte są w 18 rdzennych i 46 pobocznych ślubowań.
18 rdzennych ślubowań oznacza zaprzestanie wykonywania następujących szkodliwych czynów:
1. Chwalić siebie i dyskredytować innych z zamiarem lub pragnieniem zdobycia w ten sposób dla siebie samego materialnych darów, pochwał, poważania itp.
2. Odmawiać ze skąpstwa istotom, dotkniętym poważnym cierpieniem, materialnej pomocy lub nauk, jakkolwiek jest się w stanie ich udzielić.
3. Nie przebaczyć komuś, kto był dla nas niemiły lub przyjąć jego przeprosiny, ale zrewanżować się mu, obrażając go i nie darować mu tego.
4. Ganić nauki Buddy, twierdzić, że nie były przez Niego nauczane i przedstawiać błędne poglądy.
5. Zdobywać dobra, ofiarowane Trzem Klejnotom, poprzez kradzież, rabunek lub inne nielegalne machinacje.
6. Lekceważyć pisma, przedstawiające jedną z trzech ścieżek i twierdzić, że któraś z nich nie jest Dharmą.
7. Uderzyć lub obrabować wyświęcone osoby i nakłaniać je, by złożyli swoje mnisie szaty lub złamały swoje ślubowania, bez względu na to, czy wtedy przestrzegają czystej czy nieczystej moralności.
8. Popełnić krańcowo negatywny czyn /zabójstwo ojca lub matki, zabicie Arhata, przyczynienie się do popłynięcia krwi Tathagaty, spowodowanie rozłamu w Sandze/.
9. Trzymać się błędnych poglądów /takich jak niewiara w prawo karmy, w Trzy Klejnoty itd./.
10. Całkowicie niszczyć miasta przy pomocy bomb, ognia lub mocy czarnej magii.
11. Udzielać nauk o pustce tym, którzy przedtem nie słyszeli nic o ścieżce.
12. Zmienić czyjś zamiar osiągnięcia pełnego Oświecenia, pouczając go, że wyzwolenie bywa tylko sporadyczne.
13. Zniechęcanie innych, do podtrzymywania ślubowania indywidualnego wyzwolenia, kiedy bardzo się starają rozwinąć Bodhiczittę poprzez pouczenie, że nie jest koniecznym ich podtrzymywanie.
14. Nauczać błędnych poglądów o praktyce Hinayany, twierdząc że ścieżki Śrawaków i Pratyekabuddów nie prowadzą do uwolnienia się z koła egzystencji.
15. Wygłaszać fałszywe nauki o medytacji na pustkę nie rozumiejąc jej i twierdzić, że rezultatem będzie urzeczywistnienie, jakie samemu się posiada. /Wykroczenie ma miejsce jeśli ktoś inny to usłyszy/.
16. Przyjmować dobra należące do Sangi, klasztoru lub mnicha, które zostały skonfiskowane przez rząd. /Wykroczenie ma miejsce wraz z myślą “dostałem to teraz dla siebie”/.
17. Odbierać z powodu osobistej niechęci pożywienie tym, którzy praktykują rozwój koncentracji i dawać je tym, którzy recytują i studiują teksty. /Wykroczenie ma miejsce gdy jest to ze szkodą dla praktykujących/.
18. Porzucić Bodhiczittę - np. jeśli się indywidualną osobę lub grupę nisko odczuwających istot wyklucza ze swoich motywów działania, lub po długim czasie praktykowania Bodhiczitty upaść na duchu, gdy ktoś zachowuje się w stosunku do nas okropnie i brutalnie, i myśleć: “to przecież niemożliwe życzyć Mu dobrze”. W tym momencie, w którym rezygnuje się choćby tylko z jednej istoty, porzuca się Bodhiczittę, ponieważ Bodhisattwa obejmuje wszystkie odczuwające istoty.
Oprócz 9 i 18 ślubowania, dla złamania których nie muszą być podane cztery uwarunkowania, istnieją jeszcze cztery warunki, których zetknięcie się oznacza wielki upadek i całkowite złamanie jakiegoś ślubowania.
W przypadku złamania rdzennego ślubowania całe ślubowanie Bodhisattwy straciło swoją moc i musi zostać powtórzone.
Cztery warunki powodujące całkowite złamanie ślubowania są następujące:
1. Nie traktować tego czynu jako błędu i nie dostrzegać jego szkodliwych skutków.
2. Nie zaniechać zamiaru powtórzenia tego błędnego czynu.
3. Być szczęśliwym i zadowolonym z popełnionego czynu.
4. Nie odczuwać wstydu lub wyrzutów sumienia.
Dzięki 46-ciu dodatkowym ślubowaniom mają być całkowicie porzucone następujące czyny; /gdy złamie się jedno
z dodatkowych ślubowań, nie niszczy się całkowicie ślubowanie Bodhisattwy, może ono zostać znowu odnowione/.
1. Nie okazywać codziennie szacunku Trzem Klejnotom, ciałem, mową i umysłem poprzez fizyczną ofiarę pokłonów, ofiarę mowy wypowiadając pochwalne modlitwy i poprzez duchowy rozwój zaufania do Trzech Klejnotów.
2. Ulegać przywiązaniu do darów ofiarowanych i nie zwalczać tego, być chciwym i niezadowolonym z otrzymanych /darów ofiarnych/.
3. Nie szanować starszych Bodhisattwów lub tych, którzy złożyli ślubowania wcześniej od nas, jak również tych, których wyświęcenie jest wcześniejsze lub starszych w świeckiej wspólnocie.
4. Nie udzielać odpowiedzi lub nieściśle czy niedbale odpowiadać na poważne pytania dotyczące Dharmy.
5. Nie przyjmować zaproszenia zwolenników z powodu arogancji, gniewu czy zazdrości.
6. Nie przyjmować pieniędzy lub cennych przedmiotów z powodu gniewu, złej woli, zazdrości itd.
7. Z powodu /własnego/ niedbalstwa, lenistwa czy złej woli, odmówić specjalnych pouczeń komuś, kto poważnie
o to prosi.
Siedem wyżej wymienionych szkodliwych czynów jest przeszkodą w rozwijaniu Paramity Szczodrobliwości.
8. Dyskredytować lub ignorować kogoś, kto dopuścił się któregoś ze skrajnie negatywnych czynów czy splamił swoje ślubowanie wyzwolenia i traktować go tak, jak gdyby popełnił bardzo poważny, negatywny czyn.
9. Odmówić dochowania etyki Śrawaków, gdy się wśród nich przebywa twierdząc, że jest się zwolennikiem Mahayany i dlatego łamie się ustanowiony przez nich kodeks etyczny.
10. Upierać się przy zachowaniu reguł podanych przez Buddę, powstrzymywać się od negatywnych czynów a gdy warunki wymagają stosowania tych reguł, postępować inaczej, motywując to Bodhiczittą.
11. Nie dopuścić do siedmiu skalań ciała i mowy /ciała: zabójstwo, kradzież, seksualne nadużycie, mowy: kłamstwo, oszczerstwo i obraza, przekleństwo i szyderstwo, gadulstwo i bezsensowne rozmowy /, jeśli wymagają tego okoliczności, działać z wielkim współczuciem dla dobra wszystkich odczuwających istot.
12. Przyjmować rzeczy, które zostały zdobyte przez 5 niewłaściwych sposobów zarabiania na życie /przez pochlebstwo, donosicielstwo, przekupstwo, wymuszenie, oszustwo/.
13. Zachowywać się beztrosko /bez czystej etyki/ tańczyć, grać, rozmawiać itd., z powodu silnych przywiązań, jak również odwodzić tych, którzy praktykują poważną medytację.
14. Pragnąć wyzwolenia tylko dla siebie, mówiąc że Bodhisattwowie nie próbują osiągnąć wyzwolenia i nie lękają się złudzeń /nie traktując je jako coś, co musi zostać rozwiązane./.
15. Nie powstrzymywać brutalnego zachowania ciałem i mową, prowadzącego do złej sławy, ponieważ ogranicza to pracę Bodhisattwy.
Nie zwracać uwagi współpraktykującym na ich złe zachowanie z obawy przed wywołaniem niechęci, ponieważ zaniechanie tego pomaga im raczej w zatajeniu tego aniżeli wyznaniu i oczyszczeniu.
9 wyżej wymienionych szkodliwych czynów jest przeszkodą w rozwijaniu Paramity ETYKI.
17. Gdy zostało się znieważonym lub gdy ktoś potraktował nas w gniewny sposób, odwzajemniać się, czuć się dotkniętym gdy własne wady zostały oficjalnie ukazane.
18. Ignorować tych, na których jesteśmy źli, nie troszczyć się o nich, nie przepraszać ich za swoje negatywne wobec nich zachowanie i wykluczyć ich z własnego towarzystwa.
19. Nie przyjąć przeprosin z powodu lenistwa, gniewu lub złej woli.
20. Nie przeciwstawiać się złości, która powstaje w naszym umyśle, za pomocą rozmyślania o z łych skutkach gniewu, lecz radośnie ją akceptować.
Wymienione wyżej 4 szkodliwe czyny są przeszkodami w rozwijaniu Paramity Cierpliwości.
21. Otaczać się wieloma uczniami w celu otrzymania darów oraz dla sławy.
22. Nie móc przeciwstawić się i usunąć następujących sposobów zachowania: lenistwa, obojętności na nadmierne wysypianie się, zwlekanie w interesach, oszustwa wywołanego własnymi wadami, marnowanie czasu i energii dla trywialnych spraw.
23. Gadanie o czym się da, rozmowy o seksie, narkotykach itd. Uleganie tego typu skalaniu mowy i marnowanie na nią wiele czasu.
Wymienione wyżej trzy negatywne czyny są przeszkodami w rozwijaniu Paramity Radosnego Wysiłku.
24. Nie starać się o otrzymanie i studiowanie pouczeń dotyczących medytacji z powodu lenistwa i złej woli, jak również medytować nad koncentracją, nie otrzymawszy uprzednio pouczeń.
25. Nie eliminować pięciu przeszkód w rozwijaniu ukierunkowanej na jedno medytacji, /umysłowe rozproszenie i ubolewanie nad sobą, złą wolą, senność, przywiązanie do 5-ciu obiektów zmysłowych, niewiara w metodę, poprzez którą osiąga się koncentrację.
26. Przywiązanie do stanu koncentracji i pozostanie przez dłuższy czas w szczęściu jej urzeczywistnienia.
Wymienione wyżej trzy negatywne czyny są przeszkodami w rozwijaniu Paramity Koncentracji.
27. Zaniedbywać studiowania Hinayany i traktować Mały Pojazd jako coś, co praktykujący Mahayanę winni lekceważyć.
28. Mieć dostęp do pism Mahayany i pouczeń o Bodhiczitcie i mieć czas, aby je stosować, i zmienić swój pogląd, a uczyć się wyłącznie z pism Hinayany, podczas gdy nisko ocenia się nauki Mahayany.
29. Cały czas, którym się dysponuje, poświęcać na czytanie niebuddyjskich nauk, które jakkolwiek przyczynią się dla dobra innych, nie powinny jednak prowadzić do zaniedbywania własnych buddyjskich nauk.
30. Z powodu przywiązania studiować bardzo pilnie niebuddyjskie nauki i dawać im pierwszeństwo.
31. Odrzucać każdą naukę Mahayany, rozpatrując ją raz pod kątem sensu, a innym razem ze względu na jej zredagowanie.
32. Wychwalać siebie z zazdrości i gniewu, a dyskredytować innych.
33. Nie chodzić na wykłady /nie brać udziału w pudżach, ceremoniach itp. z powodu dumy i lenistwa/.
34. Pogardzać swoim Lamą i nie traktować GO jako Głosiciela Dharmy.
Wyżej wymienionych osiem negatywnych czynów jest przeszkodą w rozwijaniu Paramity Mądrości.
35. Nie pomagać tym, którzy potrzebują pomocy, jakkolwiek jest się do tego zdolnym, np. wskazanie jak odnaleźć prawdziwą drogę, udzielić lekcji języka itp.
36. Nie troszczyć się o chorych.
37. Nie usuwać 7-miu rodzajów cierpień ciała spowodowanych lenistwem czy gniewem /ślepota, głuchota, nieposiadanie części ciała, cierpienie wyczerpania i zmęczenia spowodowanych długą podróżą, cierpienia z powodu przesądów, cierpienia z powodu 5-ciu rodzajów przeszkód w wyciszającej medytacji oraz cierpienie spowodowane czyimś przykrym w stosunku do nas zachowaniem lub krytyką/.
38. Nie ukazywać Nauk Dharmy tym, którzy o nich nie wiedzą, tym którzy nie potrafią odróżnić dobra od zła i posiadają błędne poglądy.
39. Nie odwzajemniać okazywanej nam przez innych życzliwości, ze złej woli, lenistwa i niedbałości.
40. Nie łagodzić duchowych trosk innych, jak np. tęsknoty związanej z rozłąką z ukochaną osobą.
41. Nie użyczać materialnej pomocy tym, którzy tego potrzebują.
42. Gromadzić dużą grupę uczniów itd., nie dając im pouczeń czy podstaw/ wskazówek/, które można przekazywać.
43. Nie przychylać się do życzeń odczuwających istot z powodu złej woli czy lenistwa.
44. Nie chwalić tych, którzy zasługują na to.
45. Posiadając władzę, nie osądzać tych, którzy burzą spokój wielkiej gromady ludzi i szkodzą wspólnocie.
46. Nie używać nadnaturalnych sił, którymi się dysponuje, jeśli wymaga tego sytuacja.
Zaniechanie czynienia wyżej wymienionych 11 szkodliwych czynów jest etyką postępowania dla pożytku innych odczuwających istot, związaną z zobowiązującą Bodhiczittą.
Yeshe1