Pedagogika Specjalna - ćwiczenia (systematyka niepełnosprawnośći, autorewalidacja ).doc

(51 KB) Pobierz

Pedagogika specjalna                                                                                                                  22. 10. 2009

 

Rodzaje niepełnosprawności:

Zespół Downa, Retta, Aspergera, Aperta, Nadkobiety, Nadmężczyzny, Pataua, Fas,  Klinefertera, Edwardsa, Fenyloketonuria, Gargoilizm, Stwardnienie guzowate, Stwardnienie rozsiane, Nerwiakowłókniatowatość, Galaktozemia, Porażenie mózgu, Miałczenia kota, ADHD, Wodogłowie, Hemofilia, Turnera,

SYSTEMATYKA NIEPEŁNOSPRAWNOŚCI

1)     według  Hanselmana:

3 grupy, zahamowania i zaburzenia w zakresie:

·         percepcji (aparatura percepcji)

·         asocjacji (aparatura przetwarzania)

·         ekspresji (aparatura wyrażania)

Dział I

a)słuch

b)wzrok

c)powonienia

d)dotyk

e)smak

 

Dział II

a)      upośledzenie umysłowe (np. zespół Downa, autyzm)

b)     trudności wychowawcze spowodowane zaburzeniem układu centralnego ( ADHD, FAS, Zespół nadmężczyzny, nadkobiety)

Dział III

a)      uszkodzenie motoryczne (kaleki, przewlekle chorzy) [np. Stwardnienie rozsiane, guzowate, epilepsja, Retta, galaktozemia, fenyloketonuria]

b)     pedagogiczne wady mowy (porażenie mózgowe, retta)

 

 

Podział o charakterze

a)      upośledzenie fizyczne

b)     upośledzenie umysłowe

c)      niedostosowanie społeczne

(Międzynarodowa  Unia Stowarzyszeń dla Opieki nad dziećmi i młodzieżą)

 

I Ad. A

- sensoryczne

-motoryczne

-schorzenia chroniczne

II Ad. B

-lekkie

-średnie

-ciężkie

III Ad. C  (zaburzenia osobowościowe)

- zaburzenie ciężkie (psychozy)

- zaburzenia mniej ciężkie ( nerwice)

- lekkie

- sytuacje przestępcze

IV Wypadki o charakterze socjalnym

V Sprzężone (wzajemnie warunkujące się)

VI Zaburzenia nakładające się (dodatkowo)

 

Tradycyjny podział

1.      Upośledzeni umysłowo

2.      Głuche osoby: 

·         Całkowicie

·         Z resztkami  słuchu

·         Niedosłyszący

·         Posługujący się mową

·         Nie posługujący się mową

·         Głusi w połączeniu z innymi upośledzeniami umysłowymi

3.      Niewidomi:

·         Całkowicie

·         Z resztkami słuchu

·         Niewidzący

·         Niewidomi

·         Z innymi upośledzeniami

4.      Niedostosowanie społeczne:

·         Wewnątrzpochodne

·         Zewnętrznopochodne

5.      Przewlekle chorzy:

·         Choroby somatyczne

·         Choroby nerwicowe

·         Choroby psychiczne

6.      Kalecy w zakresie narządu ruchu.

7.      Jednostki z wadami wymowy.

 

Dykcik:

1)     Pedagogika zdolnych i uzdolnionych:

- wybitne zdolności ogólne

-uzdolnienia kierunkowe

 

2)     Pedagogika rewalidacyjna, rehabilitacyjna:

- upośledzenie umysłowe

-wady wzroku

-wady słuchu

-sprzężone upośledzenie

 

3)     Pedagogika lecznicza, terapeutyczna:

- choroby przewlekłe

- niesprawność ruchowa

- odmienność somatyczna ( budowa ciała)

- psychozo podobne

- starość

 

4)     Resocjalizacyjna:

- niedostosowanie społeczne: aspołeczność, współczulność

- demoralizacja

-przestępczość

 

5)     Pedagogika korekcyjna:

- trudność w uczeniu

- parcjalne zaburzenia rozwoju

- zaburzenia mowy

- zaburzenia emocjonalna

05.12.2009

 

AUTOREWALIDACJA

1)     Podejście do osoby niepełnosprawnej:

-aktywizujące (jeśli tak to przekaz odpowiedzialny)

- realizujące                                                                     

2)     Adaptacja do niepełnosprawności:

-zewnętrzne

-wewnętrzne (lepiej jeśli swoją niepełnosprawność akceptuje)

* bierna (,,taki już mój los’’) – mniej pożądane

*aktywna (to prowadzi do autorewalidacji)

– postawa walki

- odpuszcza walkę z niepełnosprawnością, ale skupia się na innych dziedzinach

 

 

Autorewalidacja przebiega na 3 poziomach :

1)     Emocjonalnym

2)     Behawioralnym

3)     Świadomościowym

Ad. 1

Dostosowanie osobie niepełnosprawnej emocji. W życiu człowieka potrzebne są pozytywne i negatywne. Nacisk na pozytywne, wtedy radzi sobie bardziej z negatywnymi, na dłużej mobilizują.       ( prowadzi  do autorewalidacji)

Ad. 2

Zachowania. Od najprawdopodobniej po najbardziej skomplikowane (prospołeczne) dają więcej satysfakcji osobom niepełnosprawnym, ułatwiają nawet kontakt społeczny, zwiększają poczucie własnej wartości, pewności siebie.

Ad. 3

Przejawia się jak osoba niepełnosprawna mówi, i co mówi o sobie i o otaczającym świecie. Ten poziom ma zwiększoną samoświadomość. Ma to pomóc w zmniejszeniu lęku. (można się dowiedzieć jego uczuć – rysunki, odpowiedź pisemna).

 

PODMIOTOWOŚĆ (wg J.Stochmałka) – nastawiona jest na ujmowanie człowieka jako niepowtarzalnej jednostki ze wszystkimi jej mocnymi i słabymi stronami, mającej prawo do samorealizacji i rozwoju w integracji z innymi ludźmi.

W przekonaniu T.Zewowickiego o podmiotowości stanowią:

-        Wewnętrzna organizacja człowieka, związki łączące do z otoczeniem i wpływ wywierany swoją działalnością na to otoczenie

-        Umiejętność rozpoznawania swojej obiektywnej sytuacji i zrozumienie jej znaczenia oraz elementów ją tworzących, a nadto umiejętności przekształcania danej, czy danych sytuacji w zdanie

Podmiotowość realizuję się poprzez autorewalidację i w autorewalidacji, to przekazanie na miarę mocy, odpowiedzialności za siebie w ręce osoby niepełnosprawnej. Podmiotowość realizuję się poprzez indywidualność jednostki (zadatki wrodzone, wychowanie, aktywność własną) i kreatywność w rozwoju własnym, świadomość i samostanowienie.

Podmiotowość osoby niepełnosprawnej jest punktem wyjścia w procesie rewalidacji. Tj. w płaszczyźnie podmiotowej traktowania i podmiotowości jako cechy osobowej dziecka, osoby niepełnosprawnej, sprawczy wymiar – czyli świadomość własnej wpływowości na życie osoby niepełnosprawnej.

 

 

03.12.2009

Co ma wpływ na rozwój osobowości człowieka niepełnosprawnego?

- rodzina, osoby znaczące – rodzina, wychowawcy, nauczyciele, terapeuci

- środowisko, kontakty, relacje z bliskimi i znajomymi – aktywność społeczna

- doświadczenia, choroby, niepełnosprawności

- cele życiowe

- akceptacja w środowisku

- kultura, wartości, tradycja, religia

- cechy indywidualne

- zaangażowanie rodziców

 

Idealny projekt wczesnej interwencji:

- diagnoza przed

- trzeba całą rodzinę włączyć w interwencje

- Istotne czynniki : program, który ustala się wraz z rodzicami, intensywność programu, zaangażowanie rodziców, wpływ opieki nad dzieckiem, pomoc psychologiczna dla rodziców

- praca zespołu specjalistów

- rodzice określają oczekiwania, zmiany jakie chcą osiągnąć

- tam nie ma tylko dzieci niepełnosprawnych

- dziecko będąc w jednym wieku (np.3 lat), można doprowadzić, że będzie funkcjonowało na takim samym poziomie jak inne

IM WCZEŚNIEJ ZACZNIE SIĘ PRACĘ TERAPEUTYCZNĄ TYM LEPSZE BĘDĄ REZULTATY!

 

Dystansowanie – unikanie wchodzenia w bliskie i nieformalne kontakty z pewnymi osobami.

Dewolucja – upowszechnianie nieprawdziwych przekonań o negatywnym zabarwieniu dotyczących pewnej grupy osób

Delegitymizacja – społeczne utrwalenie negatywnego stosunku wobec niektórych osób w postaci uregulowań prawnych

Segregacja – fizyczne izolowanie jednostki lub grupy osób od całego środowiska społecznego, wyizolowane osoby żyją w gorszych warunkach.

Eksterminacja – biologiczne wyniszczenie ludzi przynależących do określonej kategorii społecznej.

 

 

 

5

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin