RODZAJE I CZESTOSC WYSTEPOWANIA URAZÓW W GRACH ZESPOŁOWYCH.pdf
(
248 KB
)
Pobierz
Microsoft Word - chybaJUok.doc
PRACA MAGISTERSKA - Kuba
RODZAJE I CZ
Ħ
STO
ĺĘ
WYST
Ħ
POWANIA
URAZÓW W GRACH ZESPOŁOWYCH
1
I. Wst
ħ
p
..................................................................................................... 3
1. Charakterystyka gier zespołowych ...................................................... 6
1.1 Piłka r
ħ
czna ................................................................................... 7
1.2 Piłka koszykowa ............................................................................ 9
1.3
Piłka siatkowa .............................................................................. 10
2.
Uraz
................................................................................................ 12
2.1
Definicja urazu ............................................................................ 12
2.2 Kryteria podziału urazów............................................................. 13
2.3 Przyczyny urazów wyst
ħ
puj
Ģ
cych w sporcie................................ 14
2.4 Rodzaje urazów najcz
ħĻ
ciej spotykanych w sporcie..................... 15
II. Cel pracy
............................................................................................ 16
III.
MATERIAŁ I METODYKA BADA
İ
............................................ 17
1. Charakterystyka badanych
............................................................ 17
2.
Metoda bada
ı
.................................................................................. 19
IV. WYNIKI I ICH ANALIZA
............................................................. 20
V.
DYSKUSJA
........................................................................................ 33
VI.
WNIOSKI
......................................................................................... 38
VII.
PI
ĺ
MIENNICTWO
........................................................................ 39
ANEKS
................................................................................................... 39
2
I. Wst
ħ
p
Urazy w grach zespołowych jak i w dyscyplinach indywidualnych s
Ģ
prawie
nieodł
Ģ
cznym elementem w dzisiejszym
Ļ
wiecie sportu. W pracy przybli
Ň
ono i opisano
zagadnienia dotycz
Ģ
ce rodzaju i cz
ħ
sto
Ļ
ci wyst
ħ
powania urazów w grach zespołowych.
W tym celu wybrano trzy popularne i uprawiane w Polsce gry zespołowe: piłk
ħ
r
ħ
czn
Ģ
,
piłk
ħ
koszykow
Ģ
i piłk
ħ
siatkow
Ģ
.
U
Ļ
wiadomienie społecze
ı
stwa,
Ň
e jednym z elementów zdrowego stylu
Ň
yciu
jest aktywno
Ļę
fizyczna, spowodowało gwałtowny wzrost zainteresowania regularnymi
treningami, systematycznymi
ę
wiczeniami fizycznymi, lub formami sportu
wyczynowego.
Niestety, obok pozytywnych zjawisk towarzysz
Ģ
cych uprawianiu aktywno
Ļ
ci
fizycznej o charakterze sportowym obserwuje si
ħ
wyst
ħ
powanie zwi
ħ
kszonej liczby
urazów, głównie w obr
ħ
bie narz
Ģ
du ruchu [17].
Bior
Ģ
c pod uwag
ħ
urazy sportowe, nale
Ň
y wymieni
ę
: urazy w sporcie
wyczynowym oraz urazy w sporcie uprawianym rekreacyjnie.
Urazy w sporcie wyczynowym i rekreacyjnym maj
Ģ
odr
ħ
bn
Ģ
specyfik
ħ
.
Sportowiec wyczynowy jest nastawiony na „uzyskiwanie wyników”, z czym wi
ĢŇĢ
si
ħ
wymierne korzy
Ļ
ci finansowe. Poddawany jest presji otoczenia: działaczy, trenerów,
opinii publicznej, co powoduje,
Ň
e cz
ħ
sto ukrywa drobne jego zdaniem kontuzje, aby
nie „wypa
Ļę
z rynku”[6].
W sporcie rekreacyjnym, znaczenia upatruje si
ħ
w szeroko poj
ħ
tej profilaktyce.
Natomiast w sporcie wyczynowym w du
Ň
ej mierze zawodzi koordynacja w
post
ħ
powaniu po doznanym urazie pomi
ħ
dzy lekarzem, trenerem i działaczami.
Sport wyczynowy ró
Ň
ni si
ħ
od sportu rekreacyjnego wieloma elementami. U
zawodników wyczynowych mo
Ň
na poruszy
ę
problem dopingu i stosowania
Ļ
rodków
zabronionych w sporcie, które powszechnie uznano i naukowo udowodniono za
szkodliwe dla zdrowia człowieka. Maj
Ģ
one jednak wpływ na poprawienie jednej czy
kilku zdolno
Ļ
ci motorycznych, w zale
Ň
no
Ļ
ci od trenowanej dyscypliny. Powoduje to
wzmo
Ň
ony popyt i zainteresowanie nielegalnymi u
Ň
ywkami.
Do chwili obecnej nie wynaleziono
Ň
adnego sposobu zapobiegania
przedwczesnemu „zu
Ň
yciu” narz
Ģ
du ruchu w wyniku nadmiernej jego eksploatacji. W
przypadku osoby młodej olbrzymie rezerwy regeneracyjne tkanek umo
Ň
liwiaj
Ģ
prawie
3
doskonał
Ģ
„samo napraw
ħ
”. Problem jest du
Ň
o powa
Ň
niejszy, gdy do sumowania si
ħ
przeci
ĢŇ
e
ı
i mikrourazów dochodzi u osób dorosłych czy starzej
Ģ
cych si
ħ
[4].
Do obra
Ň
enia ciała mo
Ň
e doj
Ļę
pomi
ħ
dzy rywalizuj
Ģ
cymi ze sob
Ģ
zawodnikami.
W trakcie meczy czy treningu lecz równie
Ň
podczas indywidualnych
ę
wicze
ı
.
Ciało człowieka poddawane jest w ci
Ģ
gu
Ň
ycia bardzo zró
Ň
nicowanym
obci
ĢŇ
eniom, zwi
Ģ
zanym z naturaln
Ģ
potrzeb
Ģ
ruchu, doskonaleniem sprawno
Ļ
ci,
„eksploatacj
Ģ
sportow
Ģ
”, czy wymogami wyuczonego zawodu [4].
Wyniki zawodników w sporcie wyczynowym, zbli
Ň
aj
Ģ
si
ħ
do kresu ludzkich
mo
Ň
liwo
Ļ
ci. Coraz wi
ħ
ksze wymagania stawiane organizmowi sportowca
wyczynowego doprowadziły do niebywałego rozwoju medycyny sportowej.
Osi
Ģ
gni
ħ
cia zawodników s
Ģ
wynikiem
Ň
mudnych i długotrwałych treningów, cz
ħ
sto
okupione najwy
Ň
sz
Ģ
cen
Ģ
, jak
Ģ
jest zdrowie człowieka. Ciało ludzkie zarówno na
treningach, czy podczas rozgrywania meczy poddawane jest ci
ħŇ
kiej i wyczerpuj
Ģ
cej
pracy. Organizm jest eksploatowany do granic ludzkiej wytrzymało
Ļ
ci. Jednak cz
ħ
sto te
granice s
Ģ
sztucznie poszerzane, pseudo udoskonalane
Ļ
rodkami farmakologicznymi.
adekwatnego czasu na jego regeneracj
ħ
, adaptacj
ħ
do nowych zjawisk, którym
poddawany jest podczas wysiłku. Zdarza si
ħ
równie
Ň
,
Ň
e trenerzy stosuj
Ģ
ę
wiczenia
niekorzystne, a nawet szkodliwe zdrowiu, głównie dla narz
Ģ
du ruchu.
Urazy w grach zespołowych s
Ģ
nie tylko konsekwencj
Ģ
bezpo
Ļ
redniego kontaktu
dwóch lub wi
ħ
kszej liczby zawodników, ale mog
Ģ
tak
Ň
e wyst
ħ
powa
ę
podczas
prowadzenia indywidualnej gry. Wpływ na tak
Ģ
sytuacje maj
Ģ
czynniki takie jak brak
lub
Ņ
le przeprowadzona rozgrzewka. Nie uwzgl
ħ
dnienie rozgrzewki specjalistycznej dla
danej dyscypliny. Zbyt wczesny powrót do gry po wcze
Ļ
niej przebytym urazie.
Kontynuowanie gry pomimo pojawienia si
ħ
bólu, który jest sygnałem do
natychmiastowego przerwania wysiłku.
Dodatkowym problemem jest fakt,
Ň
e do
Ļ
wiata sportu wyczynowego,
uprawiania ró
Ň
nych dyscyplin, wci
Ģ
gani s
Ģ
coraz młodsi uczestnicy. Na dzieci w wieku
szkolnym a nawet wczesnoszkolnym, nakłada si
ħ
dodatkowe zaj
ħ
cia, które mog
Ģ
prowadzi
ę
do obci
ĢŇ
e
ı
organizmu, który nie jest w pełni wykształcony i rozwini
ħ
ty.
Cz
ħ
sto dochodzi do pomijania faktu,
Ň
e wykonywanie niektórych
ę
wicze
ı
u
dzieci czy młodzie
Ň
y, które s
Ģ
w fazie rozwoju jest szkodliwe. Mo
Ň
e mie
ę
znacz
Ģ
cy
wpływ na ich postaw
ħ
czy zdrowie w pó
Ņ
niejszym wieku.
4
Organizm wykorzystywany jest maksymalnie, pomija si
ħ
jednak zasady
Nie bierze si
ħ
pod uwag
ħ
tego jednak,
Ň
e narz
Ģ
d ruchu jest jeszcze niewykształcony, tak
jak i cały organizm. Aparat ruchu jest poddawany przeci
ĢŇ
eniom, mi
ħ
kkie elementy s
Ģ
naci
Ģ
gane a nawet rozrywane z powodu niewystarczaj
Ģ
cej wytrzymało
Ļ
ci do
stosowanych obci
ĢŇ
e
ı
. Dochodzi do wielokrotnego przeci
ĢŇ
enia nieprzygotowanych
jeszcze odpowiednio elementów stawowych.
Kolejnym do
Ļę
istotnym problemem w dzisiejszym sporcie jest czas, a
dokładniej jego brak, podczas leczenia. Zawodnicy, którzy ulegli urazowi, czy to po raz
pierwszy, czy z powodu nie wyleczenia wcze
Ļ
niej przebytego urazu, staraj
Ģ
si
ħ
jak
najszybciej powróci
ę
do treningów, gry, bagatelizuj
Ģ
c i pomijaj
Ģ
c czas, jaki jest
przewidziany do pełnej regeneracji, wyleczenia w danym urazie. Staraj
Ģ
si
ħ
przy
Ļ
pieszy
ę
czy oszuka
ę
czas za pomoc
Ģ
„cudownych uzdrowicieli”, czy
Ļ
rodków
farmakologicznych.
Nowe metody diagnostyczne pozwalaj
Ģ
dobra
ę
odpowiednie
Ļ
rodki terapii.
Techniki operacyjne udoskonalane z roku na rok, sposoby rehabilitacji ruchowej i
oparte na osi
Ģ
gni
ħ
ciach nauk podstawowych zasady treningu fizycznego daj
Ģ
nadziej
ħ
na popraw
ħ
ochrony zdrowia sportowców i zmniejszenie urazów w sporcie [6].
5
Plik z chomika:
klejarka
Inne pliki z tego folderu:
WPŁYW USZKODZENIA MIĘŚNIA NADGRZEBIENIOWEGO NA STABILNOŚĆ I MOBLINOŚĆ OBRĘCZY BARKOWEJ.pdf
(2378 KB)
WPŁYW DYSOCJACJI NA ROZWÓJ MOTORYCZNY DZIECKA I SPOSOBY JEJ DOSKONALENIA.pdf
(2235 KB)
Wodolecznictwo w profilaktyce i terapii.pdf
(160 KB)
Wiedza studentów kierunków medycznych na temat aktywności sportowej osób niepełnosprawnych.pdf
(280 KB)
Styl życia a zespoły bólowe kregosłupa.pdf
(3066 KB)
Inne foldery tego chomika:
500 prac pedagogika, psychologia, socjologia, filozofia
500 prac-pedagogika, filozofia, socjologia,psychologia
Aktywizujące metody i techniki w edukacji
Andragogika
andragogika Pilch
Zgłoś jeśli
naruszono regulamin