Od Z do A.
Tuzin diabelski - 13 sztuk
Kwadrans diabelski - 17 minut
Rok po diabelsku: 1997 - 7991
ZŁY
była to często używana zastępcza nazwa dla diabła. Często starzy ludzie, gdy nie chcieli wymawiać słowa diabeł mówili że : tam był "zły", to zrobił "zły", tam mieszka "zły" itd. W ten sposób podobno można było mówić o nim nie narażając się na żadne z jego strony przykrości.
WYCHOWANIEC
chcąc mieć w życiu powodzenie i w każdej chwili diabła na usługi trzeba było pozyskać sobie Wychowańca. Można było w tym celu zastosować kilka sposobów. Najpewniejszy był taki: na wiosnę należało włożyć pod pachę jajo i nosić je przez siedem dni. Siódmego dnia z tego jaja wykluwał się diabeł Wychowaniec, którego też zwano Inkluzem.
WODZICIELE
biesy, które gromadnie zamieszkiwały : łąki, moczary, pastwiska, pustkowia, czasem zatoczki w małych potokach górskich. Ich zadaniem było ludzi oszukiwać, mamić i wywieść na "manowce". Szczególnie upatrywały sobie pastuszków, których omamiały, oszukiwały i wyprowadzały ich w las względnie do potoków, a w tym czasie bydło, które było im powierzone rozchodziło się w szkody, lub uciekało do zagród.
WIETRZNICE
diablice kręcące powietrze w formie wrzeciona. Porywały do tych "wrzecion" co się dało. Jednym snopki z pola zabierały a na drugie pole kładły. Drugim w kopkach siano, które już stało, tak rozrzucały, że nie było co grabić. Gdy tak Wietrznice zaczynały swój taniec należało się położyć w dołku, bo mogły człowiekiem cisnąc o ziemię i połamać mu kości.
WĄWÓZ DIABELSKI
duża leśna paryja, przez którą nie ma przejścia, względnie takowe jest niemożliwe. Niedostępna dla zwykłego śmiertelnika.
TOPIELICE
były to niebezpieczne diablice , które mamiły swoim ciałem ludzi, którzy przychodzili kąpać się w zatoczkach, lub stawie, w którym one mieszkały. Swoim nagim ciałem, kusiły, szczególnie mężczyzn do wchodzenia na coraz głębszą wodę. Podczas kąpieli z diablicą w najgłębszym miejscu robił się wir, który wciągał nieszczęśnika wraz z diablicą w głębinę z której nigdy żywy nie wypłynął. Jeżeli człowiek oparł się pokusom i nie poszedł za topielicą , był uratowany. Te biesy po pewnym czasie mamienia traciły moc i znaczyły tyle "co kawałek drzewa".
ROKITOWE DIABŁY
diabły pochodzące z nadbrzeżnych rokiciń rosnących w wodzie : stawu, rzeki jeziora.
ROKITAKRZAK
/ROKICINA/wierzba rokitna, gatunek krzewu z rodzaju wierzba. Rośnie przeważnie nad brzegami dużych rzek i jezior. W podaniach ludowych legowisko i mieszkanie diabła.
ROGATYŻYR
ziele trujące zwane też " diabelskim zielem", służące także do robienia wywaru, którym można było kogoś otruć.
PRZYBYŁOWE PIEKŁO
wielka , dzika paryja niedostępna dla zwykłego śmiertelnika, otoczona wodą i leśnymi chaszczami. Była przeważnie siedzibą biesiego stadła, z której nigdy nie było widać biesów, co siedziały pochowane w głębokich dziurach, w których się rozmnażały.
POŁUDNICE
diablice latały nad polami wyłącznie w letnie gorące południe, kiedy ludzie odpoczywali pod drzewami. Często kusiły przeważnie mężczyzn do uwodzenia młodych dziewczyn, które pracowały z nimi w polu. Jeżeli celu nie osiągnęły ze złości wzniecały wiatr i nim tak kierowały, żeby porozrzucał to wszystko co ludzie dotychczas w polu zrobili. Często snopki czy siano przenosiły z jednego pola na drugie i tym skłócały sąsiadów. Były złośliwe i nieprzyjemne.
PIEKLISKO
miejsce gdzie zamieszkiwały diabły. Tam wypoczywały, rozmnażały się i żyły w rodzinnym stadle razem ze swoimi diablicami i dziećmi zwanymi diablątkami. Pieklisko było ukryte w niedostępnych wąwozach i głębokich paryjach, tak by żaden śmiertelnik nie miał do niego dostępu.
PASKUDNIKI
biesy, diabły niepokojące dzieci te, które nie odmówiwszy pacierza szły spać. Jeżeli spotkały na swojej drodze krowy, kozy, owce doprowadzały je do takiego szaleństwa, że bydło to stawało się niebezpieczne dla ludzi. Gdy ich jaki chłop, lub baba oszukał, w zemście za to potrafiły zrobić im "nieczystość" pod drzwiami. Ta "nieczystość" mimo, że się ją natychmiast sprzątnęło śmierdziała conajmniej przez 13 dni w całym domu. Ich największą przyjemnością było to jak ludzi idących przez łąkę wprowadzili w krowie gówno.
PIEKIELNA GÓRA
wzniesienie znajdujące się przy drodze z Torunia do Gniewkowa
MANDRAGORA
roślina posiadająca silnie rozgałęziony korzeń, przypominający postać ludzką. Używany był w średniowieczu jako potężny środek magiczny. Przez niektórych " podrzeźbiany" w kształcie diabła, służył do praktyk miłosnych i dla tego często był określany jako szatański, diabelski. Jest jego 5 gatunków. Występuje w obszarze śródziemnomorskim.
MOCZAROWE DIABLĘTA
Małe figlarne diabełki koczujące w moczarach, bagnach i błotach.
MAMUNY
demoniczne kobiety często zwane diablicami. Były okropnie brzydkie i budzące wstręt. Jeżeli gdzieś urodziło się dziecko, a one o tym się dowiedziały, podkradały się pod dom położnicy i porywały to niemowlę, a na jego miejsce kładły swoje.
ŁYSA GÓRA
w wierzeniach ludowych góra, wzniesienia, na których odbywały się sabaty czarownic, oraz spotkania z okolicznymi diabłami kończące się zabawami mającymi charakter orgii. Na takich zabawach młode dziewczęta / niewinne/ za przyczyną diabła Kozła zostawały czarownicami.
LATAWICE
diablice przybierające różne postacie zwierząt: konia, pięknego koguta, potulnej owieczki. Stawały przed człowiekiem idącym drogą tak, by ten chciał je wziąć. Ale gdy tylko się do nich zbliżył uciekały od niego. On nie dając za wygraną biegł za nimi. Wtedy zaczynała się "zabawa", bo Latawice zaczynały wodzić po bezdrożach i wertepach zachłannego delikwenta. Przeważnie lubiły zwodzić mężczyzn , którzy byli "łasi" na inwentarz. Czasem tak go powodziły, że zmęczony padał na ziemię i zasypiał. Gdy się obudził, był zawsze w nieznanej mu okolicy, daleko od swojego domostwa. Latawice upodobały sobie w szczególny sposób grajków wracających do domu z wesela.
GROSZSZATANA
niedobry pieniądz, przeważnie pochodzący z nieuczciwych transakcji. Grosz który nie przynosi zysków lecz same straty.
GÓRA DIABELNA
mimo, że nie posiada stromych zboczy jest trudna do pokonania. Człowiek podchodząc na nią bardzo szybko się męczy. Jedna z takich znajduje się niedaleko Mińska Mazowieckiego.
DZIUPLASTA WIERZBA
ulubiona siedziba czorta i młodych jego czorteczków, diabląt robiących psikusy idącym lub jadącym drogą przy której stoi ta wierzba .
DIABELSKI BÓR
ogromny las nie do przebycia na piechotę, bardzo zarośnięty z powalonymi drzewami, mający dużo jarów i różnych przeszkód dla idącego.
DIABELSKA STUDNIA
studnia posiadająca mała ilość wody, lub niezdatną do picia.
DIABELSKA SZYSZKA
twarda nie dająca się rozerwać by wydobyć ze środka owoc
DIABELSKI TATERNIK
kwiat rosnący w górach, który kwitnie wczesną wiosną na przełomie marca kwietnia. Niebieski kształtem podobny do Krokusa.
DIABELSKI DOŁEK
choć mały, niepozorny i niewidoczny, jest bardzo niebezpieczny dla przechodnia, który obok niego przechodzi. Człowiek może na nim się przewrócić potłuc a nawet nogę złamać.
DIABLI STAWEK
staw, który ma zawsze mętną wodę jest bardzo zarośnięty i w nie ma w nim nigdy ryb. W takim stawie nie należy się nigdy kąpać bo można być wciągniętym na dno przez topielice.
DIABELSKIE POKUSY
występek, psikus, nie zawsze groźne, które mają zamiar zrobić dzieci
DIABLĄTKA BAGIENNE
diabełki mieszkające w moczarach bagiennych robiących dzieciom , które przyszły do pobagiennych stawów, różne psikusy.
DIABELSKA MOC
nadzwyczajna siła nie tylko fizyczna. Także moc kogoś, który potrafi przekonywać, nie zawsze w słusznej sprawie.
DIABELSKA DROGA
wyboista, mająca dużo dziur i ostrych zakrętów. Bardzo niebezpieczna i należy nią nie jeździć, bo może nas spotkać na niej jakieś nieszczęście.
CYROGRAF
zapis duszy diabłu własną krwią z serdecznego palca.
CZARCI POTOK
jest takim potokiem, który posiada bardzo dużo głębokich zakoli. W tych miejscach jest niebezpiecznie się kąpać, gdyż może utopić człowieka tam diabeł. Ludzie z Beskidu Niskiego nazywają takie miejsca toczkami w których siedzi czart i wciąga ludzi do wody.
CZARTOWA NAGRODA
Nagroda, zapłata nie warta włożonego wysiłku.
CZARTOWSKA NORA
mieszkanie, lub dom nie nadający się do zamieszkania przez ludzi. Takie miejsce przeważnie otoczone jest podaniami o czartach, które mają tam zamieszkiwać.
CZARTOWSKIE SKAŁY
wysokie niedostępne skaliste góry, na które trudno wejść nawet wytrawnemu wędrowcowi przygotowanemu do wszelkich trudności jakie może napotkać w górach. Jeżeli mimo to jakiś "śmiertelnik" na takiej górze się znajdzie zawsze spotka go mniejsze lub większe nieszczęście lub jakaś niesamowita przygoda. Doświadczeni turyści takie miejsca omijają.
CZARTOWSKIE ZŁOTO
kruszec zła przynosi wyłącznie nieszczęście i zbrodnie.
CZARTOWY OBERTAS
Staniec bardzo szybki przyprawiający szczególnie tancerkę do zawrotu głowy. W skutkach swoich prowadzi dziewczynę do niecnych czynów.
CHATA DIABELSKA
dom nie nadający się do mieszkania. Przeważnie z zawalającymi się stropami.
CZARTOPŁOCH
ziele, które Kurpie używają przy naprawie strzelb, twierdząc, że za przyczyną diabła czarownica rzuciła na nie urok.
CZARTOWY JAR
niedostępne miejsce, w którym kolczaste krzewy, powalone drzewa, ostre skały i lecące kamienie bronią wejścia ...
SiidPL