Scenariusz zajęć
Temat: „Wędrówki srebrnej kropli”.
Cel: poznanie obiegu wody w przyrodzie.
Pomoce dydaktyczne: makiety o zróżnicowanym krajobrazie przyrodniczym (4 sztuki, wykonane techniką collage), sylwety: kropla, chmura, słońce, wiatr (4 zestawy sylwet), strzałki, czajnik z gorącą wodą, gwizdek od czajnika, spodeczek, słoik, lusterka. I. Dudzińska „Sto pomysłów zabaw i zajęć z Domowego Przedszkola”
Przebieg zajęć:
1. „Mokra zagadka” – wiersz
„Krople kapiące z kranu, głębiny oceanów, potoki, strugi, rzeki i łezka spod powieki,
i mżawka, i ulewa, szron na zmarzniętych drzewach, kra,
co spływając chudnie, chłód, co wypełnia studnie, powódź, co wszystko łyka, i para znad czajnika,
bałwany – pasibrzuchy, lód na kałużach kruchy, mgła skoro świt rozlana, grzywacze (fale, piana),
lawina w Himalajach i grad jak kurze jaja, sopel na wąsach dziadka i zupa bardzo rzadka,
i rosa na jagodach – cóż to takiego?”
2. Czy woda potrafi unosić się do góry? Doświadczenie:
· przelewanie wody z pojemnika do pojemnika,
· wytworzenie pary wodnej (chuchanie na lusterko, obserwacja pary unoszącej się z czajnika),
· obserwacja skraplania się pary wodnej (lusterko przykładamy do pary unoszącej się z czajnika).
3. Czy w każdej temperaturze woda paruje? Doświadczenie:
nalanie zimnej wody na talerzyk, odstawienie do kilkudniowej obserwacji, obserwacja zjawiska parowania wody gorącej.
4. Woda paruje ze szklanki, talerzyka, a także ze zbiorników wodnych;
· wskazanie na ilustracji i nazwanie zbiorników wodnych (ocean, morze, rzeka, jezioro, staw)
· ułożenie ilustracji ze zbiornikami wodnymi wg ich rzeczywistej wielkości.
5. Jak powstaje chmura i deszcz?
Odpowiedź na podstawie wykonanych doświadczeń i własnych obserwacji – woda paruje, jej kropelki łączą się ze sobą, stają się coraz większe i cięższe, aż spadają w postaci deszczu. Zabawa ruchowa inspirowana powstawaniem deszczu – dzieci poruszają się po sali w rytmie słyszanej muzyki, na hasło nauczycielki łączą się w pary, trójki, czwórki, przysiadają na dywanie – „ciężkie krople deszczu spadły na ziemię”.
6. Co pomaga w parowaniu wody ze zbiorników wodnych?
Dzieci wskazują na ilustrację słońca, wiatru (symbole graficzne). Wspólne sformułowanie odpowiedzi: „Słońce ogrzewa wodę, jej cząsteczki unoszą się w powietrze w postaci pary wodnej. Cząsteczki pary wodnej tworzą chmurę ”.
7. Dzieci kończą zdania:
· „Ciemne, duże chmury wróżą nam ...”
· „Deszcz pada, gdy wiele kropelek ...”
· „Gdy krople wody spadną na ziemię ...”
8. Co się stanie, gdy parujące krople wody mocno ochłodzą się?
· Dzieci odpowiadają na podstawie swoich obserwacji: „Mocno schłodzone krople wody spadają w postaci śniegu”.
9. „Historia srebrnej kropli” – praca w zespołach;
· wyznaczenie zespołów, a w nich kierowników, sprawozdawców,
· przydzielenie makiet, strzałek do oznaczania kierunków przemieszczania się wody w przyrodzie,
· zaprezentowanie przez nauczycielkę utworu H. Bechlerowej „Jedna srebrna kropla”,
· dzieci wskazują na makietach kierunek wędrówki wody w przyrodzie w oparciu o opowiadanie n-lki (opowiadanie „Jedna srebrna kropla”), używają znaków graficznych (strzałek),
· prezentacja makiet wraz z oznaczeniami (strzałkami) przez sprawozdawców z zespołów.
Temat: Nasze doświadczenia z wodą.Cele operacyjne:- dziecko potrafi wyróżnić cechy wody oraz wyszukać podobieństwa między wodą a innymi rzeczami;- wie jak powstaje para wodna i w jakich warunkach się skrapla;- potrafi rytmicznie przeczytać tekst, ułożyć do niego melodię..Pomoce dydaktyczne:Miska z wodą, czajnik bezprzewodowy, szklanka, spodek, podręcznik ,,Wesoła szkoła sześciolatka” część 4, trójkąty, magnetofon, kaseta magnetofonowa do nagrywania.Przebieg:1. Dzieci stoją w kole. W środku koła na stoliku znajduje się miska z wodą. Dzieci zanurzają w niej dłonie, pluskają, dotykają mokrymi dłońmi odkrytych części ciała.2. Zabawa ruchowa: dzieci podają w jakich sytuacjach mają kontakt z wodą, następnie przedstawiają to ruchem np.: kąpiel w morzu, spacer w deszczu, ucieczka przed ulewą, mycie się pod prysznicem, przechodzenie przez zimny strumyk itp.3. Określanie cech wody za pomocą techniki twórczego myślenia: lista atrybutów. (Dzieci siedzą w kole, każde kolejno wypowiada się.).N. - Dokończcie zdanie: Woda jest (jaka) ...........Technika twórczego myślenia: podobieństwa. N. - Dokończcie poprzednie zdania : Woda jest (jaka)......... jak (jak co?).........4. Dzieci siedzą w kole. W środku koła nauczycielka stawia przejrzysty plastikowy pojemnik z zamarzniętą wodą.N. - Spójrzcie dzieci, co stało się z wodą, którą wczoraj włożyliśmy do zamrażalnika?( Zamarzła. Zrobił się z niej lód).N. - Kiedy obserwujemy takie zjawisko w przyrodzie? ( Zimą, gdy jest mróz).- Przypomnijcie sobie, co staje się z lodem, gdy się go ogrzewa? ( Topi się).- Teraz proszę was, abyście zaobserwowali co dzieje się z wodą gdy ją podgrzejemy tak, aż będzie bardzo ciepła. ( nauczycielka włącza czajnik bezprzewodowy, dzieci obserwują wydobywającą się z niego parę wodną).N. - Co unosi się z czajnika? ( Para wodna).Nauczycielka wlewa gorącą wodę do szklanki, przykrywa ją suchym spodkiem, po chwili zdejmuje go ze szklanki.N. - Co znajduje się na spodeczku? ( Krople wody).- Skąd one się na nim wzięły?Wyjaśnienie, że woda tak jak wszystko co nas otacza składa się z maleńkich niewidocznych gołym okiem cząsteczek, które bezustannie się poruszają. Pod wpływem ciepła zaczynają się poruszać prędzej i niektóre z nich odrywają się od pozostałych i wznoszą do góry. W ten sposób tworzą niewidoczną parę wodną, która jest gazem podobnie jak powietrze. Kiedy napotkają chłodniejsze powietrze cząsteczki te zaczynają się do siebie tulić tworząc maleńkie kropelki wody widoczne w postaci mgiełki. Na spodku widzimy już krople wody – mówimy że para wodna uległa skropleniu. Takie zjawisko spotykamy w przyrodzie podczas deszczu.5. Zabawa ruchowa przy akompaniamencie na pianinie: wysokie dźwięki oznaczają drobny deszczyk - dzieci nie boją się go, spacerują, biegają zgodnie z rytmem; niskie dźwięki to duże, ciężkie krople – dzieci dobierają się parami i przykucają - chowają się.6. Dzieci siedzą w kole. Przed każdym otwarty podręcznik s. 13 ćw. 2N. - Przeczytajcie rytmicznie tekst.Wybrane dzieci wykonują polecenie, cała grupa powtarza tekst z jednoczesnym klaskaniem. Wybierają najciekawiej zrytmizowany tekst, a następnie część grupy podczas recytacji wystukuje rytm na trójkątach a pozostałe dzieci przedstawiają układ rytmiczny wymyślonymi przez siebie ruchami.N. - A teraz proszę, abyście ten tekst zaśpiewali. Nauczycielka nagrywa na taśmie magnetofonowej kilka wersji piosenki śpiewanej przez dzieci a następnie odtwarza je. Pozostali uczestnicy zajęć wyrażają swoją opinię na temat kto wymyślił najładniejszą melodię.Temat: Wędrówka kropli wody w przyrodzie.Cele operacyjne:- dziecko wie, jak woda krąży w przyrodzie; potrafi dobrać podpisy do ilustracji;- potrafi zidentyfikować się z kroplą wody;Pomoce dydaktyczne: utwór H. Bechlerowej pt. ,,Jedna srebrna kropla”,- sylwety do zilustrowania opowiadania: strumyk, morze, wierzba, motyl, jaskółka, kwiatek, mewa statek, obłok, kropelka, śnieżynka napisy: kropla, śnieżynka, obłok, strumyk,- liczmany – krople wody,Przebieg:Dzieci siedzą na dywanie przed tablicą1. Słuchanie opowiadania nauczycielki o wędrówce kropli wody wg utworu H. Bechlerowej ,,Jedna srebrna kropla” zilustrowanego na tablicy za pomocą sylwet.2. Omówienie treści opowiadania:N. – Co stało się z kroplą wody gdy ogrzało ją słońce? ( Stała się lekka i przejrzysta. Powędrowała do góry i znalazła się w puszystym obłoku).– Co stało się później z lekkim obłokiem? ( Porwała go duża chmura, z której spadł deszcz i kropelka spadła wraz z nim do strumyk).– Co się z nią później stało? ( Wraz ze strumykiem dotarła do rzeki a potem do morza).– Co wydarzyło się gdy była w morzu? ( Kiedy był ciepły dzień znowu poleciała w górę i płynęła w obłoku).– Jaka była chmura, w której na końcu znalazła się kropelka? ( Zimna, czarna).– W jakiej postaci kropelka spadła na ziemię i dlaczego? ( W postaci śnieżynki, bo było bardzo zimno, był mroźny dzień).3. Dobieranie napisów do ilustracji, czytanie:Dzieci odczytują napisy a następnie przypinają pod odpowiednimi obrazkami i wspólnie, głośno odczytują je: kropla, śnieżynka obłok, strumyk.4.Opowieść ruchowa: Dzieci wczuwają się w kroplę wody, przedstawiają ruchem to o czym opowiada nauczycielka.N. – Jesteś kroplą wody. Leżysz na miękkim, pachnącym płatku żółtego kwiatka. Jest ci dobrze i miękko. Wygrzewasz się w ciepłych promieniach słońca. Naglę poczułaś się lekka, leciutka, unosisz się do góry, coraz wyżej i wyżej, stajesz się częścią obłoczka i płyniesz z nim powoli po niebie. Teraz obłok zamienia się w ciężką chmurę, jest ci chłodno, coraz chłodniej. W końcu spadasz wraz z deszczem na ziemię (nauczycielka rytmicznie uderza w bębenek).5. Liczenie.N. – Będziemy teraz liczyć spadające krople – będą to uderzenia w bębenek. Liczcie je po cichu, a następnie tyle razy podskoczycie , ile naliczycie kropel. N-lka uderza w bębenek, dzieci liczą, podają ilość uderzeń, podskakują tyle razy, wyszukują wśród cyfr zawieszonych na tablicy odpowiednią. Na koniec nauczycielka uderza w bębenek osiem razy, dzieci wykonują osiem podskoków.N. – Proszę, abyście teraz usiedli przed tablicą i pomogli mi przypiąć do niej osiem kropli.Chętne dzieci przypinają na tablicy po jednej kropli wyciętej z kartonu, pozostałe liczą aby było osiem.N. – Jeszcze raz policzmy krople.Dz. – Jeden, dwa, trzy, ................ osiem.N. – Która to jest kropla? (pokazuje pierwszą)Dz. – Pierwsza.N. – Powiedzcie, która z kolei jest każda z pozostałych kropli?Dz. – Pierwsza, druga, trzecia, ..................ósma. (nauczycielka w trakcie liczenia wskazuje krople).N. - Przyjrzyjcie się jak wygląda cyfra osiem, co ona wam przypomina?Porównanie do dwóch złożonych ze sobą kropli. Rysowanie cyfry 8 w powietrzu.7. Utrwalenie cyfry i liczby 8..( Dzieci siedzą przy stolikach).– Sprawdźcie, czy ilość narysowanych rybek, klocków, oczek w dominie jest zgodna z podaną cyfrą.– Dorysuj odpowiednią liczbę kropli wody tak, aby wszędzie było ich osiem. – Pokoloruj pierwszą i ósmą butelkę wody. Pisz ósemkę po śladzie zgodnie z kierunkiem pokazanym przez strzałki.
Eluniaj